|
عملیات تروریستی در چابهار در حالی رخ داد که علاوه بر تلاش عاملان برای ضربه زدن به جایگاه با ثبات ایران در منطقه می توان ردپای یک نبرد تجاری را به وضوح در آن دید. براساس برخی ارزیابی ها، قدرت های آینده منطقه، بر بنادر مهم اقیانوسی متمرکز خواهند بود.
در این زمینه، بنادری همچون «گوادر» پاکستان، «دبی»، «چابهار» و تنگه باب المندب یمن و سواحل آفریقا مناطق با ظرفیت توسعه بالا هستند. به همین دلیل اکنون امارات تلاش می کند در باب المندب و سواحل آفریقا مستقر و مسلط شود. ترکیه نیز به به بندر موگادیشو در سومالی و یکی از جزایر سودان نظر دارد.
حتی رژیم صهیونیستی نیز تلاش می کند خود را به اریتره و جیبوتی برساند همچنین قطر و چین سرمایه گذاری هنگفتی را برای توسعه بندری در پاکستان آغاز کرده اند که از جمله می توان به بندر «گوادر» اشاره کرد. بندری که با سرمایه چین و قطر به سمت مدرنیزاسیون پیش می رود.
در این میان، هند برای آن که از رقیب منطقه ای و جهانی اش یعنی چین عقب نماند، تلاش کرده بر بندر چابهار به عنوان بزرگ ترین بندر اقیانوسی دریای عمان و شاهراه ارتباطی آسیای میانه و افغانستان با اقیانوس تمرکز کند. به همین دلیل و به علت دسترسی های گسترده چابهار،می توان گفت که این منطقه و رشد و پیشرفت آن در برنامه ریزی خرابکارانه قرار دارد.
برنامه ای که عاملان آن علاوه بر این که سعی می کنند بندر چابهار را به عنوان یک رقیب جدی حذف کنند در کلان موضوع عملا به نوعی قدرت سیاسی و تاثیر گذاری کشورمان را نیز هدف گرفته اند.
برخی از کاربران نیز در توئیتر به این موضوع اشاره کرده اند و دلیل این حمله را ترساندن سرمایه گذاران خارجی از سرمایه گذاری در این منطقه آزاد بیان کرده اند.