ادامه تلاش‌های ناسا برای افزایش عمر «تلسکوپ فضایی هابل»

ناسا در حال بررسی عمیق‌تر امکان استفاده از یک فضاپیمای خصوصی برای پرتاب «تلسکوپ فضایی هابل» به ارتفاعات جدید است تا جان تازه‌ای به این رصدخانه فضایی تأثیرگذار ببخشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ناسا در ۲۲ دسامبر، درخواستی را برای اطلاعات یک پژوهش غیر انحصاری شرکت «اسپیس ایکس»(SpaceX) منتشر کرد که نشان می‌داد چگونه «تلسکوپ فضایی هابل»(HST) می‌تواند کار خود را در مدار بالاتری آغاز کند. درخواست ناسا برای این اطلاعات در حالی ارائه شده است که این تلسکوپ فضایی تا ۲۴ ژانویه ۲۰۲۳ به کار خود ادامه خواهد داد.

از زمان آغاز عملیات هابل در سال ۱۹۹۰، مدار این تلسکوپ فضایی در فاصله ۵۴۰ کیلومتری بالای زمین رو به زوال بوده است. راه‌اندازی مجدد و انتقال آن به مداری که هم بالاتر و هم پایدارتر است، می‌تواند سال‌ها به عمر عملیاتی هابل اضافه کند و زمانی که ناسا باید تلسکوپ را از مدار خارج کند یا از بین ببرد، به تأخیر می‌افتد.

ناسا طی پنج مأموریت شاتل فضایی خود برای تنظیم کردن هابل، از شاتل برای راه‌اندازی مجدد تلسکوپ استفاده کرد. آخرین مأموریت خدمت‌رسانی شاتل به هابل در سال ۲۰۰۹ بود. ناسا ناوگان شاتل خود را در سال ۲۰۱۱ بازنشسته کرد.

ایده بردن هابل به مداری بالاتر با استفاده از فضاپیمای «دراگون»(Dragon) بدون هیچ هزینه‌ای برای دولت، ابتدا بین اسپیس ایکس و برنامه «پولاریس»(Polaris) مطرح شد. پولاریس، برنامه خصوصی ماموریت‌های فضایی با استفاده از فضاپیمای دراگون و موشک «استارشیپ»(Starship) اسپیس ایکس است که توسط «جرد ایزاکمن»(Jared Isaacman) میلیاردر تامین می‌شود. سپس، قرارداد بدون بودجه بین اسپیس ایکس و ناسا برای بررسی امکان تقویت مجدد هابل در سپتامبر ۲۰۲۲ امضا شد.

پژوهش اسپیس ایکس، برای کمک کردن به ناسا طراحی شده است که در حال حاضر هیچ برنامه‌ای برای عملیات یا تامین مالی یک ماموریت خدماتی جدید هابل ندارد. این پژوهش می‌تواند به تعیین امکان تجاری چنین ماموریتی کمک کند. هدف اسپیس ایکس، ترسیم چالش‌های فنی چنین تلاشی بود.

غیرانحصاری بودن این پژوهش بدان معناست که سایر شرکت‌ها آزاد هستند تا ایده خود برای خدمت‌رسانی به هابل را براساس استفاده از موشک‌ها یا فضاپیماهای گوناگون پیشنهاد دهند.

این پژوهش‌ها، داده‌هایی را در مورد هابل و فضاپیمای دراگون جمع‌آوری می‌کنند تا امکان ملاقات و اتصال ایمن به تلسکوپ فضایی را پیش از انتقال آن به مدار پایدار بالاتر مورد بررسی قرار دهند. انتظار می‌رود که این پژوهش‌ها حدود شش ماه زمان ببرند.

«توماس زوربوخن»(Thomas Zurbuchen)، معاون اداره ماموریت علمی در مقر ناسا در واشنگتن گفت: این پژوهش، نمونه‌ هیجان‌انگیزی از روش‌های نوآورانه‌ای به شمار می‌رود که ناسا از طریق مشارکت خصوصی و دولتی در حال بررسی آن است. ما می‌خواهیم همان طور که ناوگان ما رشد می‌کند، طیف گسترده‌ای از فرصت‌ها را برای پشتیبانی از قوی‌ترین و عالی‌ترین ماموریت‌های علمی ممکن کشف کنیم.

عملیات راه‌اندازی مجدد هابل نشان می‌دهد که چگونه می‌توان به ماهواره‌ها و فضاپیماهای قدیمی‌تر به‌ ویژه گروهی از آنها که در مدارهای نزدیک زمین هستند، عمر عملیاتی طولانی‌تری بخشید.