خواب طولانی تلویزیون در شب یلدا

شبکه یک که علی ضیا را داشت و بیشتر فضایی فوتبالی داشت که البته معلوم نیست با کدام فکر آنتن چنین ساعتی را فوتبالی کرده بودند، شبکه دو، ژیلا صادقی را داشت، شبکه سه هم رشید پور و...کاری با ترکیب مهمانان نداریم و همین اسامی مجری ها افراط در روزمرگی و تکرار را نشان می دهد، انگار قرار نبوده هیچ اتفاق تازه ای بیفتد و همین هم می شود که خندوانه ی رامبد باز هم یک سر و گردن بالاتر از دیگران ایستاد، هر چند که همان تمهید جناب خان و موسیقی ریتمیک و میمیک صورت بهنام بانی را داشت اما باز قابل تحمل تر بود، نه خبری از شگفتی بود و نه چهره هایی تازه ای آمدند و نه کسی شاد شد و نه اساسا از این رسانه عریض و طویل چیز تازه ای بیرون آمد.

کاری که صداو سیما کرد از یک شبکه ضعیف مثل «تپش» هم بر می آمد و حتی دورهمی های مضحک «آی تی ان» هم در همین حد جذابیت دارند.

نکته این جاست که شبکه هایی چون «بی بی سی فارسی»، «من و تو» باز هم دست پرتری داشتند و البته پدیده امسال که «ایران اینترنشنال» بود و مصیبت همین است که شبکه هایی این چنینی که هدف گردانندگانشان مشخص است، می توانند آنتن را بربایند و صدا و سیما در خواب غفلت می ماند انگار باید عادت کنیم که در هر مناسبتی، تلویزیون ملی عقب و عقبتر بماند.