درآمد نوازنده‌های خیابانی

روزنامه فرهیختگان: از تشکیل اولین گروه‌های موسیقی خیابانی در ایران تقریبا نزدیک به 20 سال می‌گذرد و دیگر مثل گذشته برای مردم ناشناخته و عجیب و غریب نیست و حالا آنها بخشی از هویت زندگی شهری امروز شده‌اند. البته هنوز که هنوز است، طبق گفته بعضی موزیسین‌ها فشارهایی توسط نیروی انتظامی و شهرداری وجود دارد ولی نسبت به گذشته قابل مقایسه نیست.

بهزاد در آستانه سومین سال اجرای خود در خیابان است، بهزاد از برداشت‌های بعضی مردم نسبت به موسیقی خیابانی که مساوی با نوعی تکدی‌گری است، گلایه می‌کند و می‌گوید این نگاه‌ها که البته بعضی افراد و نه همه به کسانی مثل ما دارند، به نظرم ریشه در مسائل جامعه دارد. که رشد تکدی‌گری که انواع آن را در جامعه امروزی شاهد هستیم، باعث‌شده تا این تلقی به کار ما هم تعمیم داده شود درصورتی‌که به‌زعم من و سایر موزیسین‌های خیابانی، پولی که ما به دست می‌آوریم در ازای هنری است که ارائه می‌کنیم.

سینا که تقریبا بیشتراوقات در حوالی میدان ولیعصر دیده می‌شود، از برخوردهایی که گاه‌و‌بی‌گاه توسط ماموران شهرداری و انتظامی با آنها می‌شود، دلخور است و می‌گوید: «در روزهایی که کشور دچار بیکاری مفرط است ومعضلات اقتصادی گریبان‌گیر هر خانواده‌ای شده، بهتر نیست تا از مشاغلی مثل ما که بدون آزار و اذیت دیگران و در گوشه‌ای از این شهر سعی دارند برای لحظاتی لبخند را بر لبان مردم جاری کنند، حمایت شود؟

کامی خواننده و گیتاریست گروه سه‌نفره‌ای است که خودش رهبری آن را برعهده دارد. کامی می گوید: «از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب تهران، در جاهای مختلف شهر اجرا داشته‌ایم و هر منطقه هم خوبی‌ها و بدی‌های خاص خودش را داشته است. اما به شخصه باید بگویم حس و حال نقاط مرکزی شهر با هیچ‌جای دیگر قابل‌مقایسه نیست؛ طوری که دوستداران هنر موسیقی را در اینجا، بسیار بیشتر از نقاط دیگر می‌توان دید

کامیار در رابطه با میزان در آمد خود این‌طور بیان می‌کند: «پولی که از این راه به دست می‌آید متغیر است و بستگی به مدت زمان اجرا، شلوغی خیابان، علاقه مردم به نت‌های ما و مشتری‌های ثابت دارد. البته تغییرات آب‌و‌هوایی و گرما‌ و‌ سرما هم مزید بر علت است تا بعضی‌وقت‌ها عطای کارکردن را بر لقایش ببخشیم و از خانه بیرون نرویم. در مجموع درآمد این کار بد نیست و اگر شرایط خوبی باشد می‌توان گفت روزی حدود 800 هزار تا یک میلیون تومان برای پنج ساعت کار گیرمان می‌آید.»