رمزگشایی از چک سفید امضای بایدن به نتانیاهو

وتوی قطعنامه پیشنهادی امارات در شورای امنیت، آشکارترین اقدام ضدبشری آمریکا به عنوان بزرگترین مدعی حقوق بشر در جهان است؛ به راستی چه ملاحظات و زد و بندهایی باعث سومین رای منفی آمریکا به قطعنامه‌های ضدجنگ و بسترسازی برای تداوم نسل‌کشی در غزه شده‌ است؟

به گزارش ایسنا، ایرنا نوشت: جنگ غزه از مرز دو ماه گذر کرده‌است و آتش‌بس موقت که مجموعاً یک هفته نیز دوام نیاورد، نشان داد که آمریکا و رژیم صهیونیستی به دلیل ناکامی در کسب دستاورد، قصد پایان دادن به این بحران ضدانسانی را ندارند.

در نشست عصر جمعه (۱۷ آذر) شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه پیشنهادی امارات متحده عربی به رای گذاشته شد که از ۱۵ عضو شورای امنیت ۱۳ عضو رای موافق، یک عضو یعنی ایالات متحده آمریکا رای مخالف و یک عضو یعنی انگلیس، دیگر عضو این شورای رای ممتنع دادند.

لازم به ذکر است که یک قطعنامه برای تصویب در شورای امنیت سازمان ملل به حداقل ۹ رای بدون مخالفت ( وتوی) ۵ عضو دائم این شورا یعنی آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه و چین دارد که قطعنامه پیشنهادی امارات با مخالفت و وتوی آمریکا مواجه شد؛ این سومین باری است که آمریکا از حق وتو برای تداوم نسل‌کشی در غزه استفاده می‌کند.

واکنش جهانی به ناکامی نشست سرنوشت‌ساز

این نشست اضطراری شورای امنیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود چرا که نشست در پی فعال کردن ماده ۹۹ منشور ملل از سوی «آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل متحد تشکیل شده بود. گوترش با توجه به گستردگی تلفات انسانی در غزه در پی جنگ اسرائیل، نامه ای را با استناد به ماده ۹۹ منشور سازمان ملل به رئیس شورای امنیت ارسال کرده بود. این اولین باری بود که گوترش از زمانی که در سال ۲۰۱۷ به سمت دبیر کلی سازمان ملل رسید، این کار را انجام داد.

ماده ۹۹ منشور سازمان ملل که در تاریخ سازمان ملل متحد تنها ۹ بار مورد استفاده قرار گرفته است، بیان می‌کند که «دبیر کل می‌تواند هر موضوعی را که به نظر او ممکن است حفظ صلح امنیت بین‌المللی را تهدید کند، به شورای امنیت اطلاع رسانی کند.»

تنها رای منفی به قطعنامه آن هم از سوی آمریکا از انزوای واشنگتن در حمایت سیاسی از غزه نشان داشت از این رو با انتقاد چین و روسیه، گروه‌های حقوق بشری و غیره مواجه شد.

به دنبال وتوی قطعنامه آتش‌بس از سوی آمریکا، گروه‌های حقوق بشری از این اقدام انتقاد کرده‌اند. عفو بین الملل تاکید کرده‌ که این تصمیم نشان‌دهنده «بی توجهی شدید» به رنج غیرنظامیان است و سازمان پزشکان بدون مرز، آن را «رای علیه بشریت» خوانده‌است. افزون بر آن، فعالان حامی فلسطین با صدور فراخوان‌هایی خواستار اعتصاب سراسری در روز دوشنبه در کشورهای عربی و سرتاسر جهان در حمایت از غزه و درخواست توقف فوری جنگ علیه مردم این باریکه شدند.

«ناصر کنعانی» سخنگوی وزارت امور خارجه ایران نیز ضمن محکوم کردن اقدام آمریکا در وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد برای برقراری آتش‌بس انسان‌دوستانه در غزه گفت که دولت آمریکا با این کار «ثابت کرد که بازیگر و عامل اصلی در کشتار غیرنظامیان و شهروندان فلسطینی، بویژه زنان و کودکان و تخریب زیرساخت‌های حیاتی در غزه است.»

کنعانی افزود: «تردیدی نیست که دولت آمریکا، در کشتار بی‌رحمانه قریب به ۱۸ هزار غیر نظامی‌که حدود ۸ هزار نفر از آنان کودکان مظلوم هستند، شریک جرم بوده و قطعا تبعات هرگونه گسترش دامنه جنگ در منطقه، متوجه رژیم آمریکا و اسرائیل غاصب است».

