رسانه عبری: اسرائیل حضور نیروهای امنیتی ترکیه در غزه را نمی‌پذیرد

رسانه‌های عبری گزارش دادند که تل‌آویو با قاطعیت حضور هرگونه نیروی امنیتی ترکیه‌ای در غزه را وتو کرده است. همزمان، دولت آمریکا برای دادن نقشی به آنکارا در اداره غزه در حال بررسی دو طرح جایگزین است.

به گزارش ایسنا، شبکه‌ عبری «کان» گزارش کرد رژیم صهیونیستی همچنان به شدت با استقرار هر گونه نیروهای امنیتی ترکیه در نوار غزه مخالف است و یک وتوی قاطع بر این طرح اعمال کرده است.

«کان» به نقل از مقام‌های بلندپایه‌ صهیونیستی گزارش کرد که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا همچنان بر دادن نقشی به ترکیه در اداره‌ غزه در مرحله‌ موسوم به «روز بعد از جنگ» پافشاری می‌کند؛ امری که موجب شده کاخ سفید دو گزینه‌ اصلی جایگزین را بررسی کند: نخست، اعزام نیروی ترکیه‌ای کاملاً غیرمسلح و دوم، مشارکت ترکیه تنها در روند بازسازی غزه بدون هیچ‌گونه اختیار امنیتی.

پایگاه آمریکایی «اکسیوس» نیز روز پنج‌شنبه گزارش داده بود که مقام‌های دولت ترامپ در حال انجام گفت‌وگوهای فشرده با چند کشور برای تشکیل یک نیروی بین‌المللی جهت استقرار در غزه هستند. طبق این گزارش، فرماندهی منطقه‌ مرکزی ارتش آمریکا (سنتکام) بر روی طرحی جامع کار می‌کند که قرار است طی هفته‌های آینده رونمایی شود و شامل حضور واحدهای پلیس محلی فلسطینی در کنار نیروهای بین‌المللی خواهد بود.

در همین زمینه، شبکه‌ «کان» در گزارشی دیگر در اوایل هفته تأیید کرده بود که بر خلاف ادعاهای پیشین، رژیم صهیونیستی هنوز مناطق تحت کنترل خود را در داخل غزه گسترش نداده است. تصمیمی که پس از گفت‌وگوهای مستقیم میان مسؤولان صهیونیستی و آمریکایی اتخاذ شده است.

از سوی دیگر، «عبدالله دوم» پادشاه اردن در گفت‌وگویی با شبکه‌ «بی‌بی‌سی» اعزام نیروهای اردنی به غزه را رد کرد و گفت: «پاسخ کوتاه من خیر است، زیرا ما از نظر سیاسی بیش از اندازه به این موضوع نزدیک هستیم.»

او افزود که مسئله به نوع مأموریت محول‌شده بستگی دارد و توضیح داد: «اگر هدف حفظ صلح باشد، قابل قبول است، اما تحمیل صلح با زور را هیچ کشور عربی نخواهد پذیرفت.»

این تحولات در حالی ادامه دارد که تلاش‌های بین‌المللی برای ترسیم شکل اداره‌ امنیتی و مدنی غزه پس از جنگ همچنان ادامه دارد؛ در شرایطی که رژیم صهیونیستی به‌طور مطلق با هرگونه نقش نظامی یا امنیتی ترکیه مخالفت می‌کند و آمریکا بر مشارکت آنکارا به نوعی در سازوکار آینده برای تضمین پشتیبانی منطقه‌ای گسترده‌تر اصرار دارد.