دو علت اصلی عدم رغبت برای تحصیل در رشته‌های فنی و مهندسی
سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر با تاکید براینکه به آینده شغلی فارغ‌التحصیلان رشته‌های فنی و مهندسی خوش‌بینم، گفت: عدم سرمایه‌گذاری کافی در حوزه‌های فنی و مهندسی و همچنین شتاب جوانان برای دست‌یابی به وضعیت مالی بهتر، دو عامل اصلی عدم رغبت داوطلبان برای تحصیل در این رشته‌هاست.
دکتر عباس سروش در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن بیان این مطلب به مهمترین دلایل عدم رغبت داوطلبان برای تحصیل در رشته‌های مهندسی دانشگاه‌ها اشاره و اظهار کرد: رشته‌های ریاضی، مهندسی و فنی رشته‌هایی هستند که با توسعه کشور سر و کار دارند. هر اندازه بودجه در این رشته‌ها صرف کنیم، دانشجویان نسبت به تامین آینده خود که اشتغال در صنایع عمرانی نظیر سدسازی، تونل‌سازی، ساختمان‌سازی پل‌سازی، و غیره است، امیدوار می‌شوند؛ اما اگر در این زمینه‌ها سرمایه‌گذاری انجام نشود، اقبال برای حضور در رشته‌های ریاضی و فنی کاهش می یابد.
وی در ادامه تصریح کرد: یکی از دلایل دیگر عدم رغبت در رشته‌های مهندسی و فنی این است که با پیشرفت صنعت و تکنولوژی، جوانان ما شتاب دارند تا زودتر از نظر مالی به هدف مورد نظر دست یابند؛ در حالی که تحصیل در رشته‌های ریاضی و رشته‌های مهندسی مرهون تلاش، صبر، شکیبایی و صبر است که به نظر من باید اساتید علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی در این زمینه فرهنگ‌سازی لازم را انجام دهند.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطرنشان کرد: به طور کلی اگر جوانی ببیند که آینده آنها از نظر شغلی، مالی و اقتصادی تامین است، قطعا برای تحصیل در این رشته‌ها اقدام می‌کند.
دکتر سروش با بیان اینکه به آینده شغلی رشته‌های مهندسی و فنی بدبین نیستم، گفت: فکر می کنم در سال‌های آینده با گشایش‌های سیاسی و منطقه‌ای، آینده شغلی خوبی برای فارغ التحصیلان رشته‌های فنی و مهندسی رقم بخورد؛ چرا که ما ظرفیت‌های زیادی در این رشته‌ها در داخل و خارج خواهیم داشت.
این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر تاکید کرد: در حال حاضر ما در کشورهای همسایه اعم از ارمنستان، تاجیکستان، آذربایجان و عمان شرکت‌هایی را داریم که پروژه‌های فنی و مهندسی دریافت کرده و کار می‌کنند؛ اما هنوز عرضه و تقاضا با یکدیگر همخوانی ندارد.
سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه دانشگاه‌های طراز یک هنوز با روند صندلی‌های خالی مواجه نشدند، گفت: ممکن است رشته‌هایی که مقداری محض هستند، نظیر ریاضی محض، با اقبال کمتری مواجه شوند؛ اما هنوز با با پدیده صندلی خالی مواجه نشدیم.
