سوءمصرف یک داروی بیهوشی توهم‌زا و تاثیر آن بر بدن

«کتامین»، دارویی بیهوشی که از سال ۱۹۷۰ در ایالات متحده برای مصارف انسانی و دامپزشکی با نسخه در دسترس بوده است، اما این ماده علاوه بر مصارف قانونی و پزشکی به دلیل حالات توهم‌زایی که ایجاد می‌کند مورد سوء مصرف قرار می‌گیرد به گونه‌ای که بسیاری از جوانان که اغلب جزء قشر مرفه جامعه هستند به دلیل ویژگی‌ها و اثراتش به مصرف آن روی می‌آورند، این درحالیست که سوء مصرف کتامین می‌تواند با مشکلات و عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت همراه باشد.

به گزارش ایسنا، کتامین داروی بیهوشی است که از دهه ۱۹۷۰ در ایالات متحده برای مصارف انسانی و دامپزشکی با نسخه در دسترس بوده است. کتامین در سال ۲۰۱۹ برای افسردگی مقاوم به درمان تأیید شد و برای استفاده در بیماران افسرده با افکار یا رفتارهای خودکشی حاد مورد استفاده قرار گرفت. این داروی بیهوشی توسط دامپزشکان هم استفاده می‌شود.

کتامین علاوه بر مصارف قانونی و پزشکی به دلیل حالات توهم‌زایی که ایجاد می‌کند مورد سوء مصرف قرار می‌گیرد؛ بسیاری از جوانان که اغلب جزو قشر مرفه جامعه هستند به دلیل ویژگی‌هایی که کتامین دارد و اثراتی که ایجاد می‌کند به مصرف آن رو می‌آورند اثراتی مانند سرخوشی و توهم‌زایی که با مصرف این دارو ایجاد می‌شود به همین دلیل کتامین به عنوان مخدر امروزی قشر نوجوان و جوان در ایران شناخته می‌شود.

معمولاً آثار سوء مصرف کتامین ۱ تا ۲ ساعت طول می‌کشد و دوزهای بالا ممکن است به طور خطرناکی تنفس را کاهش دهد، منجر به اسپاسم یا ضعف عضلانی، سرگیجه، مشکل در تعادل، اختلال در بینایی، تار شدن گفتار، تهوع و استفراغ و گیجی شدید در فرد مصرف‌کننده ایجاد کند سوء مصرف در دوزهای بالا می‌تواند منجر به توهمات بصری قوی شود که توسط محرک‌های محیطی تشدید می‌شود. همچنین ممکن است کما بیهوشی عمیق رخ دهد. هنگامی که دوزهای بالاتری از کتامین مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد گزارش می‌شود که موجب ایجاد رویاهای زنده می‌شود و یک تجربه توهم‌زا خارج از بدن یا نزدیک به مرگ را ایجاد می‌کند؛ چیزی شبیه بد تریپ شدن در مصرف ال‌اس‌دی در دوزهای کمتر مانند مواردی که معمولا به صورت تفریحی استفاده می‌شود.

سوء مصرف کتامین می‌تواند با مشکلات و عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت مرتبط باشد؛ عوارض کتامین در کوتاه مدت شامل مشکلات توجه، یادگیری و حافظه، توهم، حالت آرام‌بخشی، گیجی، از دست دادن حافظه، افزایش فشار خون، بیهوشی، کندی تنفس و عوارض بلند مدت آن شامل زخم و درد در مثانه، مشکلات کلیوی، دل درد، افسردگی، حافظه ضعیف، خطر ابتلا به HIV، هپاتیت و سایر بیماری‌های عفونی منتقله از طریق خون برای کسانی که هنگام استفاده تفریحی از داروها سوزن مشترک استفاده می‌کنند، است.

مصرف کتامین می‌تواند در افرادی که الکلی هستند یا مسمومیت شدید با الکل دارند، کشنده باشد. گزارشات حاکی از آن است که خطر مسمومیت هنگام ترکیب کتامین با کافئین وجود دارد. این امکان در مورد افرادی که نوشیدنی‌های انرژی‌زا مصرف کرده‌اند نیز نگران‌کننده است.

شدت عوارض جانبی وابسته به دوز داروی مصرفی است که با گذشت زمان فرد نسبت به کتامین تحمل پیدا می‌کند و برای رسیدن به همان سطح اثر، نیاز به دوزهای بیشتری از دارو را دارد. گزارشات نشان می‌دهد که اثر تجزیه‌کننده نیز ممکن است با گذشت زمان ناپدید شود. اثر تجزیه‌ای درک کاربران از نور و صدا را تغییر می‌دهد و احساس جدایی از خود و محیط اطراف ایجاد می‌کند.

ممکن است پس از مصرف مزمن و طولانی مدت کتامین و بروز علائم و عوارض آن، فرد به فکر ترک بیفتد. پس از قطع مصرف معمولا علائم ترک رخ می‌دهد که ممکن است شامل لرز، عرق، تحریک، توهم، اشک چشم، افسردگی، اضطراب، اختلال خواب و هوس مواد مخدر باشد.

برای افرادی که اقدام به ترک می‌کنند خدمات روان درمانی باید به جدیت دنبال شود، این خدمات در کمپ ترک اعتیاد و توسط افراد متخصص انجام می‌شود تا عوارض به طور کامل کنترل و برطرف شود.