سهمیه بندی بنزین راهی مناسب برای جبران افزایش مصرف سوخت نیست

به گزارش خبرخودرو، رئیس اتحادیه جایگاهداران سوخت، سهمیه بندی بنزین و استفاده از کارت سوخت را راه حل مبارزه با قاچاق کلان سوخت و مدیریت مصرف سوخت نمی داند.

بیژن حاج محمدرضا در گفتگو با خبرنگار خبرخودرو در خصوص اجراء سهمیه بندی و از سرگیری استفاده از کارت سوخت در کشور اظهار داشت: کارت سوخت های سابق اکثرا یا دور ریخته شده یا گم و شکسته شده اند زیرا کارت سوخت یک عمر مشخص دارد، بعلاوه اینکه سیستم منصوبه ما مربوط به سال 86 است و حدود 12 سال از آن زمان می گذرد و لازم است این تجهیزات، تغییرات اساسی پیدا کنند.

وی افزود: مدیرعامل شرکت نفت دو ماه پیش مصاحبه ای داشتند و ضمن آن از دو کارت برای سوخت رونمایی شد، یکی کارت سهمیه و دیگری کارت - پول بود، هر دو مورد در دستگاه استفاده می شد و قرار بود اجرایی شود که هنوز نشده و مجددا ملاحظه شد که شرکت نفت عنوان کرده که فقط کارت سوخت وجود خواهد داشت.

وی افزود: این مسائل مطرح شده ولی در زمینه چگونگی و میزان سهمیه و ارزش آن هیچ چیزی به ما گفته نشده و اعتراض ما در همین زمینه است. ما آخرین مرحله توزیع در سراسر کشور هستیم، در نتیجه هر اتفاقی که می افتد در جایگاه ها است. آقایانی که در جلسات می نشینند یک سری پشت میز نشین هستند که اصلا نمی دانند روش اجرایی توزیع سوخت چگونه و چیست و متاسفانه از ما نظرخواهی نمی کنند علیرغم اینکه نظرخواهی از ما می تواند بسیار مشکل گشا باشد.

وی درخصوص استفاده از کارت سوخت با ذخیره 60 لیتر بنزین در ماه گفت: مساله جاری این است که سهمیه 60 لیتری و روزانه دو لیتر برای هر خودرو در نظر گرفته خواهد شد، ولی از زمان آقای احمدی نژاد به خودروهای 6 سیلندر اصلا سهمیه بنزین تخصیص نمی یابد. لذا این مساله هنوز قطعی و ابلاغ نشده و حتی تاریخ اجرا نیز به ما اعلام نشده است.

وی افزود: اسراف یا قاچاق دست ما نیست، مثل این است که آتش بر پول خود زنیم زیرا پول بنزینی را که به جایگاه می آید خود ما پرداخت کرده ایم در نتیجه اگر قرار باشد حتی یک قطره اش هرز رود جایگاه را می بندیم، پس جایگاه نمی تواند اسراف و قاچاق کند زیرا از لحظه ورود اتومبیل به جایگاه، دوربین روی اتومبیل و روی شماره اش متمرکز است و میزان سوخت گیری نیز تحت نظر دوربین قرار دارد، مضافا اینکه نواحی شرکت ملی پخش در سراسر ایران میزان مصرف هر جایگاه را می دانند.

حاج محمدرضا تصریح کرد: مثلا اگر مصرف جایگاهی که روزانه 40 هزار لیتر مصرف دارد ناگهان به 100 هزار لیتر یا حتی 60 هزار لیتر رسد یک اتفاق خاص افتاده، لذا بلافاصله شروع به تجسس و بازبینی دوربین ها و ... می کنند و فرض کنید اگر 20 هزار لیتر اضافه برداشته شده باشد مشخص و رسوا می شود.

وی افزود: ولی ممکن است شخصی اقدام به سوخت گیری 60 لیتر بنزین کرده و در منزل باک خودرو را خالی کند و در جایگاه دیگری دوباره اقدام به سوخت گیری کند. حال اگر با رفع این 60 لیترها قاچاق میلیون لیتر حل می شود حرفی نیست، ولی مساله این است که بعضی ها از 20 کیلومتری ساحل لوله کشیده اند به 30 کیلومتری وسط دریا و بنزین را در ساحل می ریزند و در دریا می فروشند؛ این به جایگاه ربطی ندارد.

وی افزود: سهمیه گازوئیل یک جایگاه حداقل 18 هزار تا 20 هزار لیتر است، دو سه جایگاه وجود دارد که بیش از 80 هزار لیتر در روز سهمیه دارند که برای آن نیز صف کیلومتری کامیون وجود دارد و نمی شود سهمیه این جایگاه ها را ندهند. لذا قاچاق سوخت می تواند از جایگاه ها باشد ولی به مقدار بسیار قلیل، اما آن نوع قاچاق که از مرزها خارج و فروخته می شود مربوط به جهات دیگر است که صحیح نمی دانم الان در یک رسانه عمومی این مساله را مطرح کنم.

