|
ایسنا نوشت: رییس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی سه دهه انقلاب را به ترتیب دهه تثبیت، سازندگی و توسعه پایدار و جامع نامید و گفت که دهه چهارم با توسعه اجتماعی شروع شد اما به خاطر رفتارهای پوپولیستی و بیشتر شعارگونه عملاً اتفاقی نیفتاد؛ لذا باید با آسیب شناسی چهار دهه انقلاب برای ورود بهتر به دهه پنجم و پاسخگویی به شعارها و مشکلات مردم برنامهریزی کرد.
محمدرضا عارف گفت: به هر حال حوادث دی ماه زنگ خطری بود از آن جهت که باید مطالبات به طور جدی دنبال شود نه اینکه بعد از اعتراض پیگیر باشیم لذا این یک هشدار جدی بود.
وی افزود: فراکسیون امید با ایجاد کارگروهی با هدف رفع حصر آن را به عنوان یک مساله و مشکل درون نظام پیگیری کرد که با تعاملات و جلسات مستمر به دستاوردهای خوبی رسید انتظارمان به عنوان جریان اصلاح طلب رفع کامل حصر است. امیدواریم شورای امنیت ملی با توجه به شرایط موجود و لزوم حفظ انسجام مورد نیاز و بحثهای جدی برای اعتماد سازی و افزایش سرمایه اجتماعی مساله را جدی تر دنبال کند امیدواریم رفع حصر هم در برنامه عفو گسترده مطرح شده از سوی رئیس قوه قضائیه گنجانده شود.
اهم اظهارات عارف به شرح زیر است:
*انتقاد حق مردم است، هیچ وقت هم به این انتقادات پاسخ ندادم ولی به آنها احترام میگذارم. چون کارهای ما در مجلس بر اساس تقسیم کاری صورت میگیرد. در این دوره از مجلس خیلی از نمایندگان عضو فراکسیون امید برای اولین بار وارد مجلس شدند، افرادی پر انرژی و با انگیزه که میتوانند کارهای بسیاری را انجام دهند. مشی و راهبرد من این است که اگر این نمایندگان میتوانند کاری را به جای من انجام دهند، عهده دار شوند البته در موارد لزوم مثل دفاع از کابینه دولت و بودجه هم وارد میشوم و صحبت میکنم. همه کار مجلس صحبت کردن و پشت تریبون قرار گرفتن نیست. در اغلب موارد دیگر هم برای مشورت و همفکری و تعامل خدمت دوستان هستم.
*{درباره بازتاب های تعبیر ژن خوب در جامعه}: پسرم همچون سایر شهروندان نظرات خود را بیان کرده کما اینکه این مصاحبه هم بدون اطلاع بنده انجام شده است، صحبتهایی که به صورت تقطیع شده منتشر شد و ملاک ارزیابی قرار گرفت. البته اگر با من مشورت میشد توصیه به عدم مصاحبه داشتم ولی حرف ایشان در آن مصاحبه درباره ژن خوب و نه ژن برتر بود منتها شاید بد و بصورت گزینشی مطرح شد و بعد هم مورد سوءاستفاده سیاسی قرار گرفت. بنده هم هیچ وقت نخواستم به آن بپردازم. این صحبت درباره این بود که آیا این موضوع ریشه در ارزشها و فرهنگ ما دارد یا خیر که باید به صورت کارشناسی بحث شود.