| |
- کرملین: نتایج انتخابات آمریکا اهمیتی برای روسیه ندارد
- بدمصرفی عامل ناترازی برق در کشور است
- صدور احکام متناسبسازی بازنشستگان تامیناجتماعی تا پایان آبانماه
- مقصد بعدی جهانبخش مشخص شد
- نبرد ملیپوشان والیبال ساحلی با مدعیان قهرمانی آسیا
- آنچه در کنگره شهدای دانشآموز استان تهران گذشت
- رشد شاخص کل بورس در پایان معاملات امروز
- کاهش دمای هوای تهران
- بلانکو اولین جداشده استقلال در نیم‌فصل
- فرهنگ جامعه در مدرسه ساخته می‌شود
- چرا سفیر کره جنوبی در ایران قطعه «پرسون پرسون» را اجرا کرد؟
- سلتیک‌پارک مایه غرور اسکاتلندی‌ها در اروپا
- پسر ۳ ساله هندی اعجوبه شطرنج جهان
زندگی در فضا روند پیری را کُند می‌کند
خبرگزاری فارس: ما از زمان ارسال نخستین فضانوردان به فضا می‌دانستیم که زندگی در فضا بر روی بدن انسان تاثیر می‌گذارد. ناسا برای بررسی میزان این تاثیرات مطالعه‌ای را انجام داد و در آن ژن‌ها و بیولوژی اسکات و مارک کلی دو فضانورد دوقلوی ناسا را با یکدیگر مقایسه کرد.
براساس گزارش «ناسا»، در این بررسی، اسکات به مدت یک سال (2015 -2016) به فضا فرستاده شد در حالی که مارک بر روی زمین ماند. اکنون نتایج این مطالعه توسط ناسا منتشر شده است.
در این مطالعه، 10 تیم تحقیقاتی جنبه‌های مختلفی از فیزیولوژی برادران کلی را مورد بررسی قرار دادند که یکی از جالب‌ترین یافته‌های آنها، «تلومر» اسکات بود. تلومر در راس کروموزوم‌ها قرار دارد و از DNA به هنگام تقسیم شدن سلول محافظت می‌کند. این بخش از DNA به طور طبیعی با افزایش سن کوتاه‌تر می‌شود اما دانشمندان متوجه شدند که تلومر اسکات در دوران سفر فضایی‌اش افزایش یافته در حالی که تلومر برادر او ثابت مانده است. این یافته‌ها می‌تواند مفهومی از روند پیری در فضا باشد.
از طرفی اسکات نخستین فضانوردی بود که واکسن آنفولانزا را در فضا دریافت کرد و به طور غیرمنتظره‌ای سیستم ایمنی بدن او به این واکسن پاسخ داد. این شواهد می‌تواند در واکسیناسیون فضانوردان در ماموریت‌های طولانی مدت حائز اهمیت باشد.
طبق این گزارش، محققان دریافتند که بیان ژن اسکات و مارک متفاوت شده است. جالب است بدانید که توانایی شناختی اسکات در طول سفر فضایی‌اش تغییر نکرد اما پس از رسیدن به زمین با کاهش دقت و توانایی شناختی مواجه شد، البته ناسا می‌گوید که این امر ممکن است در نتیجه مطابقت با گرانش زمین باشد.
همچنین محققان اعلام کردند که میکروبیوم روده اسکات در مقایسه با گذشته متفاوت شده که این در نتیجه رژیم غذایی فضانوردان است. این اطلاعات می‌تواند به آگاهی از تغییرات رژیم غذایی فضانوردان کمک کند تا رژیم غذایی سالم‌تری داشته باشند.
براساس این گزارش، در میان تاثیرات زیادی که فضا بر روی اسکات گذاشته، تیم تحقیقاتی متوجه ضخیم شدن دیواره سرخرگ کاروتید و افزایش سطح پروتئین «AQP2» او شد که ممکن است نقشی در مشکلات بینایی، میزان اسیدفولیک و دیگر تغییرات اپیژنتیک (وراژن‌شناسی) فضانوردان ایفا کند.
گفتنی است؛ اطلاعات جمع‌آوری شده به ماموریت‌های طولانی مدت فضایی، سفر به ماه و مریخ در دهه‌های آینده کمک زیادی می‌کند.
