|
ایسنا: روزنامه نیویورک تایمز در مطلبی نوشت: شاید صفت "منسجم" از نظر بسیاری برای توصیف سیاست امنیت ملی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا مناسب نباشد. اما یک هدف هست که او از زمان کمپین ۲۰۱۶ دنبال کرده است؛ خارج کردن همه نظامیان آمریکایی از افغانستان.
حالا در آخرین روزهای ریاست جمهوری اش، دونالد ترامپ تقلای زیادی برای عملی کردن آن دارد؛ از جمله با کمک نیروهای ضد جنگ محافظهکاری که نه فقط این کار را یک سیاست خوب بلکه آن را یک فاکتور ضروری برای هرگونه آیندهای که او ممکن است در سیاست به دنبالش باشد، میبینند.
آمریکا در افغانستان منصوب کرد. او هم از مخالفان صریح جنگهای فعلی آمریکا در خارج است. راجر حتی قبل از تایید شدن از سوی سنا که تشکیل آن پیش از روز آغاز ریاست جمهوری جدید بعید است، صندلی بزرگی در پشت میز سیاست خارجی ترامپ داشت.
ترامپ با این مجموعه اخراجها و انتصابات جدید عملا اکثریت پرسنلی را که همچون گاردریل در برابر خروج سریع عمل میکردند، کنار زد.
دیدگاههای ترامپ در خصوص کاستن از جای پای آمریکا در کشورهای خارجی یک مولفه محوری و پرسابقه دستور کار سیاسی او موسوم به "اول آمریکا" است. او بعد آنکه در ابتدای کار از جنگ عراق حمایت کرد، سالها از جورج دبلیو. بوش، رئیس جمهور اسبق به خاطر جنگهای آمریکا در منطقه انتقاد کرد. ترامپ در زمان کمپین ۲۰۱۶ با حمله مستقیم به بوش از بابت جنگ در عراق و اشاره به اینکه او در جلوگیری از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ شکست خورد، باعث بهت جمهوریخواهان هم حزب خودش شد.
اما چیزی که بسیاری از جمهوریخواهان نمیتوانند درک کنند، این است که مواضع ترامپ درباره به اصطلاح "جنگهای بیپایان" آمریکا سیاستی خوب است.
نارضایتی از این جنگها در میان بسیاری از محافظهکاران از جمله در جمع حلقه حاضر در انستیتوی کوچ و لیبرترینها در میان جمهوریخواهان کنگره و حتی در میان چپها از جمله برنی سندرز رو به افزایش بوده است.
منتقدان خروج سریع از افغانستان قبل از رعایت شرایط توافق صلح اخیر از سوی طالبان نگران هستند که هرگونه تلاش برای خارج ساختن همه سربازان آمریکایی تا پایان سال جاری میلادی به طور بالقوه منجر به کشتههای بیشتر در عرصه میدانی شود. آنها با اشاره به تشدید خشونتها در مدت اخیر در سراسر افغانستان نگران هستند طالبان موفق به تصاحب مناطق بیشتر به ویژه در سمت جنوب که به صورت تاریخی مرکز قدرت این گروه بوده است، شود.