وی درخصوص دلیل مصرف زیاد و نامتعارف بنزین در کشور گفت: دلیل مصرف نامتعارف، اسراف به طور مطلق نمی تواند باشد، بحث قاچاق نیز یک بازی سیاسی است. ما هر زمان قصد افزایش قیمت بنزین را داریم یک عنوان قاچاق به موضوع اضافه می کنیم که مثلا 200 میلیون لیتر در روز بنزین خارج می شود، ولی میزان تولید و مصرف ما مشخص است، چطور ممکن است 200 میلیون لیتر به عنوان مثال خارج شود، این یک بازی سیاسی است که قبل از گرانی بنزین اجرا می شود و بعد از گرانی خاتمه می یابد.

رئیس اتحادیه جایگاهداران سوخت افزود: الان در امارات متحده عربی قیمت بنزین یک درهم است، حالا اینکه قیمت و ارزش درهم در کشور ما نسبت به ریال افزایش داشته مسئله دیگری است، در عراق و عربستان نیز همینطور است و هیچکدام از این کشورها قیمت های نجومی ضرب در ارز آزاد ندارند، ارز آزاد را ما عنوان می کنیم که بانک جهانی نیز این مساله را قبول ندارد. لذا این از طریق جایگاه ها غیر ممکن است مضافا ما به عنوان مطلع در این زمینه با 50 سال سابقه آماده هستیم که اجازه ندهیم این دو لیتر نیز از جایگاه ها خارج شود ولی این مربوط به زمانی است که مسئولین بخواهند و اراده اش را داشته باشند.

حاج محمدرضا افزود: آقایان حتی برای جلسات خود ما را مطلع نمی کنند که اخطار ها را به آنها ارائه دهیم که مثلا در چه قسمت هایی مشکل وجود دارد. یک جایگاه هیچ ماموری ندارد، شما چطور می گویید کنترل کنید؟ این کنترل مصادف خواهد بود با درگیری فیزیکی، یک مامور در جایگاه نیست، پس ما باید روزانه 5 فقره قتل نیز داشته باشیم؟!

وی افزود: گروه ما و هیات مدیره آماده هستند در هر جلسه ای که آقایان بگذارند شرکت کنند و با راههایی که ممکن است 20 لیتر سوخت از جایگاه ها خارج شود مقابله و ممانعت کنند. مضافا فشار ما در این زمینه باعث سرقت از باک ها خواهد شد یعنی اگر ما این میزان 5 لیتر و 2 لیتر را ندهیم از حالا به بعد باک خودروهایی را که پارک شده اند خالی می کنند. لذا باید بسیار عاقلانه در این زمینه حرکت کرد. مضافا در حال حاضر مردم توانایی خرید بنزین لیتری هزار تومان را نیز ندارند. فقط دولتی ها 30 لیتر سوخت گیری می کنند و گر نه سایرین 10 لیتر تا 1 لیتر و حتی برای موتور سیکلت نیم لیتر بنزین تهیه می کنند.

وی درخصوص رشد مصرف سالانه بنزین به میزان حدود 10 درصد و راه جبران آن گفت: سال گذشته رشد مصرف بنزین 7 درصد بوده و علت این رشد نیز مشخص است، زیرا سالانه حدود 1 میلیون خودرو تولید و حدود 500 هزار خودرو وارد می شود، بنابراین حدود یک و نیم میلیون دستگاه در سال به خودروهای کشور افزوده می شود که همگی به بنزین نیاز دارند.

وی افزود: علت دیگر، طرح هایی مثل زوج و فرد ترافیک و ... است که باعث می شود شهروندان یک مسیر مستقیم دو کیلومتری را در 20 کیلومتر طی کنند و مصرف بنزین برای آنها افزایش یابد. ضمنا یک خودروی تولیدی مثل پژو در 100 کیلومتر حدود 13 لیتر مصرف دارد، آقایان دولت اینها را نمی بینند، ولی چیزی را که مردم مصرف می کنند و با خون دل پولش را می دهند می بینند.

حاج محمدرضا در پاسخ به این سوال که آیا سهمیه بندی بنزین راهی مناسب برای جبران افزایش مصرف سوخت است یا خیر، گفت: به هیچ عنوان این امر راه حلی مناسب نیست. طبق آمار و سوابق گذشته در دو مورد حتی زمانی که سهمیه بندی را اعمال کردیم یک هفته پس از سهمیه بندی، میزان مصرف بالا تر از زمان غیر سهمیه بندی رفت، یعنی فقط با سهمیه بندی نمی توان کنترل کرد.

رئیس اتحادیه جایگاهداران سوخت تصریح کرد: یک شخص میلیون ها تومان بابت خرید خودرو پرداخت کرده و طبیعی است که نمی خواهد آن را همیشه در پارکینگ نگهداری کند، یا محل کار یک شهروند در شهر ری است اگر بخواهد از تجریش به شهر ری عزیمت کند باید یک خط مستقیم را طی کند ولی به دلیل طرح هایی که گذاشته اند و اقدامات پلیس و فیلمبرداری توسط دوربین ها، شخص با طی مسافت طولانی و مصرف بنزین بیشتر به مقصد می رسد. اگر در انگلیس دوربین را در کوچه های فرعی نیز گذاشته اند قضیه اش با ایران متفاوت است.