این اهداکننده مستمر خون گفت: در شرایط متعارف آقایان میتوانند در سال چهار بار خون اهدا کنند. یعنی به ازای هر سه ماه، یکبار. برای خانمها این برعکس است و در سال میتوانند سه بار خون اهدا کنند؛ یعنی به ازای هر چهار ماه یکبار.
وی درباره تجربه اهدای خون خود، افزود: اولین باری که خون اهدا کردم، ۱۴ سالم بود. در آن زمان در شرایط ویژهای در کشور قرار داشتیم. اولین باری که خون اهدا کردم، روز ۱۹ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ بود که روزهای اوج درگیریهای خیابانی بود. من یک جوان ۱۴ ساله بودم و زورم هم به کسی نمیرسید. منزل ما نیز نزدیک یک بیمارستان بود و دقیقا محل جایی بود که اوج درگیریهای خیابانی در آنجا قرار داشت. به همین دلیل هم بیمارستان از بلندگو برای مجروحان طلب خون میکرد.
خونانی ادامه داد: من اولین کاری که کردم رفتم و با اصرار خون اهدا کردم. این اولین تجربهام در اهدای خون بود. جالب است که یک جوان ۱۴ ساله بودم و هنوز بالغ نشده بودم، اما وقتی که خون اهدا کردم، به جای اینکه احساس ضعف داشته باشم، احساس شور و شعف داشتم. انگیزه خودباوری من در سن ۱۴ سالگی با اهدای اولین خونم شروع شد. وقتی از بیمارستان بیرون آمدم، احساس کردم قدم خیلی بلند است و زورم به همه نظامیان میرسد. تا امروز هم این انگیزه خودباوری نهتنها کم نشده بلکه اضافه هم شده است.
این اهداکننده مستمر خون که در یک برنامه تلویزیونی صحبت میکرد، افزود: باید توجه کرد که کسانی که تجربه اهدای خون دارند، میتوانند تا ۶۵ سالگی اهدای خون را ادامه دهند. من هم از آنجایی که اهداکننده مستمر هستم میتوانم این اقدام را انجام دهم.
وی همچنین گفت: در من به عنوان اهداکننده خون نهتنها تاکنون ضعفی اتفاق نیفتاده است، بلکه احساس میکنم از نظر سلامتی، شکلی و بدنی، هنوز پیر نشدهام و موهایم سفید نشده است، فکر میکنم به دلیل انجام این امر خداپسندانه بوده است. اهدای خون میتواند شرایط یک بازسازی را در بدن آغاز کند که در شرایط عادی این بازسازی کمتر است. به عنوان مثال میتواند غلظت خون را که یک معضل در شهرهای بزرگ است، کنترل کند؛ بنابراین به همه کسانی که شرایط اهدای خون دارند، توصیه میکنم که اینکار را انجام دهند و قطعا به سلامت خودشان هم کمک میکنند.