|
روزنامه ایران: سال خوب و پر باران همیشه به معنای درآمد بیشتر برای کشاورز نیست. مانند وضعیت کشاورزان جنوب استان کرمان که ماندهاند با گوجه فرنگیهایی که کسی خریدارشان نیست چه کنند. قیمت گوجه فرنگی سر زمین در این منطقه اکنون حدود ۵۰۰ تومان است. اگر در نظر داشته باشیم قیمت یک بطری آب معدنی یک و نیم لیتری ۲۵۰۰ است و با ۵ کیلو گوجه میتوان فقط یک بطری آب خرید ، تازه به نازل بودن قیمت حاصل کار کشاورزان این منطقه پی میبریم.
«محصولات کشاورزی در ایران حتی اگر هم از تگرگ و سرمازدگی و سیل و آفت جان سالم به در ببرند، معلوم نیست در وقت برداشت محصول و عرضه، بتوانند بر لبهای کشاورزان، لبخند رضایت بنشانند. سال خوب و پر باران همیشه به معنای درآمد بیشتر برای کشاورز نیست. مانند وضعیت کشاورزان جنوب استان کرمان که ماندهاند با گوجه فرنگیهایی که کسی خریدارشان نیست چه کنند. قیمت گوجه فرنگی سر زمین در این منطقه اکنون حدود ۵۰۰ تومان است. اگر در نظر داشته باشیم قیمت یک بطری آب معدنی یک و نیم لیتری ۲۵۰۰ است و با ۵ کیلو گوجه میتوان فقط یک بطری آب خرید ، تازه به نازل بودن قیمت حاصل کار کشاورزان این منطقه پی میبریم. و باز اگر بدانیم برای برداشت یک کیلو گوجه فرنگی ۱۰۰۰ لیتر آب مصرف میشود، انگیزههای اقتصادی ادامه کار کشاورزی هم زیر سؤال میرود.
افت شدید قیمت گوجه فرنگی در جنوب استان کرمان موجب شده کشاورزان این منطقه انگیزهای برای برداشت و فروش محصول خود نداشته باشند و ترجیح بدهند محصول روی زمین بماند. «حسین درینی»، کشاورز گوجهفرنگیکار روستای «زه» از توابع شهرستات کهنوج میگوید: به خاک سیاه نشستهایم. محصولی را که ماهها برایش زحمت کشیدهام حالا حتی با کیلویی پانصد تومان نمیخرند. باور کنید این پول حتی به اندازه هزینهای که برای بذر، کود و کارگر کردهام نیست و حالا نشستهام سر مزرعه و نابودی دسترنج چند ماههام را میبینم.
«حجت ایوبی»، از فعالان بازار میوه ترهبار اصلی کرمان هم میگوید: اگر گوجهفرنگی درجه یک باشد با قیمت کیلویی حدود هشتصد تومان میخریم ولی در حال حاضر همه گوجهفرنگیها درجه ۲ و ۳ است که نمیتوانیم بیشتر از ۵۰۰تومان بخریم؛ ضمن این که امروز در تماسی که با میدان میوه ترهبار تهران داشتم گفتند به قدری گوجه فرنگی به پایتخت روانه شده که روز چهارشنبه هر کیلوگرم گوجه فرنگی را با کیلویی یکهزار تومان فروختهاند. یعنی ما هم باید ارزانتر بخریم تا بتوانیم گوجه فرنگی را به شهرهای بزرگ بفرستیم.
«فرامرز رستگار»، مدیر زراعت جهاد کشاورزی جنوب کرمان در گفتوگو با «ایران» تصریح میکند: برنامه ما برای تولید گوجهفرنگی ۱۲ هزار هکتار بود که ۱۱ هزارو ۸۵۰ هکتار به زیر کشت رفت و انتظار داریم به تولید ۴۳۰هزار تن برسیم. پس میبینید که کشاورزان بیشتر از برنامهریزی و الگوی کشت استان اقدام به کاشت گوجه فرنگی نکردهاند.
وی با اشاره به این که تاکنون ۶۰ درصد محصول گوجه فرنگی جنوب کرمان برداشت شده میافزاید: این که گوجه فرنگی روی دست کشاورز مانده به چندین علت برمیگردد. اول این که شرایط اقلیمی به گونهای بوده که محصول دیر بازار آمده یعنی محصول نوبرانه ما با یک ماه تأخیر وارد بازار شد و همزمان شد با پیک عرضه گوجه فرنگی بوشهر و هرمزگان! پس عرضه بشدت بالا رفته است. از سوی دیگر بارشهای سیلآسایی که در اسفند و فروردین داشتیم موجب افزایش آفات و امراض گیاه گوجه فرنگی و تبعاً کاهش کیفیت محصول تولیدی شد؛ به گونهای که بخش اعظم محصول از درجه یک به محصول درجه دو و سه رسید.
وی میگوید: در حال حاضر کـارخانههـــای تولیـــد رب محصـــول گوجه فرنگی را با قیمت ۵۵۰ تومان میخرند ولی کشاورزان راضی نیستند. در ضمن کارخانهداران میگویند صادراتشان کم شده و ظرفیت خرید کمی دارند. بیشتر کارخانهها انبارشان پر از رب گوجه فرنگی است.
رستگار تأکید میکند: از سوی دیگر با شیوع بیماری کرونا مصرف گوجه فرنگی کاهش یافته و در واقع بازار کشش این حجم از تولید را ندارد. به گفته وی عملکرد در هکتار مزارع گوجه فرنگی در جنوب کرمان چهل تن در هکتار است که معمولاً همه ساله باهدف تازهخوری و صادرات تولید میشود که راه صادرات به کشورهای حوزه خلیج فارس نیز بسته شده است.
وی در پایان همچنین توضیح میدهد: بیش از ۱۰ درصد مزارعی که به زیر کشت گوجه فرنگی در شهرهای کهنوج و رودبار رفته با سیل اوایل سالجاری ۱۰۰درصد تخریب شده و هنوز رایزنیها برای جبران خسارت این دسته از کشاورزان ادامه دارد.