جنایات علیه بشریت در میانمار

روزنامه عبری هاآرتص گزارش مفصلی در مورد روابط نزدیک رژیم صهیونیستی و حکومت نظامی میانمار منتشر کرد که براساس آن تجهیزات نظامی که تل آویو در اختیار ارتش میانمار قرار داده، در سرکوب مردم مورد استفاده قرار گرفته است.

به گزارش ایسنا، این روزنامه نوشت، در گزارشی که ایتای مک، یک وکیل تهیه کرده تعدادی از اسناد محرمانه وزارت خارجه رژیم صهیونیستی ارائه شده است که اخیرا این وزارتخانه آنها را علنی کرده است. اسنادی که بیانگر روابط نظامی میان دولت‌های متوالی این رژیم و حکومت نظامی میانمار از دهه ۵۰ تا امروز است.

نویسنده گزارش خاطرنشان می‌کند که او سال‌ها پیش با همکاری گروهی از فعالان حقوق بشر اسرائیلی، دادخواستی را به دادگاه عالی این رژیم ارائه کرده و در آن از نهادهای امنیتی و سیاسی خواستند که از ارسال سلاح به میانمار خودداری کرده و از نظام دیکتاتوری این کشور حمایت نکنند. همچنین از این نهادها خواسته شده تحقیقاتی را علیه صهیونیست‌هایی که در ارتکاب جنایت علیه بشریت در میانمار دست دارند، انجام دهند.

دخالت اسرائیل در سرنگونی رژیم میانمار

اسناد موجود در این گزارش نقش فعال و مرکزی تل آویو در ایجاد ارتش میانمار را نشان می‌دهد که سال‌ها جنگ داخلی را رهبری کرده است. در این گزارش آمده است که رژیم صهیونیستی علاوه بر کمک به ارتش میانمار برای اداره مخفیانه کشور و کمک به سقوط حکومت مدنی و جایگزینی حکومت نظامی مستبد، در ساماندهی مجدد ارتش میانمار به سبک مدرن دست داشته و سلاح و تجهیزات در اختیار آن قرار داده و نیروهایش را نیز آموزش داده است.

این گزارش تایید می‌کند که دولت‌های متوالی رژیم صهیونیستی یک حقیقت آشکار را نادیده گرفته‌اند که عبارت از این است که کمک‌های نظامی این رژیم در میانمار برای دفاع از حملات خارجی یا برقراری امنیت عمومی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد؛ بلکه از این کمک‌ها برای قتل عام ملت این کشور استفاده می شود. طبق این گزارش در اسناد یاد شده که ده‌ها هزار صفحه است نشانی از مخالفت نماینده رژیم صهیونیستی و عدم موافقت او با فروش تسلیحات به میانمار دیده نمی‌شود.

این گزارش اسناد و مکاتبات میان نمایندگان صهیونیستی در میانمار و مسوولان این رژیم را ارائه می کند از جمله به پیامی در سال ۱۹۵۵ اشاره می کند که طی آن مردخای گازیت، نماینده رژیم صهیونیستی در میانمار پس از دیدار با نماینده نخست وزیر دولت این کشور از دوستی مستحکم و همکاری قوی میان تل آویو و میانمار در سازمان ملل نوشت و افزود: «اسرائیل و میانمار تنها طرف‌های سوسیالیست در آسیا هستند».

توافقنامه برنج

این گزارش نشان می دهد که روابط نزدیک عمدتاً ناشی از نیاز میانمار به کمک نظامی از سوی اسرائیل برای سرکوب شورش، به ویژه پس از آغاز جنگ داخلی در آن زمان و همچنین نیاز میانمار به ایجاد صنایع نظامی مستقل است. این گزارش تایید می کند که دولت صهیونیستی می دانست که کمک هایش بر سرنوشت میانمار تأثیر می گذارد؛ در سال ۱۹۵۲، وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی به دیوید بن گوریون، نخست وزیر این رژیم پیامی ارسال کرده و او را در جریان کشته شدن ۳۰ هزار تن قرار داد و اینکه ۵۵ درصد از بودجه میانمار به اهداف دفاعی اختصاص یافته است. این گزارش اسناد متعددی را ارائه می کند که روابط نظامی بین دو طرف را تأیید می کند.

در این گزارش همچنین آمده است که تل آویو و میانمار در سال ۱۹۵۴ قراردادی به نام «توافق برنج» منعقد کردند که در آن رژیم صهیونیستی متعهد شد در ازای دریافت هزاران تن برنج، ارتش میانمار را تجهیز کرده و آموزش دهد. براساس جزئیاتی که این گزارش با استناد به مکاتبات دیپلمات های صهیونیستی منتشر کرده، رژیم صهیونیستی ۳۰ فروند جنگنده، ۳۰ هزار اسلحه، بمب و سایر تجهیزات نظامی را در اختیار ارتش میانمار قرار داده است. به علاوه چندین کارشناس نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی برای آموزش ارتش وارد میانمار شده و چندین فرمانده نظامی برای آموزش به ارتش رژیم صهیونیستی پیوستند. این رژیم همچنین با همکاری ارتش میانمار شرکت هایی در زمینه کشتیرانی، گردشگری، کشاورزی و ساخت و ساز در میانمار تاسیس کرده است.

تجهیزات نظامی رژیم صهیونیستی درست در زمانی که حکومت میانمار برای سرکوب شورشیان نیاز داشت وارد این کشور شد و دولت بدون هیچ تردیدی از صنایع نظامی صهیونیستی که هیچ نقصی در آن پیدا نکرد، قدردانی کرد و بر اساس نامه ای که در سال ۱۹۵۷ توسط شالوم لوین، وابسته نظامی سفارت رژیم صهیونیستی در میانمار، به شیمون پرز، مدیرکل وزارت امنیت این رژیم ارسال شد، تمامی پرسنل ارتش اسرائیل در میانمار مورد قدردانی قرار گرفتند.

این گزارش با استناد به گزارش وزارت خارجه رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۵۹ تایید می کند که روابط دو طرف با وجود بحران های داخلی میانمار مستحکم‌تر شده و رژیم صهیونیستی همچنان دوستان قدرتمندی داخل ارتش میانمار دارد.

این اسناد همچنین نشان می دهد که شیمون پرز در سال ۱۹۶۲، سه ماه پس از کودتای نظامی، به عنوان معاون وزیر امنیت رژیم صهیونیستی به میانمار سفر کرد و با فرماندهان نظامی این کشور دیدار کرد. وی گفت، رژیم صهیونیستی علاقه‌مند است در هر مساله‌ای و به هر شکلی که فرمانده ارتش میانمار مایل است مثل همیشه از این کشور حمایت کند.

طبق این گزارش رژیم صهیونیستی پس از کودتای نظامی در میانمار تلاش کرد روابطش را با این کشور حفظ کرده و در ازای حمایت میانمار از تل آویو در سطح بین الملل، تجهیزات نظامی را در اختیار ارتش میانمار قرار دهد.