رویاهای بهاره رهنما بر باد رفت!

چندی قبل براتون نوشتم که چرا و چگونه شما قهرمان رویاهای کودکی و جوانی ام بودید، نوشتم که چقدر از به روی صحنه رفتنتان خوشحالم، نوشتم که برای عرض احترام می ایم و امروز... امروز باید چه بنویسم اقای کنگرانی؟ باید به که تسلیت بگویم؟ باید از کجا شروع کنم، تسلیت به همه کودکی هایم که در انتظار درخشش شما و شمایان بر پرده نقره ای پیر شد، تسلیت به سرزمینی که ستاره ها و نخبه هایش دارند دانه دانه و نابهنگام، حسرت کش میشوند و در سکوت و غربت میروند؟

امروز عجیب احساس پیری میکنم ،پیری یعنی تمام شدن رویاهای جوانی و نوجوانی و شما بخش مهمی از این رویاها ی من بودید، اگرچه که هرگز تمام نمیشوید، چه تابستان غم انگیزی بود برای ما و چه خوش سفری است برای شما و قلب بزرگتان که هرگز وارد بازی های ادم های حقیر نشد، تسلیت به خانواده شما و ایران که خانواده بزرگترتان بود، وا اسفا بر این روزهای سرد...