| |
رئیس هیاتمدیره انجمن دیابت با بیان اینکه مراقبت از افراد مبتلا به دیابت منحصر به بیماری نیست، اظهار کرد: دیابت، یک معضل اجتماعی و اقتصادی است؛ بنابراین دیابت و پیشدیابت به مراقبت جامع و مبتنی بر شواهد نیاز دارند.
به گزارش ایسنا، دکتر علیرضا استقامتی در «سومین نشست بررسی چالشها و راهکارهای مدیریت بیمارـمحور دیابت در ایران» که روز سهشنبه (۲۱ آبان ماه) برگزار شد، اظهار کرد: آمار و ارقام بیانگر این است که ۷.۵ میلیون نفر از جمعیت کشور به دیابت مبتلا هستند و تعداد مبتلایان به «پیشدیابت» نیز ۱۰ میلیون نفر است. با توجه به آمار و ارقام مبتلایان به دیابت و پیشدیابت باید گفت که دیابت یک بیماری شایع است. هدف از روز جهانی دیابت این است که مسئولان در کنار نهادهای مردمی قرار گیرند تا در ارتباط با چالشها و مشکلات بیماران دیابتی تدبیر کنند.
ضرورت توجه به پیشدیابت
او با بیان اینکه توجه به پیشدیابت یک امر ضروری است، تصریح کرد: پیشدیابت، نه تنها از دیابت جدا نیست، بلکه توجه به این موضوع ضروری است. خطر بروز سکتههای قلبی و مغزی در افرادی که به پیشدیابت مبتلا هستند نسبت به سایر افراد ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر است. دیابت، یک معضل اجتماعی و اقتصادی است؛ بنابراین دیابت و پیشدیابت به مراقبت جامع و مبتنی بر شواهد نیاز دارند. این روزها، دیابت فقط به معنای یک بیماری ساده به مفهوم قند خون بالا نیست. به دلیل اینکه عوارض مزمن و هزینههای بالایی دارد یک مساله اجتماعی محسوب میشود. اگر به دیابت و مهار آن توجه نشود، توسعه پایدار را تحت تاثیر قرار میدهد.
رئیس هیاتمدیره انجمن دیابت درباره ضرورت توجه به بیماران دیابتی توضیح داد: مراقبت از افراد مبتلا به دیابت منحصر به بیماری نیست؛ بلکه این مراقبت میبایست به صورت فردمحور مورد توجه قرار گیرد. عوامل اجتماعی موثر بر سلامت میتوانند در بروز، شیوع، درمان و میزان مرگومیر ناشی از بیماری اثرگذار باشند. دسترسی به غذای سالم، داشتن سرپناه مناسب، توان خرید موادغذایی، مراقبت از بیماران و سرمایه اجتماعی جزو عوامل اجتماعی موثر بر دیابت محسوب میشوند.
تحمیل هزینه هنگفت به نظام سلامت
استقامتی با بیان اینکه ۱۰ تا ۱۵ درصد هزینههای نظام سلامت صرف دیابت میشود، توضیح داد: میزان هزینههای مستقیم و غیرمستقیم ناشی از عوارض دیابت به شدت زیاد است و هزینههای بسیاری برنظام سلامت تحمیل میکند. میزان هزینههای دیابت در سطح جهان را یک تریلیون دلار برآورد کردهاند.
سالمندی و خطر ابتلا به دیابت
وی با بیان اینکه ایران در مسیر سالمندی قرار دارد، تصریح کرد: به طور قطع، شیوع دیابت در سالمندی بیشتر است و به حدود ۲۵ درصد میرسد. بر این اساس، پوشش بیمهای میبایست در کانون توجه قرار گیرد و این مسائل، ضرورت پوشش بیمهای را پررنگتر میکند.
مراقبت از بیماران دیابتی، نیازمند کار تیمی
این پزشک با بیان اینکه مراقبت از بیماران دیابتی به کار تیمی نیاز دارد، گفت: دیابت به مراقبت مدون و کار تیمی نیاز دارد. به طور قطع، بار درمان بیماری دیابت را نمیتوان فقط برعهده ۵۰۰ متخصص غدد در سراسر کشور واگذار کرد؛ نکته مهم و اساسی این است که جمعیت چند میلیونی دیابتی و پیشدیابتی کشور را نمیتوان با این تعداد متخصص غدد تحت پیگیری و درمان قرار داد. بنابراین کار تیمی با سایر پزشکان و گروهها انجام شود.
مصوبهای برای دستگاههای اندازهگیری قند خون
استقامتی درباره استفاده از فناوریهای نوین گفت: مصوب شد که دستگاه تست قندخون CGM برای دیابتیهای کمتر از ۱۶ سال به صورت کامل تحت پوشش بیمه قرار گیرد. پایش مداوم قند خون، موضوعی فانتزی نیست؛ چرا کنترل قند خون به ویژه در کودکان بسیار حائز اهمیت است.
توجه به بیماران دیابت نوع یک
استقامتی درباره تعداد مبتلایان به دیابت نوع یک گفت: اغلب بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، کودکان و نوجوانان هستند. تعداد مبتلایان به دیابت نوع یک در کشور حدود ۱۵۰هزار نفر است. دسترسی به درمانها و ابزارهای کنترل مناسب قندخون برای این تعداد که جمعیت چندان زیادی ندارند، ضروری است.
وی با بیان اینکه «آموزش» رکن اصلی مراقبت از افراد مبتلا به دیابت است، افزود: آموزش میبایست در تمام ردهها به بیمار، خانواده، جامعه و کادر درمان ارائه شود. درمان دیابت در این روزها یک درمان جامعهنگر است و میبایست تمام ابعاد مانند جوانب روانی در کانون توجه قرار گیرد.
فعالیت افراد فاقد صلاحیت
او با انتقاد از وضعیت شبکههای اجتماعی گفت: نقش رسانه در موضوع دیابت بسیار مهم است. گاهیاوقات، شاهد فعالیت افراد بدون صلاحیت و مدرک هستیم که به بیماران دیابتی توصیه میکنند درمان خود را رها کنند یا ریختن انسولین در گوش را تجویز میکنند.
گرانی دارو و تحمیل هزینه
رئیس هیاتمدیره انجمن دیابت با بیان اینکه هزینههای درمان دیابت بسیار زیاد است، توضیح داد: بیماران مبتلا به دیابت چندین دارو مصرف میکنند. تغییر قیمت یک قلم دارو میتواند هزینههای بسیاری به بیماران تحمیل کند. تغییر نرخ ارز دارو نیز میبایست به نحوی باشد که هزینههای بیماران را افزایش ندهد. اگر به پوشش بیمهای نوارهای تست قند خون به ویژه در بیماران دیابتی نوع ۱ بیتوجه باشیم، بیماران دچار مشکل بسیاری میشوند؛ چرا که این افراد ناچار هستند قند خون خود را چندینبار در روز چک کنند و در صورت گرانی نوارها توانایی اندازهگیری قند خون برای چندین در روز را ندارند.