غزه چگونه دانشگاههای آمریکا را تغییر میدهد؟
پس از آغاز جنگ غزه، فعالیتهای دانشجویی در دانشگاههای آمریکا به طرفداری از مردم غزه و فلسطین، دانشگاهها را به محیطی برای بحث و یادگیری تبدیل کرده و فشار را برای تغییرات سیاسی افزایش داده است.
به گزارش ایسنا به نقل از الجزیره، اکنون بیش از ۶ ماه است که دانشجویان در سراسر آمریکا در حمایت از فلسطینیها برخواستهاند.آنها با نسل کشی مردم غزه توسط ارتش رژیم صهیونیستی مخالف هستند و علیه این اقدامات تظاهرات میکنند.
"بسیج شدن کار ساده ای نیست." دانشجویان حامی آزادی فلسطین توسط نیروهای حامی اشغالگر اسرائیل، مورد ضربات چاقو، تیراندازی، زیر گرفتن و اسپری مواد شیمیایی قرار گرفتهاند. تعلیق، دستگیر و تنبیه شدهاند. این دانشجویان مجبور شدهاند به نیروی کار خود و بودجه محدودی که توانستهاند برای اقدامات اعتراضی خود جمع آوری کنند، تکیه کنند.
در مقابل، دانشجویان طرفدار اسرائیل شبکههای کمک مالی مشخصی دارند و مورد حمایت رسانههای اصلی هستند تا شکایت خود را مبنی بر ادعاهای ضدیهودی بودن فعالیتهای طرفداران فلسطین ابراز کنند.
در این میان، مدیران دانشگاهها که نگران پولهای اهدایی هستند، به دنبال خشنود کردن افراد و گروههای قدرتمندی هستند که فعالیتهای طرفداران فلسطین را محکوم میکنند.
برخی سازماندهی ها قبلاً ثمره ای به بار آورده است. در سیستم دانشگاه کالیفرنیا، موفقیت های قابل توجهی وجود داشته است. در دانشگاه کالیفرنیا دیویس، مبارزات انتخاباتی حامی فلسطین منجر به رای گیری تاریخی تیم دانشجویی در ۱۵ فوریه برای توجه به فراخوان بایکوت، سلب سرمایه و تحریمها (BDS) شد. در نتیجه، بدنه دانشجویی از صرف بودجه ۲۰ میلیون دلاری خود برای هر شرکتی در لیست BDS خودداری خواهد کرد.
در همان روز، انجمن دانشجویان فارغ التحصیل در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) خواستار قطع ارتباط با اسرائیل شد. در ۲۰ فوریه، تیم دانشجویی UCLA به اتفاق آرا از دانشگاه خواست تا شهریه دانشجویان را از «آپارتاید، پاکسازی قومی، و نسلکشی» حذف کند.
در ۲۹ فوریه، دانشجویان وابسته دانشگاه یو سی ریورساید نیز قطعنامهای برای کنار گذاشتن کامل شرکتهای همدست در نسلکشی فلسطینیان توسط اسرائیل در غزه تصویب کردند. در ۶ مارس، دانشجویان وابسته سندیگو نیز به لایحه واگذاری رای مثبت دادند.
اما در دانشگاههای دیگر، نتایج و اقدامات متفاوت بود. در دانشگاه استنفورد که من در آنجا تدریس میکنم( نویسنده این یادداشت) دانشجویان توانستند به مدت ۱۲۰ روز تحصن شبانهروزی داشته باشند و از دانشگاه خواستند آپارتاید و نسلکشی مردم غزه را محکوم کند، از دانشجویان فلسطینی حمایت کند، سوگیریهای ضد فلسطینی را در تدریس و تحقیق شناسایی کند و اجرا کند.
در زمان جنگ ویتنام، هرگز ندیدم که دهها و دهها پرچم ویتنام در محوطه دانشگاهها به اهتزاز درآید، یا سایر نمادهای ملی که امروزه توسط دانشجویان به نمایش گذاشته شده است، در آن زمان به نمایش درنمیآمد. دانشجویان و دیگر معترضان با پرچمها و دیگر نمادهای فلسطینی، فلسطین را به شیوههای بسیار تکاندهنده و قدرتمندی تجسم میکنند.
فراتر از عواقبی که نسل کشی در غزه ممکن است برای خود مردم فلسطین داشته باشد، دانشجویان آمریکایی همبستگی، همدلی و مراقبت بی سابقهای را نسبت به مردم فلسطین ابراز میکنند و از اینکه آمریکا به این نسلکشی کمک میکند، خشم خود را ابراز میکنند.
از نظر گفتمان دانشگاهی در مورد فلسطین هیچ بازگشتی وجود ندارد و حمایتها از فلسطین قطعی است. ویژگیهای مبارزه علیه نسلکشی و آپارتاید در فلسطین به این دلیل است که حساسیتهایی که از دوران ویتنام در ایالات متحده و کشورهای دیگر در مورد نژادپرستی، خشونت پلیس، دولت و سایر اشکال تبعیض و ظلم ایجاد شده بود، تقویت شده است.
در هر صورت، شور، انرژی و تعهد جوانان امروزی روحیه فعال سیاسی را احیا کرده و اتحادهای بین نسلی را به عنوان یک هنجار جدید ایجاد کرده است.
این تغییرات و جنبشهای دانشجویی بدون شک در کل جامعه تاثیر میگذارد. با وجود اینکه سرعت بروز این تغییرات کند است، ولی وقوع آن قطعی است.