دارویی برای آبله میمونی وجود ندارد

ایسنا/کرمان آبله میمونی یک نوع بیماری نادر ویروسی است که از ویروس آبله میمون از گونه ارتوپاکس ویروس و خانواده پاکس ویریده منشا می گیرد و یک بیماری زئونوز بوده که می تواند از حیوانات به انسان ها سرایت کند و همچنین بین افراد نیز پخش شود.

به گزارش ایسنا، ظهور غیرمنتظره آبله میمون و گستردگی جغرافیایی موارد ابتلا به این بیماری نشان می‌دهد که ویروس آبله میمون ممکن است کمتر از سطوح قابل تشخیص توسط سیستم‌های نظارتی در گردش بوده باشد و انتقال پایدار از انسان به انسان ممکن است برای مدتی شناسایی نشده باشد.

بخش بزرگی از جمعیت در برابر ویروس آبله میمون آسیب‌پذیر هستند، زیرا واکسیناسیون آبله، که انتظار می‌رود در برابر آبله میمون تا حدی مصونیت ایجاد کند، از دهه ۱۹۸۰ متوقف شده است.

طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)؛ پستانداران وحشی مختلفی در مناطقی که قبلا آبله میمون را گزارش کرده بودند، حساس به ویروس آبله میمون شناسایی شده اند. اینها شامل سنجاب‌های طناب‌دار، سنجاب‌های درختی، موش‌های صحرایی گامبیایی ها و غیره هستند. برخی از گونه ها ممکن است عفونت بدون علامت داشته باشند. گونه‌های دیگر، مانند میمون‌ها و میمون‌های بزرگ، بثورات جلدی پوستی معمولی در انسان‌ها را نشان می‌دهند و تاکنون هیچ مدرک مستندی مبنی بر ابتلای حیوانات اهلی یا دام به ویروس آبله میمون وجود ندارد. همچنین هیچ مدرک مستندی مبنی بر انتقال آبله میمون از انسان به حیوان وجود ندارد. با این حال، انتقال این بیماری یک خطر فرضی باقی می ماند.

دکتر بهنام حاجی حسینلو، متخصص بیماری های داخلی و مراقبت های حاد بیمارستانی و عضو هیئت علمی دانشگاه ایالتی ویسکانسین آمریکا در گفت و گو با ایسنا بی پرده و شفاف درباره روش های انتقال آبله میمونی می گوید: با توجه به تغییر وضعیت آبله میمونی لذا باید نسبت به این بیماری حساس باشیم.

به اعتقاد او، بیماری که در کشورهای خاص (غرب و مرکز آفریقا) آندمیک بود، اکنون در جاهای دیگر در حال مشاهده بوده و در حال شیوع می باشد که ممکن است به سمت اپیدمیک برود.

این استادیار بالینی دانشگاه ایالتی ویسکانسین آمریکا، با اشاره به اعلام سازمان بهداشت جهانی در راستای آگاهی بخشی و ایجاد آمادگی در برابر این بیماری عنوان کرد: با توجه به تجربه بشر در بیماری کووید ۱۹، این بیم می رود که این بیماری نیز از کنترل انسان ها خارج شود.

به گفته او، دارویی برای آبله میمونی وجود ندارد و داروهای مورد مصرف مختص بیماری آبله است و متخصصین به صورت تجربی از داروهای آبله استفاده می کنند که تایید سازمان بهداشت جهانی غذا و دارو (FDA) را ندارند.

متخصص بیماری های داخلی و مراقبت های حاد بیمارستانی با اشاره به وب سایتی که موارد ابتلای همه کشورها را به صورت زنده نشان می دهد، بیان کرد: در این وب سایت تعداد موارد ابتلا به آبله میمونی در ایران را چهار مورد اعلام کرده است اما در اخبار یک مورد گفته شده است.

او با بیان این مطلب که شیب ابتلا به آبله میمونی در جهان به سرعت در حال افزایش است، اظهار کرد: مرگ و میر این بیماری ۱۸ هزارم درصد است.

«براساس شناخت سنتی ما از آبله میمونی این است که مانند آبله از طریق تماس بثورات جلدی و ترشحات و مقدار کمی از طریق تنفسی و ذرات بزرگ تنفسی (در فاصله نزدیک فرد مبتلا با فرد سالم) آبله میمونی منتقل می شود». این بخش دیگر سخنان این پزشک متخصص ایرانی مقیم آمریکا درباره روش های انتقال بیماری آبله میمونی بود.

او می افزاید: تعداد زیادی از موارد ابتلا، مردهایی هستند که با مردها رابطه جنسی (MSM) داشتند و در آمریکا، ۹۸ درصد موارد شامل این MSMها هستند اما دو درصد دیگر به روش های دیگر مبتلا شده اند. بنابراین احتمالا رابطه مقعدی و دهانی عامل خطر است ولی هنوز نتیجه قطعی نیست اما در زنانی که تن فروشی می کنند این مورد زیاد مشاهده نشده است.

حاجی حسینلو با تشریح مقالات علمی که در این زمینه منتشر شده اضافه می کند: تا زمانی که علت و معلول برای آنکه چرا افراد MSM به بیماری آبله میمونی مبتلا می شوند، پیدا نکنیم نمی توانیم از نظر قطعی بگویم که ابتلا به این بیماری به خاطر رابطه جنسی بوده است.

این عضو هیئت علمی دانشگاه ایالتی ویسکانسین آمریکا تاکید می کند: تصور نشود که فقط MSMها به آبله میمونی مبتلا می شوند و مواردی از ابتلای کودکان داشتیم و حتی در یک مورد نیز انتقال از سگ به صاحبش نیز گزارش شده است.

متخصص بیماری های داخلی و مراقبت های حاد بیمارستانی خطاب به پزشکان می گوید: آبله میمونی مانند ایدز جزو بیماری هایی است که از طریق ارتباط جنسی منتقل می شود لذا سیستم های بهداشتی با دانستن این مهم اقدامات خود را برای جلوگیری از شیوع بیماری می توانند انجام دهند.

این استادیار بالینی دانشگاه ایالتی ویسکانسین آمریکا، تاکید می کند: برای هم برچسب نزنید و آبله میمونی از روش های دیگر نیز منتقل می شود.

به گزارش ایسنا، براساس اعلام پزشکان، به منظور پیشگیری از ابتلاء به آبله میمون به صورت مرتب دست‌های خود را با آب و صابون بشویید، به ویژه اگر در تماس با فرد آلوده، لباس‌ها، ملحفه، حوله و دیگر وسایل او بوده‌اید. توصیه شده است که وسایل فرد بیمار را آب گرم و مواد شوینده تمیز کنید، سطوح آلوده را تمیز و ضدعفونی کنید و زباله‌های آلوده به ویروس آبله میمون را با رعایت موارد بهداشتی دور بریزید. افرادی که در برابر آبله واکسینه شده‌اند، احتمالاً در برابر عفونت آبله میمون نیز محافظت می‌شوند، البته ممکن است این افراد نیز در معرض ابتلاء به این بیماری قرار بگیرند، اما در صورت ابتلاء علائم کمتری را نشان می‌دهند. در هر صورت، لازم است افراد پروتکل‌های بهداشتی را برای پیشگیری از بیماری رعایت کنند.