|
روزنامه ایران: کمیسیون فرهنگی مجلس، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری تهران، وزارت اطلاعات و ناجا هفته قبل دور هم جمع شدهاند و یک تصمیم مهم برای موسیقی گرفتهاند: ضرورت دریافت مجوز برای اجراهای خیابانی موسیقی. با این مجوزها گروههای موسیقی که اجراهای خیابانی دارند میتوانند در پارکها، مراکز خرید، مراکز تفریحی، بازار، خیابان و خیلی جاهای دیگر اجرا داشته باشند.
آنطور که قاضیزاده هاشمی (نماینده مجلس) توضیح داد و برخی از اعضای دیگر کمیسیون فرهنگی چون طیبه سیاوشی هم در گفتوگو با «ایران» تأیید کردند، وزارت اطلاعات بابت مجموعهای از موضوعات، از احتمال رقص و «رفتارهای خارج از عرف» همراه با این موسیقی گرفته تا پیشبینی تحریک مردم به برخی رفتارهای ضدامنیتی توسط این گروهها در کوچه و خیابان ابراز نگرانی کرده بود.
پیشنهاد اصلی برای رفع این نگرانی هم اجبار این گروهها به شناسنامهدار شدن و کسب مجوز است. البته نهاد صادرکننده این مجوزها هنوز مشخص نشده اما پیشبینی میشود این وظیفه به عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذاشته شود. مسأله بررسی این موضوع آنقدر مهم بوده که در جلسات مقدماتی آن هم معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بهعنوان نماینده این مجموعه حاضر شده بود.
با اجرای این تصمیم، پلیس این اختیار را پیدا میکند که از تمام موزیسینهای خیابانی تقاضای مجوز کند و در صورت عدم ارائه چنین مجوزی توسط نوازندگان، اختیار برخورد با آنها را نیز دارد.
با این حال گویا توافقهای لازم برای اجرای این تصمیم انجام شده و اعضای کمیسیون فرهنگی میگویند دیر یا زود هنرمندان موسیقی خیابانی راهشان به راهروهای ادارات و دوایر مختلف برای کسب مجوز خواهد افتاد، مجوزی که البته تضمینی برای اعطای آن وجود ندارد.
در ایران کسب مجوز برای فعالیتهای مدنی و اجتماعی نه تنها خیلی سابقه روشن و درخشانی ندارد بلکه حتی میتوان آن را سابقهای مملو از بدبینی دانست.
احزاب و تشکلهای سیاسی هم یازده سال است که هر درخواستی برای تجمع دادهاند، رد شده و این یعنی تقریباً تمام اجتماعات اعتراضی این یازده سال غیرقانونی بوده؛ قیدی که معنای دیگرش باز بودن دست نیروی انتظامی و امنیتی برای برخورد با این تجمعات است. حالا همین حالت و سابقه را میتوان خط به خط با مبنا قرار دادن اجراهای موسیقی خیابانی بازخوانی کرد.