گله و کنایه در پیامهای نوروزی!
سال ۹۸ برای گردشگری سخت تمام شد، سختیای که در سال ۹۹ تشدید شد. تهسیلات حمایتی برای جبران آن کارساز نبود و بیکاری، رکود و خسارت استمرار پیدا کرد. حالا پای اعتراض و نارضایتی از بابت تحمل بدون چاره آن مصائب، به پیامهای نوروزی سال ۱۴۰۰ باز شده است.
به گزارش ایسنا، ابراهیم پورفرج ـ رییس جامعه تورگردانان ایران ـ، تشکلی که با گردشگران خارجی در ارتباط است و با وقایع آبان، شهادت سردار قاسم سلیمانی، سقوط هواپیمای اوکراینی، ناامن اعلام شدن آسمان ایران و توقف پروازهای بینالمللی، دوران کمکاری و رکود را از سال ۹۸ آغاز کرد و با شیوع ویروس کرونا، بسته شدن مرزها و توقف صدور ویزای توریستی ایران، در سال ٩٩ رسما بیکار شد، خسارت وارد شده به این بخش را تا کنون ۱۸ هزار میلیارد تومان برآورد کرده است.
او در پیام نوروزی گفته که «در سالی که گذشت این صنعت با شیوع ویروس کرونا وارد شرایط سخت و دشواری شد. دفاتر تورگردان (شرکتهای گردشگری) بسته شده، اقامتگاهها خالی و صدها هزار کارمند و خدمه در بخش گردشگری خانهنشین شدند. در این مدت با اینکه دستاندرکاران صنعت گردشگری در بخش خصوصی مجموعه سیاستها و پروتکلهای بهداشتی ستاد ملی کرونا را رعایت کردند، اما به بهانه شیوع این ویروس اجازه فعالیت ندارند، درحالی که مردم به سفر میروند و به گفته مسؤولان، ویروس نیز شایع شده است.
اعلام کردیم درصورتی که مجوزهای لازم صادر شود، در چارچوبهای نظارتی وزارتخانههای بهداشت و گردشگری به برگزاری تورهای مسؤولانه گردشگران خارجی با عنوان «سفر ایمن» بپردازیم، اما به این پیشنهاد ترتیب اثری داده نشد. دولت نیز به تلاشها و پیگیریهای وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی روی خوش نشان داد و بینتیجه ماند.
ما به تلاشمان ادامه میدهیم تا در این رویه اشتباه تجدید نظر کنند و سیاستهای جدیدی برای حمایت از کسبوکارهای حوزه گردشگری در دستور کار قرار گیرد.»
حرمتالله رفیعی ـ رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران ـ تشکلی که در یک سال گذشته، علاوه بر رکود ناشی از کرونا، با افزایش چندباره قیمت بلیت وسایل نقلیه عمومی از جمله بلیت هواپیما و کاهش شدید سفر با تور در داخل و خارج از کشور مواجه شد، نیز در پیامی که به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۰ منتشر کرده، گفته است: «سالهای ۹۸ و ۹۹ برای فعالان گردشگری خوشایند نبود، به جز عوامل بیرونی مانند سیل، کرونا و تحریم که در مسیر احیای رشد گردشگری کشور ایجاد مانع کردند، شرایط نهادی و الگوی دولتمردان کشور نیز چندان روی خوشی به صنعت گردشگری نشان نداد.
متاسفانه فرهنگ اجتماعی و سیاسی در ایران علیه صنعت نوپای گردشگری است، از مهمترین موانع موجود بر سر راه رشد گردشگری در کشور، اتحاد برای گرفتن مالیات و ارزش افزوده در شرایطی که دفاتر (خدمات گردشگری) بیشتر از دو سال است افزودهای ندارند تا ارزشگذاری شود. بیمه کارفرمایی و پیمانکاری که به ناحق بر گرده دفاتر (خدمات گردشگری) افزودهاند، خلاف قوانین است. ارائه تسهیلات، پوشالی و بلا اثر که جز به زانو درآوردن این صنعت کار دیگری از پیش نمیبرد و امهال تسهیلات بانکی و مابقی شقالقمرهایی که اعلام میشود، جملگی بلای جان صنعت گردشگری شده است.»
او که در یک سال گذشته انتقادهای شدیدی نسبت به مدیریت گردشگری در کشور داشته است، در بخش دیگر این پیام، سیاست های مرتبط با ایجاد تشکل های موازی گردشگری را به نقد کشیده و گفته که «در این وانفسای بوجود آمده و در زمانی که تاریخ چنین لطمه و ضربای را که صنعت گردشگری خورده، به خود ندیده است، متولیان بهترین زمان را برای تاختن و از بین بردن پایههای بنا شده توسط بخش خصوصی تشخیص دادهاند.»
رفیعی تاکید کرده که البته احیای صنعت گردشگری و رفع موانع موجود در شرایط فعلی به عزم جدی همه ارکان دولت و بخش خصوصی نیازمند است.
جمشید حمزهزاده ـ رییس هیات مدیره جامعه هتلداران کشور ـ آنچنان که قبلا گفته در یک سال گذشته تعطیلی گسترده ای، میانگین ۳۰ را در سراسر کشور شاهد بوده اند که این روند هنوز در شهرهای قرمز و نارنجی ادامه دارد و دو سوم نیروی شاغل بخش هتلداری را از دست دادهاند، در پیام نوروزی که منتشر کرده، میزان خسارت وارد شده تنها در بخش هتلداری را بالغ بر ۱۵ هزار میلیارد تومان برآورد کرده و گفته است: «سالی که گذشت برای صنعت هتلداری و گردشگری ایران خیلی بد بود. در این سال بسیاری از نیروهای متخصص و با تجربه را که برای توسعه گردشگری کشور فعالیت می کردند، از دست دادیم. متاسفانه بستههای ناچیز اعلام شده در راستای حمایت از صنعت گردشگری ناچیز بود و در عمل حتی ضدحمایتی بود، به ویژه در بخش مالیات و بیمه که با وجود مصوبه و وعده امهال، با جرایم سنگینی روبرو شدیم.»
حدود یک ماه پیش نیز، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی میزان خسارت تحمیل شده از ویروس کرونا به کل صنعت گردشگری ایران را تا اوایل اسفندماه ۹۹ حدود ۲۲ هزار میلیارد تومان برآورد کرده و گفته بود که حمایتهایی که کردیم اندک بوده است، با بودجهای که سه سال تحت سختترین تحریمها بود بیشتر از این نمیشد حمایت کرد.