پشت پرده همراهی آمریکا با اسرائیل در تداوم نسل‌کشی

تمجید رژیم صهیونیستی از بایدن برای وتو قطعنامه شورای امنیت از ناکامی آنها برای دستیابی به اهداف تا این مرحله از جنگ نشان دارد. شعارها و رجزخوانی‌های رژیم مبنی بر دستگیری همه فرماندهان مقاومت، پیدا کردن همه تونل‌ها، آزادی همه اسیران و نابودی حماس محقق نشده‌است.

بر این اساس، این رژیم آبرو و حیثیتی را که چندین سال مانند ویترین توسط رسانه‌های غرب و آمریکا برای آن ساخته شده‌بود، از دست داده‌است. حتی وجهه این رژیم که به عنوان منطقه آزاد با امنیت کامل و دموکراتیک قلمداد شده‌بود نیز بین دیگر کشورها زیر سوال رفته‌است.

تل‌آویو می‌داند که پس از ادامه آتش‌بس، اتفاقاتی در داخل سرزمین‌های اشغالی همچون، برکناری و محاکمه نتانیاهو و یک شکنندگی مضاعف نسبت به آنچه که از قبل این رژیم را تهدید می‌کرد، به‌وجود خواهد آمد.

از این رو اسرائیل تحت حمایت آمریکا آتش بس موقت را به بهانه‌های واهی نقش کرد و در زمان حضور «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا در اراضی اشغالی آنها تصمیم به ازسرگیری حملات گرفتند تا شاید نتانیاهو در مرحله جدید بتواند دستاوردی را داشته باشد. به آن امید که در مقابل کمک‌های بی حد و حصری که به نتانیاهو شده، وی بتواند یک بخشی از اهدف خود را به نتیجه برساند و پاسخگوی افکار عمومی داخلی و حامیان خود در خارج از جمله آمریکا و آیپک باشد.

البته باید به این مساله نیز توجه داشت که آمریکا از سال ۱۹۴۸ و تشکیل رژیم جعلی صهیونیستی، بزرگترین اعطاکننده کمک‌های خارجی به رژیم بوده‌است به طوری که سالانه ۳.۸ میلیارد دلار به رژیم کمک می‌کند. اینک نیز بسته حمایتی ۱۴.۳ میلیارد دلاری برای پشتیبانی از تل‌آویو در جنگ غزه اختصاص یافته‌است.

این موضوع را نیز نباید از نگاه دور داشت که دولت بایدن با فشارهایی از سوی هم حزبی‌‎های دموکرات خویش، مقامات عرب و حتی بعضی از دیپلمات‌های آمریکایی مواجه است و آنها خواستار خاتمه حملات رژیم صهیونیستی و پایان دادن به کشتار کور زنان و کودکان بی دفاع و حمله به اماکن غیر نظامی‌ هستند.

از طرفی بایدن برای موفقیت خود و حزبش در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ به جلب نظر افکار عمومی داخلی آمریکا و گرفتن ژست‌های قهرمانانه در عرصه بین المللی نیاز دارد.

با این تفاسیر، این پرسش به ذهن می‌رسد که چرا باز هم بایدن به حمایت از رژیم در تداوم جنگ و نسل‌کشی در غزه ادامه می‌دهد؟

پاسخ این پرسش را چند روز پیش «جیمی کارتر» رئیس جمهوری پیشین آمریکا که اینک ۹۹ سال دارد، در یک مصاحبه داد. وی با تاکید بر اینکه در این کشور هر دولتی باید از رژیم حمایت کند، گفت: من به عنوان یک مسیحی در سیاستِ آمریکا به همراه خیلی های دیگر متعهد به یک قانون هستیم. آن قانون می‌گوید هرچه رژیم صهیونیستی هر زمان انجام داد باید مورد حمایت قرار بگیرد و در عین حال باید با رسانه افکار عمومی را برای پذیرفتن آن متقاعد کرد... ما مامور به حمایت از سیاست های اسرائیل هستیم. هرچه که باشد...»

البته بایدن نیم نگاهی نیز به انتخابات ریاست جمهوری پیش رو دارد؛ انتخاباتی که همانند دیگر ادوار گذشته، لابی یهودیان آمریکا با نام «ایپک» نقش تعیین کننده‌ای در آن ایفا خواهند کرد. بنابراین چک سفید امضای بایدن برای نتانیاهو در اجرای سیاست‌های نژادپرستانه و غیر انسانی را می‌توان در این چارچوب تفسیر کرد.