کشف اسرار تحلیل رفتن استخوان در جاذبه صفر
یاسمین مقبلی فضانورد ایرانی ناسا و فرمانده ماموریت «اکسپدیشن ۷۰» که مقیم ایستگاه فضایی بینالمللی است، به همراه دیگر فضانوردان حاضر در این ایستگاه به انجام آزمایشاتی پرداختند تا پرده از راز تحلیل رفتن استخوانها در شرایط ریزگرانش بردارند.
به گزارش ایسنا، تحقیقات روی سلولهای بنیادی توسط اعضای خدمه ماموریت «اکسپدیشن ۷۰» برای پایان دادن به آزمایشی که اوایل هفته گذشته آغاز شده بود، انجام شد.
به نقل از اسدی، در راستای پیشبرد علم در ایستگاه فضایی بینالمللی، روز شنبه یک فضاپیمای باری با ۳ تن غذا، سوخت، آزمایشات علمی و سایر منابع به این ایستگاه رسید.
فضاپیمای باری رباتیک «پروگرس ۸۷» روسیه که روز چهارشنبه ۱۴ فوریه از قزاقستان پرتاب شده بود، صبح روز شنبه ۱۷ فوریه با تحویل حدود سه تن محموله به ایستگاه فضایی بینالمللی متصل شد. این فضاپیمای باری روز شنبه در ساعت ۱:۰۶ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی(۰۹:۳۶ به وقت ایران) در حالی به ایستگاه فضایی بینالمللی رسید که هر دوی آنها در ارتفاع حدود ۴۱۸ کیلومتری بر فراز اقیانوس آرام جنوبی در حال پرواز بودند.
دو فضانورد روس به نام اولگ کونوننکو(Oleg Kononenko) و نیکولای چاب(Nikolai Chub) مسئولیت نظارت بر اتصال خودکار این فضاپیمای باری را بر عهده داشتند.
آزمایشهای در حال انجام در ایستگاه فضایی
روز گذشته یک روز دیگر از تحقیقات سلولهای بنیادی برای چهار فضانورد مقیم ایستگاه فضایی در جریان بود. در طول صبح، لورال اوهارا فضانورد ناسا با کمک ساتوشی فوروکاوا مهندس پرواز ژاپنی، نمونههایی را در «جعبهدستکشی علوم زندگی» برای تحقیقات تحلیل استخوان مرتبط با شرایط ریزگرانش(MABL-A) پردازش کرد.
این دو نفر این آزمایش را برای کمک به دانشمندان در ارزیابی اثرات قرار گرفتن در شرایط ریزگرانش بر روی سلولهای بنیادی مغز استخوان انجام دادند که میتواند درک بهتری از تحلیل استخوان ناشی از قرارگیری در فضا و شرایط استخوانی مرتبط با پیری در زمین ارائه دهد.
سپس یاسمین مقبلی فضانورد ناسا با کمک آندریاس موگنسن از آژانس فضایی اروپا کار با MABL-A را بر عهده گرفت و از سلولهای بنیادی اضافی در طول بعد از ظهر نمونهبرداری کرد.
تعمیر و نگهداری و تحقیقات تکمیلی
اوهارا همچنین مدتی را صرف تعمیر و نگهداری قفل هوایی بیشاپ(Bishop) کرد. فوروکاوا واحدهای دیاکسید کربن قدیمی و جدید را در تجهیزات گازرسانی آزمایشگاه کیبو نصب کرد، یاسمین مقبلی برخی لولهکشیهای مداری را انجام داد و موگنسن نمیز برخی از نمونههای باکتری را که در اوایل هفته جمعآوری شده بود، تجزیه و تحلیل کرد.
در بخش روسی ایستگاه فضایی نیز کنستانتین بوریسف یک چرخه تقطیر را در واحد پردازش آب اجرا کرد. سپس آزمایشی را برای تجزیه و تحلیل جو شبانه زمین از نظر تابش اشعه فرابنفش نزدیک انجام داد.
گفتنی است که کونوننکو به تازگی رکورد جهانی بیشترین زمان سپری شده در فضا را به نام خود ثبت کرده است و چاب نیز در حال حاضر با پنج نفر دیگر در ایستگاه فضایی زندگی میکند. کنستانتین بوریسوف(Konstantin Borisov) فضانورد روس، لورال اوهارا(Loral O'Hara) و یاسمین مقبلی فضانوردان ناسا، ساتوشی فوروکاوا(Satoshi Furukawa) از آژانس فضایی ژاپن و آندریاس موگنسن(Andreas Mogensen) از آژانس فضایی اروپا.
بوریسوف، فوروکاوا، موگنسن و مقبلی در ماه اوت گذشته در ماموریتی موسوم به کرو-۷(Crew-۷) که توسط شرکت اسپیسایکس انجام پذیرفت، به ایستگاه فضایی بینالمللی رسیدند. این چهار فضانورد به زودی به زمین باز میگردند و چهار فضانورد ماموریت کرو-۸(Crew-۸) که قرار است اول مارس ۲۰۲۴ به فضا پرتاب شوند، در آزمایشگاه مداری جایگزین آنها خواهند شد.