|
دیده بان ایران: در یکی از جدیدترین پیش بینی ها، علی اکبر ولایتی در لیست نفرات احتمالی جریان اصولگرا قرار گرفته است.
ولایتی که سابقه حضور در وزارت امور خارجه، مجمع تشخیص مصلحت نظام، نخستین دوره مجلس شورای اسلامی و احزاب شناخته شدهای مانند حزب موتلفه اسلامی را در کارنامه خود دارد، در حال حاضر به عنوان دستیار رهبر معظم انقلاب در امور بین الملل فعالیتهای خود را دنبال میکند.
ولایتی تنها در انتخابات سال ۹۲ حضور مستقیم داشته است و در حالی که غلامعلی حدادعادل به نفع سایر نامزدهای اصولگرا و محمدرضا عارف به نفع حسن روحانی کنار رفتند، او حاضر به ائتلاف با هیچ کدام از نامزدهای دیگر نشد و با حمایت شدن از طرف بخشی از جریان اصولگرا، در انتخابات حضور پیدا کرد که با کسب ۲ میلیون و ۲۶۸ هزار و ۷۵۳ رای از این انتخابات دست خالی خارج شد.
حالا پس از سال ها، در روزهای اوج مبارزه با بیماری کرونا، دوباره زمزمههایی از سوی رئیس بیمارستان مسیح دانشوری برای حضور در انتخابات سال آینده به گوش میرسد؛ مثلا مصطفی صادقی، خبرنگار و فعال رسانهای در صفحه شخصی خود در توییتر از دیدار چند پدرخوانده با علی اکبر ولایتی خبر داد.
بخش زیادی از جریان اصولگرا از ولایتی حمایت میکنند
حسین ابراهیمی عضو جامعه روحانیت مبارز با اشاره به روحیه علی اکبر ولایتی در استفاده از نظرات دیگران یادآور شد که خیلی وقتها در مسافرتها با آقای ولایتی همراه بودم، او همیشه در شان و جایگاه جمهوری اسلامی با مقامات سایر کشورها رفتار میکرد؛ معتقدم اگر موضوع مقبولیت در جامعه برای آقای ولایتی فراهم شود، او گزینه بسیار ارزشمندی است، چون او مشروعیت و صلاحیتهای لازم و کافی را برای تصدی جایگاه ریاست جمهوری دارد.
ابراهیمی در خصوص حمایت جریانها از ولایتی گفت: بخش زیادی از اصولگرایان از آقای ولایتی حمایت میکنند. حتی میتوانم اشاره کنم که اصلاح طلبان نیز از عملکرد آقای ولایتی ناراضی نیستند، عدهای از اصلاح طلبان اطراف آقای ولایتی بودند و با او کار میکردند؛ بنابراین یک شخصیت فراجناحی است و اصلا نمیشود گفت در یک جریان سیاسی غرق میشود. امروز هم اصولگرایان و هم اصلاح طلبان میدانند که آقای ولایتی همواره مواضع معتدلی داشته است.
محمدجواد ابطحی عضو جبهه پایداری هم در خصوص نامزدی ولایتی برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ گفت: ولایتی شخصیتی است که شاید بتوان او را فراجناحی دانست، فردی که مشاور مقام معظم رهبری است و در عین حال سابقه مذاکرات بینالمللی را هم در کارنامهاش دارد و در عین حال در سال ۹۲ با نامزدیاش در انتخابات و رقابت با دیگر نامزدها نشان داد که برای کرسی ریاست جمهوری بیمیل هم نیست؛ خاصه آن که در آن سال با انتقاد به شیوه مذاکره سعید جلیلی یکی از نامزدهای اصولگرای آن انتخابات ثابت کرد که او را نمیتوان در یک جناح خواست گنجاند. حال با ذکر این که احتمال دارد او نامزد ریاستجمهوری در سال آینده شود، باید دید او این توانایی را دارد که برنامهای متناسب با وضعیت کنونی داخلی و خارجی ایران ارائه دهد؟