این دو هنرمند که سال‌ها قبل در تئاتر و تئاترهای تلویزیونی با شنگله همکاری داشته‌اند، از او به عنوان هنرمندی تلاش‌گر یاد کردند که همواره در کنار فرهنگ و هنر بوده است.
درگذشت شنگله در سالروز تولد داود رشیدی و همکاری‌های متعدد این دو هنرمند سبب شد که برومند و بابک از رشیدی هم یاد کنند.
برومند در جملات کوتاهی به ایسنا می‌گوید: اسماعیل شنگله، انسانی بسیار خوب و همیشه یاری‌گر فعالیت‌های فرهنگ و هنری بود. در زمینه تله تئاتر بسیار فعال بود و متاسفم که جایش در فعالیت‌های فرهنگ و هنر ما خالی شد.
او که خواهر همسر داود رشیدی است، از دوستی دیرین شنگله و رشیدی هم یاد می‌کند: دوستی بسیار همراه و همدل بود. تا آخرین روزهای زندگی آقای رشیدی در کنار خانواده ما بود. شگفت‌انگیز که روز تولد آقای رشیدی هم از دنیا رفت. امیدوارم در آن جهان هم کنار هم باشند، باز هم با هم نمایشنامه‌های تازه ترجمه کنند و باز هم با هم کار کنند.
اما رضا بابک که زمانی دانشجوی شنگله بوده و بعدتر با او دوستی و رفاقت پیدا کرده است، نیز سال‌های آغازین آشنایی خود را با او یادآوری می‌کند: دانشجو بودم که در سالن تئاتر موزه ایران باستان، نمایش «کلمپ» را دیدم که آقای شنگله کارگردانی کرده بود و بزرگانی همچون آقایان نصیریان و انتظامی و خانم عصمت صفوی در آن بازی می‌کردند. کار درخشانی بود.
او که در دروه طلایی دانشکده هنرهای زیبا در این دانشکده درس تئاتر خوانده است، ادامه می‌دهد: فکر می‌کنم ایشان یک ترم استاد ما بودند اما بعدتر با هم دوست و همکار شدیم و دوستی عمیقی بین ما شکل گرفت و بسیار به هم علاقه‌مند بودیم. او نمایشنامه‌های بسیار خوبی را ترجمه کرده بود. بسیار باسواد و بر رشته هنری خود مسلط بود. یادم می‌آید زمانی هر دو ما در کاری بازی می‌کردیم. آقای شنگله آنچنان اطلاعات دقیقی از آن نمایشنامه و اجراهایش داشت و مدام تصاویر متعددی از اجراهای مختلف آن نمایش در اختیار گروه می‌گذاشت که شناخت همه ما را نسبت به آن کار بیشتر کرد. اصولا در زمینه سینما و تئاتر تشخیص بسیار خوبی داشت.
رضا بابک که همراه تعدادی دیگر از دوستان خود در دوره مدیریت داود رشیدی در واحد نمایش تلویزیون ، فعالیت خویش را در حوزه تله تئاتر آغاز کرده است، یادآوری می‌کند: آقای شنگله با آقای رشیدی ارتباطی نزدیک داشت و در زمینه ساخت تله تئاتر بسیار همراه بود. او یکی از بانیان ساخت تئاترهای تلویزیونی بود و خودش هم در این زمینه فعالیت تاثیرگذاری داشت.
این هنرمند که می‌گوید همواره به همکاری با شنگله علاقه‌مند بوده است، در این باره توضیح می‌دهد: او بسیار دانا بود و شناخت وسیعی از زندگی و هنر داشت و این ویژگی سبب می‌شد که همکاری و دوستی با او لذت‌بخش باشد.
رضا بابک که از درگذشت شنگله بسیار غمگین است، می‌گوید: بسیار متاسفم و از همین جا به خانواده ایشان، خانواده تئاتر و سینما تسلیت می‌گویم. یادش همواره خوش باشد.
اسماعیل شنگله، بازیگر پیشکسوت کشورمان شامگاه ۲۵ تیر ماه بر اثرسرطان و در نهایت عوارض ابتلاء به کرونا در سن ۸۶ سالگی درگذشت.
او سال ۱۳۱۵ در تهران متولد شد و تئاتر را از سال ۱۳۳۲ آغاز کرد و در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرپیشگی شد.
شنگله در تئاتر به عنوان بازیگر، کارگردان، مترجم و استاد دانشگاه فعال بود. او در سال ۵۳ با فیلم داریوش مهرجویی با عنوان «دایره مینا» وارد عالم سینما شد. او در فیلم‌هایی چون «سام و نرگس»، «سگ کشی»، «پارتی»، «گاهی به آسمان نگاه کن» و «عروسک فرنگی» و مجموعه‌های تلویزیونی چون «مدرس»، «رعنا»، «روشن‌تر از خاموشی»، «عطر گل یاس»، «آوای فاخته»، «شیخ بهایی» و … بازی داشت.
او در اواخر عمر حضور چندانی در عرصه بازیگری نداشت و آخرین کارش به سال ۹۳ و ایفای نقش در مجموعه «سال‌های ابری» برمی‌گردد که با علی عمرانی، عاطفه رضوی و علیرضا اوسیوند هم‌بازی بود.
اسماعیل شنگله در طول فعالیت هنری‌اش همچنان به ایفای نقش در تله‌تئاتر اهمیت ویژه‌ای می‌داد و کارهایی چون «تاجر ونیزی»، «قضیه رابرت اپنهایمر»، «در منطقه جنگی»، «قطار ارواح»
و «کسب و کار آقای فابریزی» از وی به یادگار مانده است.
