بازار خودروهای برقی پر از گزینه شده؛ چرا این یک مشکل است؟

گروه بین الملل: در این مقاله، نویسنده از این حرف رایج شروع می‌کند که «مردم خودرو برقی نمی‌خواهند». 

به گزارش خبرخودرو، بعد بلافاصله یادآوری می‌کند اگر واقعاً این‌طور بود، چطور تسلا مدل Y در سال ۲۰۲۳ پرفروش‌ترین خودروی دنیا شد و مدل 3 هم مدام رقبای بنزینی خودش را در فروش شکست می‌دهد. مسئله این نیست که مردم از خودروی برقی بدشان می‌آید؛ مشکل این است که حاضر نیستند یک خودروی برقی ضعیف و غیررقابتی بخرند، در حالی که بازار آمریکا الان پر از همین مدل‌های نه‌چندان جذاب است. 

او به داده‌های کوکس اتوموتیو اشاره می‌کند: در سه‌ماهه سوم، حدود ۹۰ مدل مختلف خودروی برقی در بازار آمریکا بوده، اما فقط ده مدل توانسته‌اند بالای ۱۰ هزار دستگاه در این بازه بفروشند؛ در حالی که یک پیکاپ مثل فورد F-Series به‌تنهایی بالای ۲۰۰ هزار دستگاه در همان دوره فروخته است. این پراکندگی نشان می‌دهد خیلی از مدل‌های برقی فقط روی کاغذ وجود دارند و در عمل مشتری جدی ندارند. 

نویسنده مثال مرسدس را می‌آورد که خانواده EQ را تقریباً برای همه کلاس‌ها معرفی کرده، اما بسیاری از این خودروها گران‌تر از نسخه بنزینی هستند، سواری بهتری هم نمی‌دهند و طراحی‌شان هم برای خیلی‌ها جذاب نیست. به‌جای این‌همه مدل «بد نیست ولی عالی هم نیست»، اگر روی یک مدل واقعاً قوی و آینده‌ساز تمرکز می‌کرد، شاید نتیجه خیلی بهتر می‌شد. همین نقد را به آئودی و چند برند دیگر هم وارد می‌کند. 

در ادامه سه استراتژی برای خودروسازها ترسیم می‌کند:
۱) پخش کردن نیرو روی کلی مدل برقی،
۲) تمرکز روی یکی دو مدل اصلی و تقویت مداوم آن‌ها (مثل هیوندای آیونیک ۵ و فورد موستانگ Mach-E)،
۳) عملاً فرار از بازی و تعویق زدن به ورود جدی به EV (مثل بعضی برندها). 

به‌نظر نویسنده، در بازاری که خودروی برقی معمولاً گران‌تر از بنزینی است، «فقط خوب بودن» کافی نیست؛ محصول باید آن‌قدر قوی و جذاب باشد که مشتری حاضر شود بنزینی را فراموش کند. راه‌حل هم این است که برند دقیقاً روی سگمنت‌هایی تمرکز کند که شانس بردن دارد، نه این‌که همه‌جا حضور کم‌رمق داشته باشد.