خبرگزاری ایسنا: یک کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به این که کودکان کار متولی ندارند گفت: در استان مازندران هیچ تحقیقی بر روی کودکان کار خیابان رخ نداده است.
اکبر محسنی فر، کارشناس مسائل اجتماعی ایران و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد نور با اشاره به اینکه اکثر کودکان کار ایرانی و دارای خانواده هستند، اظهار کرد: براساس مطالعات صورت گرفته و بررسی‌های به عمل آمده در منطقه ۱۴ تهران در سال ۸۷ درحوزه کودکان کار خیابانی مشخص شد که ۹۰ درصد کودکان کار ایرانی و دارای خانواده هستند و تحت هیچ سازمان حمایتی قرار نگرفته‌اند.
*درآمد کودکان کار سه برابر حقوق پدر خانواده
محسنی فر با بیان اینکه درآمد یک کارگر سال ۸۷ بر اساس قوانین اداره کار ۳۹۴ هزار تومان بوده است، تصریح کرد: کودکان کار در همان سال روزانه حدودا بین ۳۰ تا ۸۵ هزار تومان درآمد داشتند و اغلب این کودکان با یکی از اعضای خانواده خود همراه می‌شدند و درآمد این کودکان حدودا سه برابر حقوق پدر خانواده بوده است.
این کارشناس و محقق یادآور شد: بر اساس قوانین کار هیچ کودکی زیر ۱۸ سال نباید مشغول به کار باشد، زیرا کودک در این سنین باید تفریح، بازی، آموزش عمومی و مهارت‌های شغلی و زندگی داشته باشد تا شهروندانی سالم، آماده و فعال، با نشاط برای کشور باشند.
* پایین بودن سطح فرهنگی خانواده‌ها مهم‌ترین عامل کودکان کار
وی، پایین بودن سطح فرهنگ خانواده‌ها را مهم‌ترین عامل در کودکان کار دانست و افزود: سطح بالای درآمدی یک کودک کار، وضعیت اقتصادی و فرهنگ پایین خانوادهایشان که عمدتا در حاشیه شهر‌ها زندگی خود را سپری می‌کنند این اجازه را به کودک نمی‌دهد تا به تحصیل بپردازد، این در حالی است که بر اساس قانون جمهوری اسلامی و قوانین بین المللی هیچ نوع اشتغالزایی برایشان تعریف نشده است.
*کودکان کار بدون متولی‌اند
عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه کودکان کار خیابان هیچ متولی ندارند، اظهار کرد: تحقیقات به عمل آمده نشان می‌دهد تنها ۵ درصد کودکان کار خیابان کسانی هستند که سر راهی و مشمول قوانین مربوط به افراد بی سرپرست و بد سرپرست می‌شوند و ۹۵ درصد این افراد خانواده‌دار و درون خانواده هستند.
* تحقیق نکردن بر روی کودکان کار در مازندران
وی با بیان اینکه در استان مازندران هیچ تحقیقی بر روی کودکان کار خیابان رخ نداده است، تصریح کرد: وظیفه مسئولان استانی به عنوان متولیان امر این است که تحقیق میدانی از مناطق و شهرستان‌هایی که بیشترین کودکان کار را دارد به عمل آید؛ باید کودکان از نظر سن و جنس و نوع کارشان طبقه بندی شوند؛ بین کودک کار خیابان و کودک کار تفاوت وجود دارد و عمدتا کودک کار را در کوچه و پس کوچه‌ها و تعمیرگاه‌ها و مکان‌هایی از این دست می‌توان پیدا کرد.
این کارشناس مسائل اجتماعی خاطرنشان کرد: حقوق کودک چندین سال است که در مجلس مانده و مدعیان نتوانستند طرحی خوب را تصویب و سپس هم اجرایی کنند.
*لزوم آموزش مهارتی به کودکان کار
وی با اشاره به اینکه می‌توان به کودکان کار آموزش تخصصی در زمینه‌های مختلف مهارتی داده شود، تصریح کرد: اولین قدم برای این موضوع، آموزش خانواده‌هاست تا توجیه شوند که با کمی هزینه و زمان کودکشان پس از آموزش وارد بازار کار و شغل بلندمدت شوند؛ این هم به نفع جامعه، هم خود کودک و خانواده وی است.
محسنی افزود: همه سازمان‌ها در سطح شهرستان و استان باید برای رفع آسیب اجتماعی با هم متحد شوند و با توجه به اینکه کار اجتماعی زمان بر است، اما با هماهنگی بین سازمان‌های مربوطه نه به صورت مجزا بلکه مشترکا با تعامل همدیگر در حوزه کودکان کار می‌توان قدم‌های مثبت و قابل توجهی برای رفع این معضل جامعه برداشت.
وی با اشاره به درآمد بالای کودکان کار که برخی اوقات به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان در روز می‌رسد، اظهار کرد: تقسیم بندی کودکان کارخیابانی و پای کار آمدن دادستانی و وزارت اتباع خارجی، بهزیستی، کمیته امداد، شهرداری و نیروی انتظامی باعث خواهد شد تا یک کار تیمی و موفق را داشته باشیم.
*اجرای طرح صیانت از خانواده برای اولین بار در مازندران
محسنی فر یادآورشد: برای اولین بار در استان مازندران در شهرستان نور طرح صیانت از خانواده پس از ۵۰ ساعت جلسه انجام شد و با به کارگیری همکاری اداره‌هایی، چون دادگستری، بهزیستی، تبلیغات اسلامی، بهداشت، نیروی انتظامی و انجام کار تیمی در سال گذشته ۲۰۰۰ نفر مورد آموزش قرار گرفتند؛ با این طرح تعداد طلاق در دوره نامزدی در این شهرستان کاهش پیدا کرده است.
