نیمی از کودکان کار، غیرایرانی هستند

خبرگزاری ایرنا: معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: 50 درصد کودکان کار در کشور و 68 درصد در تهران غیرایرانی هستند.

حبیب الله مسعودی فرید افزود: این در حالی است که 90 درصد کودکان کار غیرایرانی را کودکان افغان تشکیل می دهند و تعدادی از این کودکان از اتباع پاکستان و بنگلادش هستند. همچنین بیشتر کودکان کار غیرایرانی غیرمجاز هستند و باید از طریق اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی وضعیت آنها روشن شود.

وی ادامه داد: ما به این موضع اعتقاد داریم که باید در مورد کودکان کار به آیین نامه ساماندهی کودکان کار و خیابان در سال 1384 که مصوبه دولت است، عمل شود.

مسعودی فرید خاطرنشان کرد: برای روشن شدن وضعیت کودکان کار غیرایرانی مهم است که با همکاری وزارت خارجه، نهادهای انتظامی و سفارتخانه های کشورهایی که کودکان کار مربوط به آنها هستند و دیگر نهادهای بین المللی که در این زمینه نقش دارند، بررسی هایی انجام شود؛ سیاست های مهاجرتی باید کاملا شفاف باشند، این کودکان هیچ هویتی ندارند و ممکن است هر اتفاقی برای آنها رخ دهد.

وی اضافه کرد: ممکن است حتی خانواده های این کودکان که غیرمجاز و غیرقانونی وارد کشور شده اند، نتوانند پیگیر امور آنها باشند؛ بنابراین لازم است که اداره اتباع در این موضوع وارد شود.

کودکان کار شناسایی شوند

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به اینکه بخشی از مباحث کودکان کار مرتبط با شهرداری ها است، گفت: در آیین نامه ساماندهی کودکان کار و خیابان، تامین مکان و تجهیزات و ساختمان برای این کودکان با شهرداری ها است و بخشی هم مربوط به بهزیستی است که البته جمع آوری آنها برعهده بهزیستی، شهرداری و نیروی انتظامی است.

وی خاطرنشان کرد: اما اعتقاد ما بر این است که با همکاری سازمان های مردم نهاد، کودکان کار شناسایی و گزارش مددکاری نیز تهیه و سپس بر اساس وضعیت خانواده های کودکان برای آنها تصمیماتی گرفته شود. این مدلی است که دو تا سه سال است که با سازمان های مردم نهاد در قالب آن همکاری داریم.

مسعودی فرید افزود: وقتی خانواده این کودکان را بررسی می کنیم، می بینیم که برخی از آنها بیمار صعب العلاج، معتاد و زن سرپرست دارند یا اینکه از کودک بهره کشی می کنند و در بررسی این خانواده ها، نمی توان آنها را با یک فرمول واحد و خاص مورد بررسی قرار داد.

وی در مورد کار کودکان نیز گفت: به عنوان مثال در خصوص کارهایی مانند زباله گردی، به هیچ عنوان اینگونه کارها را قبول نداریم به ویژه اینکه کودک زیر 15 سال هم نباید به این کار مشغول باشد. کار برای کودکان 15تا 18 سال هم باید کار شایسته کودک و برای شأن وی مناسب باشد، آسیبی به او وارد نکند و بهداشت و سلامت کودک هم به خطر نیفتد.

 97 درصد کودکان کار با خانواده زندگی می کنند

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: با بررسی هایی که حدود چهار سال پیش انجام دادیم، متوجه شدیم که 97 درصد کودکان کار با خانواده هایشان زندگی می کنند و کودک خیابانی به آن معنا که شب را در کنار خیابان بخوابد، خیلی نادر داریم و اگر هم باشد باید سریع پذیرش شوند.

 بیشتر کودکان کار تحت نظر گروه های خانوادگی هستند

وی در پاسخ به این سئوال که آیا کودکان کار بیشتر تحت نظر باندها یا خانواده ها کار می کنند، تصریح کرد: بیشتر کودکان کار تحت نظر گروه های خانوادگی هستند و در برخی مواقع هم باندهایی هستند و شاید بتوان گفت که حدود پنج درصد این کودکان کار درگیر مسایل باندهایی می شوند که کودکان را به کار می گیرند.

وی با بیان اینکه مهم این است که با همکاری سازمان های مردم نهاد کودکان کار شناسایی شوند و در حال حاضر 31 مرکز شبانه روزی در استان ها و دو مرکز در تهران داریم، افزود: همچنین 51 مرکز روزانه داریم که 19مرکز آن در تهران است برای کودکانی که شب ها به خانه هایشان برمی گردند. مدیریت این مراکز را در بهزیستی برعهده داریم و سازمان های مردم نهاد هم با ما همکاری می کنند.

دستگاه ها به درستی به وظایفشان عمل کنند

مسعودی فرید گفت: شرح وظایف دستگاه ها و نهادها در ساماندهی کودکان کار و خیابان در آیین نامه ساماندهی کودکان کار و خیابان شفاف است، بلکه باید دستگاه ها به درستی به وظایفشان عمل کنند.

وی با اشاره به اینکه از سال 1384 به این طرف تعداد کودکان کار غیرایرانی بیشتر شده است، افزود: وزارت تعاون بر این اساس وظیفه هماهنگ کننده بین دستگاه ها و گرفتن گزارش های 6 ماه را دارد و اینکه در جلساتی که اخیرا با دادستانی کل داشتیم به ما سپرده شده است که گزارش هایی را همه دستگاه ها هر سه ماه یک بار به ما بدهند که همراه با گزارش عینی باشد.

مسعودی فرید اظهار داشت: مشکلی که در این خصوص داریم، این است که تعدادی از کودکان کار ایرانی مجهوال الهویه هستند و شناسنامه ندارند و هر زمانی یک کد ملی را از خودشان اعلام می کنند که با دفعات قبلی متفاوت است. باید برای این کودکان یک کد واحد و یونیک به طور مثال از طریق عنبیه چشم تعیین کرد که اگر دوباره این کودکان را یافتیم دنبال شناسایی آنها نباشیم و بتوانیم با توجه به سوابق سریعتر به آنها کمک کنیم.