یک شهرک سینمایی زیبا و خطرناک

 وضع نامناسب برخی از بخش‌های شهرک‌ سینمایی می‌تواند به خطراتی برای بازدیدکنندگان منجر شود که گاهی ممکن است این خطرات جبران‌ناپذیر باشند. امروز لوکیشن‌های مختلف شهرک سینمایی که اصلا مشخص نیست آیا برای بازدید عموم مناسب هستند یا خیر، به زباله‌دان‌هایی تبدیل شده که مکان مناسبی را برای معتادان فراهم کرده است.

سؤال اینجاست که اگر این شهرک جنبه گردشگری دارد، چرا به آن رسیدگی نمی‌شود و اگر ندارد، چرا درهای آن را نمی‌بندند تا از وقوع خطرات احتمالی برای بازدیدکنندگان جلوگیری شود؟

سال‌هاست که شهرک سینمایی «غزالی» نه تنها میزبان پروژه‌های مختلفی است که تاریخ را بازسازی می‌کنند، بلکه درهای آنها روی علاقه‌مندان به بازدید از لوکیشن‌های تاریخی از «خیابان لاله‌زار» گرفته تا «بازارچه خانی‌آباد» و «اورشلیم» و «شهرک سامان» و … باز است. اما مدتی است که با گذر زمان و تغییر مدیریت‌ها برخی از بخش‌های این مجموعه یا کاملاً تخریب شده‌اند یا رو به تخریب هستند و به آن‌ها رسیدگی نمی‌شود؛ این در حالی است که با وجود خطرات احتمالی، همچنان درهای این مجموعه‌ فرهنگی به روی بازدیدکنندگان باز است.
محله خانی‌آباد

شهرک سینمایی غزالی که زیر نظر سازمان صداوسیما قرار دارد، متشکل از چند بخش گوناگون است که سال ۵۸ توسط زنده‌یاد علی حاتمی ساخته شده است و از آن روز تاکنون میزبان سریال‌های زیادی چون «سربداران»، «شیخ مفید»، «امام علی(ع)»، «مریم مقدس»، «جهان پهلوان تختی»، «کارگاه علوی»، «کیف انگلیسی»، «ولایت‌عشق»، «شب دهم»، «مدار صفر درجه»، «مردان آنجلس»، «تبریز در مه»، «کلاه پهلوی»، «سرزمین کهن»، «معمای شاه»، «شهرزاد» و آثار تاریخی دیگر بوده است.

قسمت اصلی شهرک سینمایی یعنی همان خیابان لاله‌زار توسط زنده‌یاد علی حاتمی احداث شد و با گذشت زمان بخش‌های دیگری هر کدام به بهانه ساخت یک سریال در دل این مجموعه قرار گرفتند؛ برخی از آنها یاد و خاطره سریال‌های خوب و خاطره‌انگیز را زنده می‌کنند و برخی هم افسوس هزینه‌های زیادی که برای ساخت دکور یک سریال نه چندان مطلوب صرف شده است.
محله خانی‌آباد در شهرک سینمایی

به هر حال اغلب این دکورها با وجود اینکه استانداردهای لازم را ندارند و به دلیل پراکندگی، خلوتی و نبود هیچ نگهبانی در لوکیشن‌ها می‌توانند خطرات احتمالی برای بازدیدکنندگان داشته باشند، برای بازدید عموم آزادند. اینها مشکلاتی است که فارغ از تمیز نبودن لوکیشن‌ها، وجود تل‌های آوار و زباله و باقی‌مانده پروژه‌هایی که پیشتر در این محل مشغول تصویربرداری بودند، بحث بازدید عمومی از شهرک سینمایی «غزالی» را به چالش می‌کشاند.

طبیعی است که هزینه‌ دریافتی از سوی بازدیدکنندگان که نسبت به گذشته با افزایش قیمت نیز همراه بوده است، باید صرف فراهم‌سازی حداقل امکانات بازدید برای مردم باشد تا با ورود به هر یک از لوکیشن‌های شهرک، خطراتی چون ریختن بخش‌های فرسوده لوکیشن‌ها و مواجه شدن ناگهانی با معتادها یا هنرورانی که در گوشه و کنار لوکیشن‌ها پنهان شده‌اند، آنها را تهدید نکند.
انتهای خیابان لاله زار در شهرک سینمایی

در این راستا با برخی از افرادی که اخیرا از شهرک سینمایی «غزالی»‌ بازدید کرده‌اند، گفت‌وگو کردیم تا نظر آنها را درباره تجربه بازدید از شهرک سینمایی جویا شویم.

