یک «امام حسین» را سیاسی نکنید لطفا

باید منتظر سخنان تندی مداحان معروف پایتخت و برخی شهر‌های مهم مانند قم و مشهد در مورد فضای سیاسی و اجتماعی کشور و آرزوی مرگ کردن برای این و آن باشیم.

سابقه سخنان این افراد در هیات‌های مذهبی نشان داده است که نقد آن‌ها نه از روی کارشناسی بلکه بیشتر با رنگ و بوی سیاسی مطرح می‌شود.

سوالی که در این میان مطرح می‌شود این معناست که آیا واقعا یک مداح باید در جلسات مذهبی به ویژه در ایام محرم اظهار نظر سیاسی کند یا خیر؟ در اینجا منظور از اظهار نظر سیاسی، مسائل جناحی است.

مجلس عزاداری امام حسین متعلق به مداح، سخنران یا هر فرد دیگری نیست. سینه زن، گریه کن و مداح همه در مراسم برابر هستند و هیچکس در این دستگاه بالاتر از دیگری نیست؛ بنابراین مداح و یا سخنران حق ندارد در مجلسی که به نام امام حسین برگزار می‌شود از روی منبر حرف جناحی بزند.

یک مداح می‌تواند خارج از جلسه با رسانه مصاحبه کند یا در جمع دوستان خود حرف سیاسی بزند مانند هر فرد دیگری، اما او نمی‌تواند از مراسمی که با پول مردم و با نام امام حسین تشکیل شده است استفاده کند و اظهار نظر جناحی کند.

بسیاری از مستمعان جلسات مذهبی از طرفداران یک جناح و یا افراد سیاسی هستند. یعنی شاید کسی که در جلسات منصور ارضی و یا سعید حدادیان شرکت می‌کند به روحانی رای داده باشد و یا طرفدار هاشمی و مشایی باشد. سخنان تند مداحان شاید باعث شود این افراد به دلیل توهین‌هایی که در جلسات می‌شود دیگر در هیات‌های مذهبی حضور پیدا نکنند.

نیت مردم از حضور در چنین مراسمی استفاده از فضای معنوی آن است. بسیاری از کسانی که در این مراسم‌ها شرکت کنند به این نیت که ساعتی از مسائل دنیوی دور باشند و حالتی عرفانی پیدا کنند و به قول خود هیئتی‌ها «سبک بشوند» در این جلسات شرکت می‌کنند. این معنا نشان می‌دهد که مردم دوست ندارند نیت آن‌ها که گریه بر مصیبت‌های اهل بیت است آمیخته به مسائل جناحی به ویژه مسائل انتخاباتی شود.

وجه تمایز یک مداح با دیگر افراد جلسه امام در چیست؟ مداح صدای خوبی دارد که دیگران از آن بهره نبرده‌اند و به این واسطه او تبدیل به اجرا کننده مراسم می‌شود و دیگران گریه کن و سینه زن. در کجای فقه اسلامی آمده است صدای خوب مجوز اجتهاد در امور مذهبی و سیاسی است؟

متاسفانه مداحان سیاسی باعث شده‌اند که مراسم مذهبی در ایران رنگ و بوی جناح زدگی به خود بگیرد. مراسمی که سال‌ها توسط مردم برپا و اداره شده است. این رفتار‌ها باعث شده که دیگر هیات‌های مذهبی هم رنگ و بوی گذشته را نداشته باشند.

نباید اجازه داد شأن والای هیات‌های مذهبی در حد میتینگ‌های این حزب و آن جناح تقلیل یابد؛ این ستمی آشکار به ساحت قدسی امام حسین است.