کارگردان پر پرواز: نمی‌خواستم با شادمهر کاسبی کنم

خبرگزاری ایلنا: خسرو معصومی در 65 سالگی شانزدهمین فیلم خود را به نام "کار کثیف" ساخته است. فیلمی که همانند کارهای قبلی او درباره بی‌عدالتی و مشکلات اجتماعی است. می‌گوید: کسی به ذات دوست ندارد به سمت خلاف برود، بیشتر کسانی که مرتکب خلاف می‌شوند از روی اجبار و بیکاری به این سمت حرکت کرده‌اند.

در ادامه بخشهایی از گفتگوی این کارگردان را می‌خوانید.

شما پیش از ساخت آثاری مانند رسم عاشق‌کشی، فیلم‌هایی همچون پر پرواز را ساخته‌اید که شادمهر عقیلی در آن بازی کرد که هم در فروش موفق بود و هم از نظر منتقدان، اما آن مسیر را ادامه ندادید. چرا؟

قبل از ساخت "پر پرواز" نمی‌خواستم آن را بسازم. یکی از دوستانم که بعدها تهیه‌کننده فیلم شد، فیلمنامه پر پرواز را به من داد تا بازنویسی‌اش کنم و بعد از بازنویسی، فیلمنامه را بسیار پسندید و کیانوش عیاری نیز به من توصیه کرد که آن را بسازم و خودش هم در بازنویسی فیلمنامه به من کمک کرد و بعدها آن را تدوین کرد اما "پر پرواز" سینمایی نبود که من دوست داشته باشم، من دوست دارم فیلم‌هایی بسازم که مشکلات اجتماعی را به صورت واقعی بیان کند و در این راه الگویم کن‌لوچ است و علاقه خاصی به سینمای او دارم.

هر کارگردان دیگری اگر جای شما بود بعد از موفقیت فیلم پر پرواز و معرفی شادمهر عقیلی به سینما همین مسیر را ادامه می‌داد ولی شما مسیری را که با پر پرواز آغاز کرده بودید، قطع کردید.

فیلم پر پرواز و اتفاقاتی که بعد از آن فیلم برای شادمهر عقیلی افتاد به نوعی بخشی از نوع زندگی خود شادمهر عقیلی بود. شادمهر به من گفته بود چرا باید خوانندگان بسیاری اجازه خواندن داشته باشند اما من نتوانم بخوانم؟ من از او دعوت کردم تا ماجراهای خود را برای من و کیانوش عیاری تعریف کند و ما بر اساس حرف‌های شادمهر عقیلی فیلمنامه را بازنویسی کردیم. اما بعد از آن فیلم، علیرغم آنکه پیشنهاداتی داشتم دوباره فیلمی مانند "پر پرواز" بسازم زیرا نمی‌خواستم با سینما کاسبی کنم و اینکه گفته می‌شود به دلیل ممانعت وزارت ارشاد من دیگر با شادمهر عقیلی همکاری نکردم، صحت ندارد.

اگر شادمهر عقیلی در ایران می‌ماند می‌توانست بازیگر خوبی بشود؟

این استعداد در او وجود داشت. البته اوایل که وارد هنر شد و به خصوص به دنیای بازیگری قدم گذاشت هیچ شناخت و دانشی از سینما نداشت و حتی جلوی دوربین نمی‌دانست چگونه باید راه برود اما به مرور سینما را یاد گرفت ولی در حوزه موسیقی و خوانندگی واقعا هنرمند بود و کاملا موسیقی را می‌شناخت. زمانی که ما در فیلم پر پرواز برای سکانس‌هایی نیاز داشتیم تا قطعاتی را به صورت زنده اجرا کند، به خوبی از عهده این کار برمی‌آمد و بدون آنکه از قبل تمرین کرده باشد قطعا موسیقی را با سازهایی همچون پیانو برای ما اجرا کرد.

داستان بسیاری از فیلم‌های شما بعد از پر پرواز واقعی است. آیا ماجرای فیلم کار کثیف نیز واقعی بود؟

کاملا واقعی بود. شخصیتی که در فیلم کار کثیف می‌بینیم به صورت عینی و واقعی هم‌اکنون در یکی از زندان‌های مازندران است. این فرد یک دانشجوی رشته فنی بود که به دلیل بیکاری به فروش مشروبات الکلی روی می‌آورد و به دلیل فروش عرق تقلبی و مشروبات قلابی باعث شده تا عده‌ای نابینا شوند و عده‌ای نیز فوت کنند و داستان این فرد را وکیلش که داماد خود من بود برای من تعریف کرد. در ادامه نگارش فیلمنامه با چندین صاحب بار و ساقی مشروبات الکلی در تهران مصاحبه کردم و در میان این ساقی‌ها افرادی بودند که به گفته خودشان حتی پلیس را نیز خریده بودند.

در این فیلم از بازیگران چهره استفاده نکردید. چرا؟

نمی‌خواستم داستان کلی فیلم و فضای آن تحت تاثیر حضور ستاره‌ها قرار بگیرد زیرا فضای این فیلم و همچنین فیلم‌های قبلی من به آثار مستند پهلو می‌زند اما بعد از ساخت کار کثیف و ماجراهایی که برای اکران آن به وجود آمد، متوجه شدم که حتما باید برای موفقیت فیلم در زمان اکران و فروش از ستاره‌های سینما استفاده کنم.