| |
رئیسکل سازمان نظام پزشکی با تاکید بر ضرورت افزایش سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی (GDP)، گفت: تا زمانی که این سهم افزایش نیابد، هیچکدام از مشکلات زیرساختی حوزه سلامت کشور حل نخواهد شد. البته هرچند سهم سلامت از GDP طی یک دهه گذشته یکچهارم شده اما با اقدامات اخیر دولت چهاردهم، روند نزولی آن متوقف و حدود ۱ تا ۲ درصد افزایش یافته است.
دکتر محمد رییسزاده در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی "GDP" میبایست افزایش یابد، اظهار کرد: ضرورت افزایش سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی، موضوع صد درصدی است. ما در سازمان نظام پزشکی طی ۴ سال گذشته بر افزایش سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی متمرکز شدیم. تا زمانی که این مولفه افزایش نیابد، هیچکدام از مشکلات زیرساختی حوزه سلامت حل نمیشود.
وی با اشاره به سابقه سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی طی سالهای گذشته توضیح داد: سهم نظام سلامت طی دهه اخیر یکچهارم شده است. همچنین میزان تولید ناخالص داخلی نصف شده و به همین دلیل سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی نیز نصف شده است. سازمان نظام پزشکی در تعامل با دولت و سازمان برنامه و بودجه تلاش کرد که سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی را افزایش دهد و این تلاشها به لطف خداوند جواب داد. سیر رو به پایین سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی در دولت چهاردهم و حضور دکتر ظفرقندی در وزارت بهداشت، متوقف شده و سهم نظام سلامت حدود یک تا ۲ درصد افزایش یافته است.
رئیسکل سازمان نظام پزشکی ادامه داد: متاسفانه، حسابهای ملی سلامت را در اختیار نداریم و بنابراین نمیتوانیم بسیار دقیق اظهار نظر کنیم. براساس سند بالاستی سیاستهای کلی سلامت، سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی میبایست از میانگین منطقه بالاتر باشد اما به طور قطع اینگونه نیست و برخلاف سیاستهای ابلاغی است. به لطف دولت چهاردهم و مقام عالی وزارت، سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی بهتر شده و از ۴.۵ درصد بالاتر است. سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی میبایست حداقل به ۸.۵ درصد برسد.
رییسزاده با بیان اینکه دولت و حاکمیت میبایست سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی را پرداخت کنند، تصریح کرد: سلامت، اصلیترین زیرساخت توسعه و تعالی کشور است و به همین دلیل پرداخت سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی ضروری است. نابسامانیها، پرداختهای خارج از عرف، زیرمیزیها، فشارهای وارده به مردم، مهاجرت شغلی و جغرافیایی، پرنشدن ظرفیت رشتههای تخصصی، افسردگی جوانان جامعه پزشکی، عدم تمایل پزشکان عمومی به رشتههای تخصصی، حاصل سهم کنونی نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی است. اگر این زیربنای اصلی یعنی سهم نظام سلامت از تولید ناخلص داخلی درست شود، بسیاری از مشکلات سامان مییابد.
او با بیان اینکه افزایش سهم نظام سلامت بر کاهش پرداخت از جیب مردم اثرگذار است، گفت: هرچه سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی کاهش یابد، پرداخت از جیب مردم افزایش مییابد. هنگامی که سهم نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی افزایش نیابد، قیمت واقعی خدمات را میبایست جیب مردم یا جامعه پزشکی جبران کند. اگر مردم نتوانند هزینه را پرداخت کنند، جامعه پزشکی میبایست سوبسید بدهد. در حال حاضر، پرداخت از جیب مردم بیش از ۶۰ درصد است و این در حالی است که طبق قانون میبایست کمتر از ۳۰ درصد باشد؛ چنین شرایطی نیز حاصل سهم کنونی نظام سلامت از تولید ناخالص داخلی است.