معادی و تکذیب حرف‌های فراهانی

ایران‌آرت: ظاهرا باید شش سال از اظهارات عجیب گلشیفته فراهانی درباره اصغر فرهادی می‌گذشت تا یکی از همکارانش به آن واکنش نشان دهد؛ سال 1396 بود که روزنامه گاردین گزارشی از گفت‌وگو با این بازیگر ایرانی منتشر کرد منتها حضور جنجالی او در یک فیلم فرانسوی در آن سال، باعث شد بخشی دیگر از حرف‌هایش که انتقاد به اصغر فرهادی بود، چندان به چشم نیاید.

گلیشفته طی آن گفت‌وگو به گزارشگر گاردین درباره فیلمبرداری فیلم «درباره الی» به کارگردانی اصغر فرهادی گفته بود که فرهادی او را «شکنجه» می‌کرد و او را مجبور می‌کرد نیم ساعت در ساحل دریای خزر داد بزند و صبحانه آرد نخود بخورد تا صدایش در فیلمبرداری گرفته شود. این بخش از گزارش گاردین آن سال بسیار به مذاق رسانه‌های اصولگرا در ایران خوش آمد.

فراهانی همچنین در آن گفت‌وگو غیرمستقیم به مانی حقیقی، یکی از بازیگران فیلم اشاره کرده و گفته بود به دلیل ضربه‌ای که بازیگر دیگر در خلال فیلم به او وارد کرد، پرده گوشش سوراخ شد اما کارگردان اجازه نداد تا انتهای روز بعد و پایان فیلمبرداری به بیمارستان برود.

او در ادامه گفته بود: آنها دیگر از آن زمان با هم صحبت نکردند. او دست من است اما نمی‌تواند با من صحبت کند. او از ایران خارج می‌شود و دوباره برمی‌گردد. اما من الان شیطان هستم. شک یکی از ابزار کنترل آنهاست. من از هر فیلمی که بازی کردم زخمی در بدن دارم.»

در ادامه آن گزارش آمده بود: «و آستین و شلوارش را بالا می‌زند تا آنها را به من نشان دهد. می‌گوید آنها بدتر از سگ با تو رفتار می‌کنند. تو باید مانند برده کار کنی تا آنها را خشنود کنی. اوضاع باید این گونه باشد. باید در هر فیلمی احساس کنی که کار آخر توست.»

حالا پس از شش سال، پیمان معادی، یکی دیگر از بازیگران فیلم «درباره الی»، به این اظهارات واکنش نشان داده است.

در تازه‌ترین شماره ماهنامه «اندیشه پویا» علیرضا اکبری با او به گفت‌وگو نشسته و پرسیده: «در مورد «درباره‌ی الی» بعدها حاشیه‌هایی هم با حرف‌های گلشیفته فراهانی مطرح شد درباره‌ی برخورد خشن بازیگران با یکدیگر، یا برخورد خشن کارگردان با بازیگران. این شایعات تا چه حد صحت داشت؟»

معادی پاسخ داده: «این یک بی‌انصافی محض است و از بابت آن بسیار متاسفم. ما در دوره‌ی بازی در «درباره‌ی الی» سختی‌های زیادی کشیدیم. اختلاف‌هایی در گروه به وجود آمد ولی هیچ‌کدام به دلیل خشونت کارگردان نبود. آن سال هیچ جایزه‌ای به بازی‌های «درباره‌ی الی» داده نشد چون رئیس هیئت داوران آن سال گفته بود فرهادی با شلاق افتاده بوده به جان این‌ها و این‌ها تحت تاثیر شکنجه‌ای که شده‌اند دارند بازی می‌کنند.

اگر این طوری بود که بقیه کارگردان­ها هم با شلاق، بازی­های درخشان می‌گرفتند! در صورتی که موقع بازی در «درباره‌ی الی» به ما خیلی خوش گذشت. فرهادی از هر ۹ نفر ما به ۹ شیوه‌ی بخصوص که برای شخصیت ما طراحی کرده بود و متناسب با روحیات خود ما هم بود بازی می‌گرفت. خب این آدم است که می‌تواند چنین کاری بکند. «درباره‌ی الی» فیلم ملتهبی است و وقتی شما دارید در فیلمی بازی می‌کنید که سه ماه لب دریا هستید و نه شما حق دارید گروه را ترک کنید و نه خانواده‌ها حق دارند به دیدن گروه بیایند طبیعی است که ممکن است اختلافاتی در گروه پیش بیاید.

نوع کار استرس‌زا بود ولی بعدها چیزهایی در مورد پشت صحنه‌ی فیلم شنیدم که به هیچ‌وجه صحت نداشت. فرهادی کاملا تکنیکی بازی می‌گرفت. نیازی نداشت که بازیگر را شکنجه دهد. البته فرهادی فضای پشت صحنه را بر اساس فضای داستان فیلم هدایت می‌کند‌. مثلا وقتی داشتیم «جدایی نادر از سیمین» را بازی می‌کردیم به من می‌گفت که نمی‌خواهم تو زیاد به شهاب حسینی در پشت صحنه نزدیک شوی ولی این فرق دارد با این‌که بگوییم کارگردان ما را شکنجه می‌داد. مهم نتیجه کار است حتی اگر به شیوه کوبریک فیلمبرداری فیلم آخرش «چشمان کاملاً بسته» ۴۰۰ روز طول بکشد اما به این قیمت که به هر شکل ممکن دقیق‌ترین جزئیات را با بالاترین استانداردها مقابل دوربین ببری».

گلشیفته فراهانی سال گذشته نیز در یکی از نشست‌های خبری فستویال فیلم کن از اینکه فرهادی نادیده‌اش می‌گیرد به این دلیل که قانون را عایت نکرده است، گلایه کرد.