خداحافظی با هنرمند بی حاشیه رادیو

خبرگزاری میزان: مراسم تشییع پیکر "صدرالدین شجره" هنرمند سرشناس رادیو لحظاتی پیش با حضور هنرمندان و اهالی صدا از مقابل ساختمان رادیو نمایش آغاز شد.

صدرالدین شجره، هنرمند سرشناس رادیو که مدت‌ها درحال مبارزه با بیماری بود، شامگاه چهارشنبه ۳۰ خرداد در بیمارستان لاله درگذشت.

حمیدرضا شاه آبادی (معاون صدای رسانه ملی)، محمدرضا قربانی (مدیر شبکه رادیویی نمایش)، میرطاهر مظلومی، فریبا متخصص، کامیار محبی، جواد پیشگر، قاسم زارع، اصغر همت، اکبر زنجانپور، میکائیل شهرستانی، بیوک میرزایی از جمله مسئولین فرهنگی و هنرمندانی بودند که در مراسم تشییع این هنرمند حاضر شدند.

 

میکائیل شهرستانی هنرمند عرصه تئاتر و رادیو در ابتدای این مراسم گفت: به گمانم در این مجالس حرف زدن از آلام ما کم نمی‌کند. گاهی اوقات باید سکوت کرد؛ با وجود اینکه افتخار داشتم سال‌های سال در کنار شجره به عنوان همکار و دوست حضور داشته باشم. او هیچ وقت بد کسی را نخواست و کسی را آزرده نکرد.

جواد پیشگر کارگردان رادیو نمایش، با ابراز تاسف از درگذشت صدرالدین شجره بیان کرد: رفتار شاعرانه صدرالدین برای من طی ۳۵ سال آشنایی، همواره درس آموز بوده است. من از سال ۱۳۶۴ با او آشنا شدم. او همیشه برای من معلم بود و از او می‌آموختم. همیشه در مباحث هنر و تئاتر بی نظیر بود و دانش او در حوزه صدا را به صورت علمی تا کنون ندیدم. به عقیده من برجسته‌ترین اخلاق او، اخلاق حرفه‌ای تواضع و فروتنی اش بود.

وی ادامه داد: وقتی از اکبر رادی یا ادبیات دراماتیک معاصر ایران حرف می‌زد به دلیل آموخته‌های فراوانش، با ذهنی تحلیل‌گر حرف می‌زد که هر شنوده‌ای را وادار می‌کرد با دقت به حرف‌هایش گوش کند. صدری رفت و من به بدنه هنر و فرهنگ ایران و خانواده‌اش تسلیت عرض می‌کنم.

اکبر زنجانپور در خصوص شخصیت شجره گفت: درست است که مردم هنرمندان را می‌بینند و با آن‌ها ارتباط دارند، اما هنرمند واقعی آن کسی است که تنهاست؛ جذابیت هنر و هنرمند این است که در تنهایی زندگی کند مثل چخوف که صدری عاشق کارهایش بود و اکبر رادی.

وی ادامه داد: من و شجره چندبار خانه رادی رفتیم و حرف زدیم؛ تنهایی و سکوت برای هنرمند بسیار زیباست تا لبریز شود و حرفش را بزند. صدری هنرمندی بود که هم تنها بود هم ساکت و هم پر از نور؛ خدا رحمتش کند.

این هنرمند در طول حدود پنج دهه فعالیت مستمر در رادیو، نویسندگی، تنظیم و کارگردانی آثار فراوانی را بر عهده داشته‌است.

از جمله اقتباس‌های رادیویی او از شاهکار‌های ادبی می‌توان به «خوشه‌های خشم» (جان اشتاین بک)، «مسخ» (کافکا)، «خانه عروسک» (هنریک ایبسن) و بیشتر نمایشنامه‌های مشهور آنتوان چخوف اشاره کرد.