وحشت کودکان از بازی با یکدیگر پس از قرنطینه

ایندیپندنت فارسی: مدیران نظام درمان عمومی بریتانیا می‌گویند به دنبال تکرار موارد قرنطینه، کودکان حتی پنج ساله از دیدار با دوستانشان وحشت دارند.

کارشناسان می‌گویند کودکان کم سن و سال، از سال گذشته (۲۰۲۰) و آغاز قرنطینه چنان دچار اضطراب و افسردگی شده‌اند که بسیاری از آن‌ها حتی از خروج از خانه وحشت دارند.

آمار منتشر شده در نشریه تلگراف حاکی از آن است که در مدت سه تا پنج سال آینده در نتیجه مستقیم همه‌گیری کرونا، یک میلیون پانصد هزار نفر بر تعداد کودکان و نوجوانانی که به درمان‌های روانی نیازمندند افزوده خواهد شد.

هم‌اکنون نیز از اعمال نخستین قرنطینه تعداد ۴۲۰ هزار و ۵۰۱ جوان در مراکز درمان عمومی بریتانیا تحت درمان‌های روانی قرار گرفته‌اند اما این احتمالا نمونه کوچکی از واقعیت تعداد آن‌هاست.

در حال حاضر، در برخی نقاط بریتانیا مدت انتظار برای دریافت خدمات رایگان روان‌درمانی کودکان و نوجوانان چهار سال است. بسیاری از خانواده‌ها نمی‌توانند چهار سال برای ملاقات رایگان با متخصص صبر کنند و به ناچار به روانشناسان خصوصی مراجعه می‌کنند.

در آغاز همه‌گیری کرونا، وقت ملاقات برای خدمات خصوصی روان‌درمانی کودکان دو هفته بود اما اکنون بسیاری از روانشناسان خصوصی هم با دو برابر شدن تقاضای درمان از طرف والدین نگران سخت تحت فشار قرار گرفته و دیگر بیمار جدید نمی‌پذیرند.

«مرکز بهداشت روان بریتانیا» برآورد می‌کند که احتمالا اکنون تقاضا برای خدمات روان‌درمانی سه برابر امکانات موجود است.

دِیم ریچل دوُ سوزا، کمیسر مسئول کودکان در انگلستان، (بخشی از بریتانیا) خطاب به اجلاس کنفدراسیون نظام درمان عمومی بریتانیا گفت که سلامت روان بزرگ‌ترین نگرانی نسل کنونی کودکان است. او افزود که کودکان در سراسر کشور از ضربه روانی ناشی از «قرنطینه» رنج می‌برند و سخت در تلاش هماهنگی با تغییرات پی‌درپی در زندگیشان هستند.

او گفت: «من به گوشه و کنار کشور سفر کرده و آن چهره‌های کوچک و غمگین را دیده‌ام ... در حالی که دست‌هایشان را دور دوستانشان حلقه می‌کنند به من از ضربه‌ای می‌گویند که از درگذشت مادربزرگ و پدربزرگشان خورده و حتی نتوانسته‌اند در مراسم ختمشان شرکت کنند. آن‌ها (از این می‌گویند که) از قرنطینه خارج می‌شوند و دیگر دوستانشان را نمی‌شناسند، دیگر نمی‌دانند با دیگران چطور حرف بزنند.»

در این اجلاس، تعدادی از مقام‌های بهداشتی بریتانیا به مشکلاتی که در یافتن کمک برای کودکانشان داشته‌اند، اشاره کردند.

یک مقام ارشد (نظام درمان عمومی) گفت: «کودک پنج ساله من خانه‌نشین شده است چون از بیرون رفتن وحشت دارد – مدرسه که هیچ. حتی کسی نمی‌تواند مرا به یک روانشناس خصوصی معرفی کند چون روانپزشکی را در محله نمی‌شناسد که کودکی به این سن را بپذیرد.»

دیگری گفت دخترش که تحت درمان است از رفتن به «ساعت بازی (با کودکان)» وحشت دارد.

انتظار می‌رود نظام درمان عمومی انگلستان بودجه‌ای برابر با ۴۰ میلیون پوند به خدمات روان‌درمانی کودکان اختصاص دهد.

کلر مرداک، مدیر اداره بهداشت روان نظام درمان عمومی انگلستان، گفت: «همه‌گیری، زندگی کودکان و جوانان را زیرورو کرده است و هرچند اکنون نسبت به گذشته در نقاطی از کشور تعداد بیشتری از جوانان تحت مداوا قرار دارند، نظام درمان عمومی با آموزشگاه‌ها و دیگر نهادهای دولتی از جمله ۱۸۳ تیم حمایت‌های روانی در سراسر کشور همکاری می‌کند تا به موقع وارد عمل شده و به (کودکان و جوانان) کمک کند.»