برخی فقط یقه پاره کردن را بلد هستند

احمد شیرزاد فعال سیاسی اصلاح‌طلب در روزنامه آفتاب یزد نوشت: روشن شدن تکلیف ایران با نظام داد و ستد بین‌المللی یک اقدام اخلاقی و انسانی است. از این رو، یک کشور باید به این مسئله تن بدهد. زیرا عدم الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم می‌تواند تبعاتی برای کشور به دنبال داشته باشد و راه برای سوءاستفاده بیشتر را باز بگذارد. زیرا عده‌ای ممکن است با پول قاچاق مواد مخدر وارد بازاری شوند و آن بازار را کثیف کنند یا اینکه اموال دیگران را بدزدند و به فروش برسانند.

بنابراین در چنین بازاری باید تحقیقی صورت بگیرد تا افراد از طرق قانونی به خرید و فروش کالا مبادرت بورزند. نباید آن‌قدر لیبرال و آزادانه اندیشید که هر فردی با پولی که در دست دارد هر کاری انجام دهد. به طور مثال، کسی که شاگرد مغازه بوده اکنون به دنبال فروش فرش چند صد میلیون تومانی است، این مسئله بدون تردید بحث برانگیز است.

مسئله مقابله با پول‌شویی هم چنین وضعیتی دارد. در هیچ جای دنیا چنین نیست که فرد 100 هزار یورو پول در جیب بگذارد و به بانک ببرد. بنابراین در ایران هم باید چنین روندی وجود داشته باشد. اگر پولی هنگفت رد و بدل شد باید به آن دیده تردید نگریست. زیرا ممکن است یک معامله مشکوک در حال وقوع باشد به همین دلیل هم باید قابل ردیابی باشد.

بنابراین هر نوع پولی که در نظام بانکی بین‌المللی جابه جا می‌شود باید قابل ردیابی باشد و در شرایطی که جرمی صورت می‌گیرد، بتوان آن جرم را دنبال کرد. پیوستن به کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم و ردیابی افراد متخلف احتمالی از طریق آن شبیه به نصب دوربین‌هایی در خیابان است. در صورت وقوع اتفاق از طریق این دوربین‌ها می‌توان تحقیق کرد که چه اتفاقاتی افتاده و چه کسانی از آنجا عبور کردند. مسئله شفافیت در نظام بانکی بین‌الملل هم به همین صورت است و نمی‌توان پذیرفت که هر کشوری در قالب خودش باشد.

زیرا مبادلات مالی بین‌المللی بسیار گسترده است در صورتی که اگر چند کشور به دنبال همکاری با نظام بانکی بین‌المللی نباشند این نظام مختل خواهد شد و سایر کشورها هم نمی‌توانند مبارزه با پول‌شویی و اموال غیر مشروع را سازماندهی کنند.

بنابراین اخلاقا و با یک نگاه عقلایی باید از سی. اف. تی استقبال کنیم و بپذیریم که این مسئله حتی به نفع ماست. علاوه بر این، نباید فراموش کرد که ایران یکی از زخم خورده ترین کشورها از تروریست است و یکی از زخم خورده ترین کشورها از قاچاق مواد مخدر ایران است به همین دلیل جمهوری اسلامی باید استقبال کند که در یک نظام سازمان یافته بین‌المللی، مسائل مالی‌اش شناسایی شود.

این تصور که همه از نظام مالی ایران آگاه می‌شوند، اشتباه است. زیرا مگر ایران در نظام مالی‌اش جرمی مرتکب می‌شود که نباید به این کنوانسیون بپیوندد. ایران به جنبش‌های آزادی بخش مشروع مانند جنبش حزب الله یا حکومت سوریه کمک می‌کند و برای کمک به آن جنبش‌ها یک مسیر شفاف را هم طی می‌کند که این خود جزء سیاست‌های رسمی کشور محسوب می‌شود. به همین دلیل نیازی به پنهان کاری وجود ندارد.

اگر افرادی در کشور نگران پنهان کاری هستند باید به آنها با دیده تردید نگریست که چه اتفاقی در کشور می‌افتد که برخی از محافل چه نوع مبادلات پولی دارند که نگران شفافیت مالی آن هستند! بنابراین کاسه‌ای زیر نیم کاسه است که عده‌ای این چنین یقه پاره می‌کنند که مبادا شفافیت مالی اتفاق بیفتد. ایران در داخل نیاز به شفافیت دارد و باید از سی. اف. تی استقبال کند