آقایی ۴۰ ساله که به همراه همسر و دو فرزند خود در خیابان لاله‌زار قدم می‌زند، می‌گوید:‌ به نظرم بخش خیابان لاله‌زار و میدان بهارستان از بهترین بخش‌های شهرک سینمایی هستند، چون هم شیک و هم تمیزند. اما سایر بخش‌ها که خلوت هستند و به اصطلاح در و پیکر ندارند، برای خانواده زیاد مناسب نیستند. اگر همین فضای خیابان لاله‌زار را که ورودی شهرک محسوب می‌شود، در سایر بخش‌ها نیز ایجاد کنند، خیلی جذاب خواهد شد. اما متاسفانه فقط به همین خیابان لاله‌زار رسیدگی می‌کنند و فقط کافی است که کمی از این خیابان آن طرف‌تر برویم تا با تپه‌های آشغال و جبعه‌های خالی مواجه شویم.

خانمی ۲۴ ساله که به همراه دوستانش از شهرک سینمایی بازدید می‌کند، اظهار می‌کند: بازدید از بخش‌های ابتدایی مثل خیابان لاله‌زار و بازارچه خانی‌آباد و میدان بهارستان که شلوغ و تمیز هستند، بسیار جالب است و واقعا تجربه خوبی است. اما برای ما که همه خانم هستیم رفتن به سایر بخش‌ها اضطراب‌آور است. چون تمام بخش‌ها خالی و خلوت است و اگر اتفاقی برای ما بیفتد شاید حتی تا غروب هم کسی متوجه نشود. فکر می‌کنم حداقل کار این است که برای یکی از لوکیشن‌ها یک نگهبان بگذارند. از طرفی هم اصلا لوکیشن‌ها تمیز نیستند و هیچ رسیدگی به آنها نشده است. همچنین هیچ توضیحی ارائه داده نشده که مثلا فلان لوکیشن کی و برای چی ساخته شده است.
خیابان لاله‌زار در شهرک سینمایی

خانمی ۲۷ ساله که به همراه همسرش از لوکیشن «اورشلیم» در شهرک سینمایی بازدید می‌کند، درباره تجریه این بازدید می‌گوید: جالب اینجاست که شهرک سینمایی با وجود همه مشکلاتی که دارد باز هم بازدیدکننده دارد. این نشان می‌دهد که اگر فقط کمی به این شهرک رسیدگی شود، حتی می‌تواند از مهمترین اماکن توریستی تهران نیز محسوب شود. در همه کشورهای پیشرفته دنیا لوکیشن‌های اینچنینی را به عنوان یکی از مهمترین مراکز تفریحی خودشان معرفی می‌کنند، اما اینجا حتی آشغال‌ها را هم از روی زمین برنمی‌دارند و همه جا پر شده از تخته چوب‌های شکسته و لباس‌های تکه پاره که به روی زمین افتاده‌اند.

آقایی ۴۵ ساله که به همراه دوست خود از لوکیشن «میدان ژاله» در شهرک سینمایی بازدید می‌کند، معتقد است که «به دلیل اینکه خانه‌مان در نزدیکی شهر سینمایی قرار دارد، سال‌هاست که هر از چندی به همراه خانواده یا دوستان از اینجا بازدید می‌کنیم چون حس و حال خوبی دارد. اما روز به روز به خرابی‌های اینجا اضافه می‌شود و اصلا انگار نه انگار که از مردم هزینه‌ای بابت این بازدید دریافت می‌شود. هیچ کسی این خرابه‌ها را در لوکیشن‌ها جمع نمی‌کند و گوشه گوشه اینجا پر شده است از زباله و آوار. به شخصه هرگز به فرزندانم اجازه نمی‌دهم که تنها یا حتی به همراه دوستانشان به شهرک سینمایی بیایند چون کاملا مشخص است که در مکان‌های خلوت اینجا پر است از افرادی که خطرناک هستند و این در حالی است که هیچ نگهبان و مسؤولی هم در اطراف دیده نمی‌شود.»