|
خبرگزاری تسنیم: شامگاه دیروز، فردی در حوالی تئاتر به بهانه فحاشی فردی، دست به اسلحه برد و به او شلیک کرد. پلیس مستقر در تئاتر شهر بلافاصله وارد عمل شد و علاوه بر خلع سلاح ضارب را بازداشت کرد.
متاسفانه برخی از اتفاقات فاجعهبار در اطراف تئاتر شهر به یک امر معمولی بدل شده است. یکی از فرهنگیترین مکانهای تهران در طول سالهای اخیر به محل مانور فروشندگان مواد مخدر بدل شده است و به نظر میرسد که مسئولان امر، تصمیم جدی برای ایجاد تغییرات عمده در اطراف تئاتر شهر نداشتهاند.
حتی برنامههای موقتی ساماندهی دستفروشان اطراف تئاتر شهر نیز بارها به شکست منجر شده است. گشایش مسجد کنار تئاتر شهر نیز تأثیر چشمگیری در ایجاد امنیت منطقه چهارراه ولیعصر نداشته است؛ حتی این روزها مسجد نیز در محاصره دستفروشان قرار گرفته است.
وضعیت ناگوار دیگر زمانی رخ میدهد که تئاتر شهر به عنوان یک سازه ثبت شده در میراث فرهنگی با بیمهری مقررات و قوانین قرار گرفته است. حریمهای درجه یک این سازه نیز رعایت نشده است و وضعیت پوسته بیرونی تئاتر شهر همواره در خطر نابودی بوده است. آتشسوزی، تخریب و مشکلات اخلاقی در کنار پوسته بیرونی از مشهودترین معضلات این سازه است.
در گذشته تئاتر شهر محصور در فضای کنترل شده بود؛ اما در دوره شهرداری غلامحسین کرباسچی فرسایش شدن اتمسفر تئاتر شهر آغاز میشود. بهرامی، روابط عمومی سابق تئاتر شهر، در زمان برچیده شدن حصار تئاتر شهر در خرداد 1386 به ایسنا گفته بود «ماجراهای تئاتر شهر از زمانی با شهرداری شروع شد که غلامحسین کرباسچی شهردار تهران شد. او گرچه خدمات زیادی برای شهر تهران انجام داد؛ اما دربارهی تئاتر شهر بهگونهای دیگر عمل کرد.
او توضیح میدهد: در ایامی که کارشناسان مرکز هنرهای نمایشی و تئاتریها به کرباسچی کمک میکردند تا در ویرانههای کشتارگاه تهران بنای یکی از بزرگترین فرهنگسراهای تهران را پی بریزند، شهردار وقت مدیران تئاتر ایران را با وعدهی کمک به تئاتر تشویق کرد تا دیوارهای نردهای حریم تئاتر شهر را بردارند بدون اینکه توجه داشته باشند این اقدام چه پیامدی دارد و برداشته شدن دیوارهای نردهای بود که راه برای ورود فروشندگان مواد مخدر، معتادان و ... باز کرد... بعد از کرباسچی در دورههای بعدی شهرداری هم تابلوهای تبلیغاتی تئاتر شهر به حکم زشت بودن برداشته شد و هنرمندان تئاتر از یک امکان تبلیغی خود محروم شدند.»
سوختن در ورودی دکور تئاتر شهر، دزدیدن تزیینات در اصلی تئاتر شهر، کندن آجرهای قدیمی این سازه، مخدوش کردن کاشیهای پوسته بیرونی، مشکلات بهداشتی ناشی از تجمع افراد نامرتبط با تئاتر شده است. این وضعیت زمانی بغرنج میرسد که میراث فرهنگی نیز در این سالها با تئاتر شهر نامحرم بوده است و مهمترین حضورش انهدام سالن تابستانی تئاتر شهر، مستقر در پشتبام تئاتر شهر بوده است.
هچنین در سال 91 مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران به فارس گفته بود: «در پی عدم جمعآوری سازه غیرقانونی روی بام تئاتر شهر، میراث فرهنگی از مسئولان تئاتر شهر به دستگاههای قضایی شکایت کرد.»
میراث فرهنگی در تعیین حریم تئاتر شهر تاکنون اقدام در خور توجهی نداشته است. این مسأله درمورد شورای شهر هم صادق است. 20 مرداد 1397 محمدجواد حق شناس رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران به خبرگزاری مهر گفته بود: «اقدام لازم درباره پیرامون مجموعه تئاتر شهر جزو وظایف شهرداری منطقه 11 است که به همین منظور جلسه ای مشترک با حضور مهندس مختاری رییس سازمان بوستان ها و آقای آبادیان شهردار منطقه در اتاق بنده
برگزار و در آن جلسه مسئولیت به آقای مختاری واگذار شد تا طرح مورد نیاز برای حریم مجموعه تئاتر شهر را آماده کند. قطعا با توجه به وضعیت جدید به دنبال تغییرات در بوستان دانشجو هستیم آن هم با تاکید بر اینکه حریمی را برای تئاتر شهر تعریف کنیم.»
رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران مدعی شده بود تا مهرماه 1397 حریم تئاتر شهر تعیین میشود؛ اما تا به امروز هیچ اتفاقی در اطراف ساختمان مدور شهر رخ نداده است.
در آذر 92 نیز عبدالحسین مختاباد عضو وقت شورای شهر خبر از تشکیل «ستاد بحران تئاتر شهر» داده بود، ستادی که هیچگاه به جای نرسید و نتیجهای جز فاجعهبارتر شدن وضعیت نداشته است.
اتفاق شب گذشته آخرین اتفاق ناگوار تئاتر شهر و پارک دانشجو نخواهدبود. اتفاقاتی که تنها با افزایش فعالیتهای فرهنگی و توجه مسئولان به برنامههای ارائه شده توسط فعالان فرهنگی و هنری و سرعت بخشیدن به احیای بافت گذر شهریار و پهنه رودکی میتوان دامنه آن را مهار کرد. تئاتر شهر در وضعیتی قرار دارد که مسئولان آن توانایی حراست و حفاظت از فضای محیط بر این سازه را ندارند.