نقش تجدیدپذیرها در استخراج بیت‌کوین

استخراج‌کنندگان بیت‌کوین سالانه حدود ۳۴۸ تراوات ساعت برق مصرف می‌کنند و با توجه به این که دنیا به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر می‌رود، برخی این سوال را مطرح می‌کنند که بیت‌کوین برق خود را از کجا تامین می‌کند؟

به گزارش ایسنا، طبق بررسی کریس دکرت از ویژوال کپیتالیست و آژانس هایو دیجیتال، ۱۰ کشور برتر در زمینه استخراج بیت کوین، ۹۳.۸ درصد از کل این شبکه را بر اساس هش (معیار قدرت محاسباتی) میزبانی می‌کنند و آمریکا، چین و قزاقستان سه کشور برتر در این عرصه هستند. این سه کشور به اتفاق هم، میزبان تقریبا سه چهارم شبکه استخراج رمزارز تا پایان سال ۲۰۲۱ بودند.

چین سابق بر این، بزرگترین کانون استخراج بیت کوین بود و ۷۵ درصد از ظرفیت جهانی را تشکیل می‌داد اما پس از آغاز مقابله مقامات این کشور با استخراج رمزارز در تابستان ۲۰۲۱، سهم استخراج‌کنندگان بیت کوین در چین، ظرف مدت چند ماه به صفر رسید. بسیاری از استخراج کنندگان رمزارز به قزاقستان مهاجرت کردند که برق ارزان، مقررات آسان و جو سیاسی باثباتی داشت. عده دیگری هم آمریکا را انتخاب کردند. اکنون که اوضاع آرام شده است، استخراج مخفی رمزارز در چین پدیدار شده است.

 ایرلند، سنگاپور و تایلند که مجموعا ۴.۹ درصد از شبکه را میزبانی می‌کنند، در انتهای فهرست ۱۰ کشور برتر در میزبانی استخراج‌کنندگان رمزارز قرار دارند. به دلیل این که استخراج‌کنندگان در کشورهای دیگر، مکان واقعی خود را پنهان می‌کنند، تصور می‌رود که سهم گزارش ‌شده ایرلند و تا حدودی آلمان که در رتبه ششم قرار دارد، به شکل قابل‌توجهی، اغراق‌ شده است.

نقش تجدیدپذیرها

بر مبنای ملی، آمریکا، چین و قزاقستان به ترتیب، سهم ۲۲.۵ درصد، ۳۰.۲ درصد و ۱۱.۳ درصد از تجدیدپذیرها دارند. در مقابل، تجدیدپذیرها (بدون در نظر گرفتن انرژی هسته‌ای)، ۳۰ درصد از تولید برق جهان در سال ۲۰۲۲ را تشکیل دادند.

سهم اندک تجدیدپذیرها در قزاقستان، به دلیل وابستگی بالای این کشور به زغال سنگ (۶۰ درصد) است. زغال سنگ در تولید برق در چین هم سهم قابل توجهی (۶۱ درصد) ‌ دارد اما مجموع سهم تجدیدپذیرها به دلیل توسعه پرشتاب نیروی بادی و خورشیدی، بالاتر است.

این که یک استخراج‌کننده بیت کوین، در کجا، تجهیزات خود را بر پا می‌کند، اهمیت دارد زیرا برخلاف بسیاری از صنایع دیگر که کارخانه‌ها و دفاتر بزرگ دارند، استخراج‌کنندگان رمزارز، سیار هستند و جایی که برای فعالیت انتخاب می‌کنند، بر اساس فاکتورهایی مانند سیستم رگولاتوری، قیمت برق و میانگین دمای محیط (به علت حرارت زیاد تجهیزات ماینینگ بیت کوین) است.

با این حال، تغییرات اقلیمی، حرکت به سوی تجدیدپذیرها را سرعت بخشیده و بسیاری از استخراج‌کنندگان بیت کوین، دقت بیشتری در منبع برق مورد استفاده خود دارند. این می‌تواند توضیح دهد چرا کانادا که منابع برقی آبی دارد، از سهم کمتر از یک درصدی میزبانی شبکه در سال ۲۰۱۹، به ۶.۵ درصد در پایان سال ۲۰۲۱ رسید.

بر اساس گزارش اویل پرایس، با در نظر گرفتن کشورهای رکورددار در زمینه تجدیدپذیرها مانند ایسلند، پاراگوئه و نروژ که تنها میزبان بیش از یک درصد از شبکه جهانی استخراج بیت کوین هستند، هنوز فضای زیادی برای رشد وجود دارد.