|
روزنامه جوان: لوح زرین، سیمرغ طلایی یا سیمرغ بلورین، هیچ فرقی نمیکند هر کدام از اینها هر شکل و طرحی که باشد و در هر کجا که ساخته شود، قرار است به عنوان یادبود و تقدیر دستبهدست و به برگزیدگان جشنواره فیلم فجر اهدا شود. آخر سر هم این سیمرغ به پیشخوان یا دیوار خانه هنرمندان برگزیده میرود و انتخاب آنها در جشنواره را به رخ دیگران میکشد. حالا از نظر مسئولان سیوهفتمین جشنواره فیلم فجر، امکان ساخت سیمرغ باکیفیت در داخل کشور وجود نداشته و فقط اماراتیها میتوانستند سیمرغ مدنظرشان را بسازند. این در حالی است که مسئولان برای پرداخت هزینههای گزاف تولید و ترخیص این سیمرغها نیز هیچ دغدغهای نداشتهاند!
عزتالله علیزاده مدیر اجرایی جشنواره سی و هفتم فیلم فجر درباره ساخت و تولید سیمرغها در ایستگاه سی و هفتم فیلم فجر به روزنامه همشهری گفته: «متأسفانه امکان تولید سیمرغهای جشنواره با کیفیت مدنظر ما در داخل کشور وجود ندارد و به همین دلیل کار ساخت سیمرغها را به یک کارگاه کریستالسازی در دربی سفارش دادهایم.» عجیب است که مدیر اجرایی جشنواره فیلم فجر در ادامه همین گفتگو به خرید ۳۰ سیمرغ و مسئله پیچیده ترخیص گمرگی سیمرغها اشاره کرده و اظهار داشته: «سیمرغهایی که برای ساخت هر سیمرغ حدود ۹۰۰ درهم امارات معادل ۳ میلیون تومان پرداخت شده است.»
این هزینهها در حالی برای ساخت این نمادهای جشنواره فیلم فجر صرف میشود که پیش از این مسئولین جشنواره و حتی سازمان سینمایی هم اشاره کرده بودند امسال با مشکلات عدیده مالی مواجه هستند و باید صرفهجویی کنیم.
واکنشهای فضای مجازی: زشته بازیگرا هدیه تولید داخل بگیرن؟!
متاسفانه در شرایطی که اقتصاد کشور دچار بحران شده است مسئولان جشنواره فیلم فجر تصمیم گرفتهاند تا طراحی و تولید سیمرغهای جشنواره امسال را به اماراتیها بسپارند و هزینههای آن را به خارج از کشور ببرند، همین مسئله موجی از انتقادات را در فضای مجازی به راه انداخت و سوالاتی را در اذهان عمومی ایجاد کرد.
محمدرضا باقری، کارشناس رسانه در صفحه توئیتر خود در این باره نوشت: «شما فکر کن در عصری که ما ماهواره بهفضا میفرستیم، سیمرغ جشنواره فجر انقلاب باید از امارات بیاید! در ایران کسی سیمرغ با کیفیت نمیسازد؟! این دهنکجی نمادی از نادیده گرفتن «ایران» در سینمای کشور است.»
همچنین کاربری با نام مطالبه گر آرمانخواه توئیت زد: «میگن سیمرغ جشنواره فجر رو از امارات میارن! همین ایرانی که ماهواره به فضا میفرسته، همین ایرانی که رتبه اول رشد علمی جهان رو داره! شما رو بهخدا یه هنرمند پیدا نمیشد تو کشور خودمون بسازه! یاللعجب از این همه اعتماد و اتکا به نیروی داخلی!»
کاربری با نام حسن پارمو نیز با کنایه نسبت به واردات سیمرغهای جشنواره فیلم فجر در صفحه توئیتر خود نوشت: «مگه ایران مهد هنر و اینجور چیزا نبود؟ پس چرا سیمرغ جشنواره فجر رو دادن تو دبی بسازن؟ آها بالاخره زشته بازیگرا هدیه تولید داخل بگیرن»
مگر این سیمرغ پرواز میکند که ۳ میلیون تومان هزینه برداشته است؟
فرزاد مشتعل که در کارگاه ماکت سازی مربوط به ساخت لوح و تندیس فعالیت میکند درباره سفارش ساخت سیمرغ جشنواره فیلم فجر به اماراتیها به خبرنگار «جوان آنلاین» میگوید: «ساخت سیمرغ جشنواره فیلم فجر کار دشواری نیست و امکانات ساخت آن در کشور وجود دارد.»
او ادامه میدهد: «حک طرح سیمرغ در داخل کریستال با دستگاه لیزر سه بعدی انجام میشود که مدت ۸ سال است که این دستگاهها در داخل کشور وجود دارد و سفارش کار میگیرد. فقط کریستالها باید از خارج از کشور وارد شود که با احتساب قیمت جدید دلار، نهایتا هر کریستال ۱۰۰ هزار تومان خواهد شد. هزینه حک با دستگاه لیزر با تراکم بالا که با آن یک تندیس تمیز و کیفی ساخته شود نیز ۲۰۰ هزار تومان میشود و هزینه نهایی این سیمرغ با پایهاش ۵۰۰ هزار تومان تمام خواهد شد.»
این تندیسساز با انتقاد از هزینه ۳ میلیون تومانی مسئولان برای ساخت هر سیمرغ جشنواره میگوید: «مگر این سیمرغها پرواز میکنند که مسئولان حاضر شدهاند چنین هزینهای برای آن صرف کنند؟ تندیس فقط جنبه یادبود دارد و هزینههای چند میلیون تومانی برای آن در خارج از کشور هیچ توجیهی ندارد.»
او ادامه میدهد: «اگر مسئولان به تولیدکنندگان داخلی اعتماد کنند، تندیسهای خیلی شیکتر و زیباتری نیز میتوان ساخت. اما متاسفانه منفعت برخی افراد در واردات است و تولید داخل برایشان سود زیادی ندارد.»
متاسفانه باید گفت که در سال تولید ملی و حمایت از کالای ایرانی که قرار است انقلاب اسلامی جشن چهلسالگی خودش را برپا کند، زیر سایه بیتوجهی و سودجویی برخی مسئولان، سیمرغهای بزرگترین رویداد سینمایی ایران در دبی ساخته شده است؛ و مسئولان جشنواره فیلم فجر نیز نه تنها هیچ پاسخ مناسبی برای چنین تصمیم نادرستی نداشتهاند بلکه بابت این رفتار اشتباهشان عذرخواهی نکردهاند!