|
بر اساس نتایج اولیه یک مطالعه، دارویی که میتواند باروری زنان را تا پنج سال افزایش دهد و به آنها کمک کند تا برای مدت طولانیتری سلامت زندگی کنند برای یک جمعیت جوان و سالم، بیخطر است.
به گزارش ایسنا، تحقیق در مورد استفاده مجدد از سرکوبگر ایمنی راپامایسین به عنوان یک تغییر اساسی در نحوه مطالعه یائسگی مورد ستایش قرار گرفته است.
به نقل از گاردین، مطالعه «بررسی مزایای راپامایسین بر درمان پیری باروری» برای اندازهگیری اینکه آیا این دارو میتواند سرعت پیری تخمدانها را کاهش دهد و در نتیجه یائسگی را به تاخیر بیاندازد، باروری را افزایش دهد و خطر بیماریهای مرتبط با افزایش سن را کاهش دهد، طراحی شده است.
این مطالعه که در نهایت بیش از ۱۰۰۰ زن را شامل میشود، اکنون ۳۴ شرکت کننده تا ۳۵ سال دارد و زنان بیشتری هر روز به آن میپیوندند.
این مطالعه هنوز در مراحل اولیه قرار دارد و مصرف دارو بدون تجویز پزشک میتواند اثرات جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.
یوسین سو(Yousin Suh)، استاد علوم تولید مثل و استاد ژنتیک و توسعه در دانشگاه کلمبیا و زیو ویلیامز(Zev Williams)، دانشیار بهداشت زنان و رئیس بخش غدد درون ریز و ناباروری در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا، این مطالعه را رهبری کردند.
سو میگوید که نتایج اولیه نشان میدهد که این دارو میتواند ۲۰ درصد پیری تخمدان را کاهش دهد، بدون اینکه زنان هیچ یک از ۴۴ عارضه جانبی راپامایسین را که از حالت تهوع و سردرد خفیف گرفته تا فشار خون بالا و عفونت است، تجربه کنند.
در واقع، سو میگوید، شرکتکنندگان در مطالعه تصادفی و کنترل شده با دارونما بهبودهایی در سطح سلامت، حافظه، انرژی و کیفیت پوست و موی خود گزارش کردند. بهبود سلامتی مطابق با سایر مطالعات انجام شده در مورد راپامایسین است که پیشنهاد کردهاند این دارو میتواند طول عمر را ۹ تا ۱۴ درصد افزایش دهد و در عین حال سیستم ایمنی و اندامهایی را که در سنین بالا دچار آسیب میشوند، احیا کند.
نتایج این مطالعه که اولین در نوع خود است، بسیار هیجان انگیز بوده و بدان معناست که کسانی که مشکلات باروری مرتبط با سن مواجه هستند، اکنون امیدی به دست میآورند.
این نتایج اولیه به این معنی است که ما اکنون هدف نهایی خود را داریم و آن استفاده از راپامایسین برای افزایش طول عمر تخمدان و در نتیجه به تاخیر انداختن یائسگی، در عین حال افزایش طول عمر زنان و بهبود سلامت و کیفیت زندگی آنهاست.
سو میگوید که گروهی متشکل از حداقل ۱۲ دانشمند روی این مطالعه که در مجموع بیش از یک میلیون دلار هزینه خواهد داشت، کار میکنند.
او گفت: از یک جهت، نتایج ما برای درست بودن خیلی خوب هستند فارغ از اینکه راپامایسین به خوبی مطالعه شده است، ما میدانیم که درست هستند. این نتایج مانند یک رویا است.
این اولین مطالعهای است که به هسته اصلی پیری تخمدان و تلاش برای کاهش سرعت وقوع آن میپردازد. تحقیقات قبلی در مورد یائسگی فقط آن را در سطح بروز علائم هدف قرار دادهاند.
سو میگوید: پیری تخمدان عامل اصلی پیری در زنان است. اما اگر زنان در ۳۰ سالگی راپامایسین مصرف کنند، زمانی که تخمدانهای آنها شروع به زوال میکند و هنوز هیچ علامتی وجود ندارد، میتوانند کل سرعت روند پیری را کاهش دهند.
تخمدانها به طور مداوم تخمک آزاد میکنند و زنان در هر ماه حدود ۵۰ تخمک از دست میدهند و تنها یکی از آنها به مرحله تخمکگذاری میرسد. دوز کوچک و هفتگی راپامایسین سرعت تخمدانها را کند میکند، بنابراین آنها فقط ۱۵ تخمک در ماه آزاد میکنند. سو و ویلیامز تخمین میزنند که این باعث کاهش ۲۰ درصدی پیری اندامها میشود.
ویلیامز میگوید: ما میدانیم که این مطالعه روی حیوانات کار میکند و اکنون میدانیم که برای انسان بیخطر است. اکنون ما فقط به یک مطالعه بزرگتر نیاز داریم تا هر دو بخش را کنار هم بگذاریم.
او گفت از آنجایی که راپامایسین یک داروی ارزان است که در حال حاضر به طور گسترده استفاده میشود، پس از اثبات شواهد، پیشرفت آن سریع خواهد بود.
او گفت: ویژگیهای این دارو که آن را بسیار امیدوارکننده میکند و به آن پتانسیل بسیار خوبی برای تأثیرگذاری سریع و عمده برای زنان میدهد، همان عواملی است که یافتن منابع مالی برای این مطالعه را دشوار میکند.
این یک مطالعه گران است و بسیاری از زنان از آن سود خواهند برد اما هیچ انگیزهای برای شرکتهای داروسازی برای سرمایهگذاری وجود ندارد زیرا امکان کسب درآمد از یک داروی بدون ثبت اختراع وجود ندارد. کارآزمایی بالینی راپامایسین در انسان نیز غیرممکن تلقی میشود، زیرا تشخیص اثرات طول عمر چندین دهه طول میکشد. با این حال، تخمدانها آنقدر سریع پیر میشوند که میتوان تغییرات را طی شش ماه اندازهگیری کرد.
سطح راپامایسین مورد استفاده کم است. به زنان پنج میلیگرم در هفته به مدت سه ماه داده میشود. اما دوزها بسیار مهم هستند. دریافت دوز بیش از اندازه راپامایسین میتواند تخمکگذاری را به طور کامل متوقف کند و هنوز مشخص نیست که آیا کیفیت فولیکولها در طول زمان اضافی زندگی تخمدانها بدتر میشود و در نتیجه تخمکها دچار ناهنجاریهای ژنتیکی میشوند، یا خیر.
یک مطالعه بسیار بزرگتر، «فاز ۲» را پیگیری خواهد کرد. سو میگوید: دیدگاه ما این است که اگر زنان بخواهند آزادی بیشتری نسبت به بچهدار شدن داشته باشند، میتوانند یک ملاقات ساده با پزشک خانواده خود داشته باشند.
زنان میتوانند پس از یائسگی مصرف راپامایسین را متوقف کنند، اما فواید سلامتی گستردهتری که دارو ارائه میکند ممکن است ادامه آن را برای آنها مفید کند.
آنچه که ما قطعا میتوانیم از نتایج به دست آمده تاکنون دریابیم این است که دست نخورده نگه داشتن عملکرد غدد درون ریز تخمدانها با افزایش سن اکنون در اختیار ما است.