مو بورهادر برابر ‌آلودگي صوتي مقاوم‌ترند

عضو انجمن متخصصان گوش گلو و بيني ايران گفت: افرادي كه موهاي بور يا چشم‌هاي رنگي دارند نسبت به ساير افراد حساسيت شنوايي كمتري دارند ضمن اينكه مصرف برخي داروها ميزان آسيب پذيري از آ‌لودگي صوتي را بيشتر مي‌كند.

ابراهيم رزم‌پا در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: متأسفانه در تهران با توجه به ميزان بالاي آلودگي صوتي ميزان حساسيت‌پذيري مردم نسبت به آلودگي صوتي بالا رفته است و اين افزايش، گاهي اوقات آسيب‌هاي جبران‌ناپذيري را به سيستم شنوايي وارد مي‌كند.

وي گفت: بر اساس استاندارد قانون كار، اگر در يك محيطي ميزان صداي زمينه كه با دستگاهي به نام سونومتر اندازه‌گيري مي‌شود بين 80 تا 90 دسي‌بل باشد فرد بايد فقط تا 8 ساعت در آن محيط بماند و چنانچه از اين ميزان ساعت بيشتر شود روي گوش اثر منفي مي‌گذارد.

وي افزود: اگر اين 80 تا 90 دسي‌بل به 100 دسي‌بل برسد مدت ماندگاري فرد در اين محيط 2 ساعت و اگر 115 دسي‌بل، ربع‌ساعت و اگر به 120 تا 130 دسي‌بل برسد حتي تماس مقطعي آسيب به گوش وارد مي‌كند.

رزم‌پا تصريح كرد: متأسفانه در برخي از مكان‌ها كه موتورسواران حضور دارند يا افرادي اگزوز ماشين خود را دستكاري مي‌كنند تا صداي بيشتري بدهد به گوش افراد آسيب‌هاي جبران‌ناپذيري وارد مي‌شود.
وي با بيان اينكه صداها به دو صورت حاد و مزمن به گوش آسيب مي‌رسند، ادامه داد: افرادي كه به مدت طولاني‌مدت تحت تاثير صداهاي بلند مانند صداهايي كه در شهر موجود است، هستند از نظر شنوايي به تدريج دچار مشكل مي‌شوند به طوري كه خود آنها هم متوجه نمي‌شوند. گاهي اوقات آن قدر به صورت مزمن آسيب وارد مي‌شود كه كاهش شنوايي گوش برگشت‌پذير نيست.

رزم‌پا گفت: آلودگي صوتي علاوه بر تاثير بر سيستم شنوايي موجب تحريك سيستم اعصاب مركزي، تاثير منفي بر عملكرد غدد هيپوفيز و آدرنال و اختلالات هورموني مي‌شود و اثر اين موارد هم بر جسم و روان فرد گذاشته مي‌شود.

وي اضافه كرد: هنگامي كه آلودگي صوتي به نحوي باشد كه روي عصب گوش تأثير بگذارد ديگر قابل درمان نيست مگر اينكه مدت تماس فرد با محيط آلوده صوتي كوتاه باشد و ارتباط شخص با محيط سريع قطع شود. حساسيت افراد به آلودگي صوتي هم متفاوت است به عنوان مثال افرادي كه موهاي بور يا چشم‌هاي رنگي دارند نسبت به ساير افراد حساسيت شنوايي كمتري دارند.

اين عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران افزود: برخي افرادي كه برخي داروها مانند داروهاي ادرارآور يا آسپرين و داروهاي آمينوگليكوزيد و جنتامايسين استفاده مي‌كنند استعداد آسيب‌پذيري بيشتري دارند. همچنين شغل‌هايي مانند آهنگري و نجاري شغل‌هاي نظامي و موسيقيدان‌ها امكان آسيب‌پذيري شنوايي بيشتري دارند.