وضعیت نامشخص مالکیت ۲ هزار باغ در تهران

وب سایت اسکان نیوز: از 5 هزار هکتار باغ تهران ،جز لکه های سبزی باقی نمانده است می‌گویند یکی از متهم های اصلی تخریب باغ ها در این سال ها مصوبه برج باغ ها بوده است . مصوبه ای که باغ های بزرگ تهران را تبدیل به ساختمان های بلندی کرد که سایه شان بر روی درختان باقی مانده سنگینی کرد واندک درختان باقی مانده را هم خشک کرد.

بررسی های جدید از وضعیت باغات تهران نشان می دهد ،از دست دادن باغات تهران باعث به دست آمدن درآمدی هم برای تهران نشده است.

به گفته زهرا صدر اعظم نوری ،رییس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران طی ۱۰ سال گذشته ۴۹۳ پروانه از این محل صادر شده که ۱۲۸ هکتار اراضی ارزشمند شهر را نابود کرده که این میزان تنها یک درصد درآمد شهرداری طی ۱۰ سال گذشته را تأمین کرده. یعنی مجموع پروانه ها یک میلیون و ۱۴۸ هزار و ۴۷۵ میلیارد ریال درآمد داشته است که در برابر تخریب عظیمی که انجام شده درآمدی نیست. برخی از این پلاک ها از سه طبقه تا بیش از ۷ طبقه زیر زمین پروانه داشتند و در این عمق، چیزی از ریشه درختان باقی نمی ماند.

در این گزارش 15 عاملی که در طی یک دهه گذشته باغات تهران را به نابودی کشانده اند شناسایی شده است که می توان به مشکلات اقتصادی شهرداری و فقدان درآمدهای پایدار برای شهر، سوداگری زمین و گرایش به ساخت و ساز در باغات با توجه به ارزش افزوده زیاد آن و امکان ساخت بنا با طبقات بیشتر و فقدان مشارکت مردمی، کمبود سازمان‌های مردم‌نهاد و نبود نظارت مردمی بر سیستم مدیریت شهری به عنوان عوامل اقتصادی و اجتماعی تخریب باغات اشاره کرد .

همچنین فقدان اطلاعات پایه‌ای مناسب از چند و چون باغات شهر تهران و عدم تهیه شناسنامه باغات، نبود برنامه جامع و میثاق بین سازمان‌ها و نهادهای مسئول برای حفاظت از باغات، مشکلات طرح تفصیلی ناشی از عدم تعریف پهنه مناسب در محدوده باغات و تعریض معابر و نبود سیستم انتقال حق توسعه در ساختار طرح‌های توسعه شهری و ساختار اداری مالی از دیگر عوامل تخریب باغات در این سال‌ها بوده است.

از عوامل حقوقی ـ سازمانی که در این سال‌ها باعث نابودی باغات تهران شده‌اند، می‌توان به آرای دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال رأی باغ، تضاد دستورالعمل اجرایی ماده ۱۴ قانون زمین شهری با سند طرح جامع در سطح اشتغال، تراکم و زیربنا، تصمیمات کمیسیون‌های قانونی از جمله ماده ۱۰۰، ماده ۵ و ماده ۷ و مصوبات موردی مانند برج باغ‌ها و بند ۳-۱۴ ضوابط طرح تفصیلی را می‌توان اشاره کرد. مشکلات مالکین مانند تأمین آب و نیروی انسانی و کمبود آب و تخریب قنات‌ها، از دیگر مشکلاتی است که طی این سال‌ها باعث کوچکتر شدن فضای سبز تهران شده است.

بر اساس این گزارش ،بیشترین پروانه و گواهی‌های صادر شده با نوعیت باغ در مناطق ۱، ۲، ۴، ۳ و ۲۲ است که منطقه ۱ با سایر مناطق اختلاف معناداری دارد و از سال ۸۷ تا ۹۷، ۲۶۱ پروانه در منطقه ۱ و منطقه ۲ در این سال‌ها ۵۰ پروانه، منطقه چهار ۴۶ پروانه، منطقه سه ۴۱ پروانه و منطقه ۲۲، ۳۷ پروانه صادر شده است.

از لحاظ دانه‌بندی، بیشترین تعداد پروانه صادره در باغات ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ مترمربعی با ۱۵۶ پروانه و باغ‌های ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ مترمربعی با ۱۴۴ پروانه است. همچنین در سطح اشتغال ۳۰ تا ۳۵ درصد، ۲۳۷ پروانه و در سطح اشتغال ۳۵ الی ۴۵ درصد، ۱۰۳ پروانه صادر شده است.

بیشترین تعداد طبقات صادر شده ۹ تا ۱۲ طبقه است که ۲۸۶ پروانه با این تعداد صادر شده است.

همچنین ۶۲ پروانه در تعداد طبقات بالای ۱۲ طبقه صادر شده است. همچنین باغاتی که ۷ طبقه و بیشتر طبقه زیر همکف داشته‌اند، ۳۰ پروانه، ۳ الی ۵ طبقه زیر همکف، ۲۳۳ پروانه، پنج الی هفت طبقه ۸۱ پروانه، یک الی سه طبقه ۱۳۷ پروانه و تنها ۱۲ پروانه زیر همکف نداشته‌اند.

طبق گزارش سند تحویل و تحول شهرداری تهران، مجموع درآمدهای ۱۰ ساله شهرداری تهران از محل باغات ۱.۱۴۸.۴۶۷ میلیارد ریال است و مجموع عوارض تعیین شده برای پروانه صادر شده در باغات طی ۱۰ سال اخیر معادل ۱۱.۹۷۸ میلیارد ریال است.

از ابتدای سال ۸۷ تاکنون مجموعاً ۴۹۳ پلاک با وسعت ۱۲۸ هکتار با انواع پروانه ساختمانی و همچنین ۲۵۹ پلاک با مجموع ۵۱ هکتار انواع گواهی‌های احداث عملیات ساختمانی صادر شده است. بیشترین سهم از پروانه‌های صادره در منطقه یک (۴۴ درصد) و پس از آن در مناطق ۲۱ و ۲۲ هر کدام حدود ۱۳ درصد و کمترین سهم در مناطق مرکزی یعنی کمتر از یک درصد است.

بیشترین سهم از گواهی‌های صادره نیز در منطقه یک یعنی ۵۲ درصد و سپس در مناطق ۲ و ۳ هرکدام ۱۲ درصد است. متوسط اندازه قطعات در پروانه‌های صادره حدود ۲۶۰۰ مترمربع است اما بیشترین فراوانی آن در دسته‌های ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ مترمربعی و ۱۰۰۰ الی ۲۰۰۰ مترمربعی است.

طبق تصویر هوایی سال ۱۳۳۵، تهران ۵۰۰۰ هکتار باغ داشته که در حال حاضر ۲۴۹۱ هکتار باغ داریم که تمرکز املاک مشجر و باغات در مناطق ۱ تا ۵ و ۲۱ است و کمترین سهم در مناطق ۶، ۹، ۱۰، ۱۳، ۱۴، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸ و ۱۹ است.