کاهش عوارض چشمی دیابت با روشی جدید
دانشمندان مرکز پزشکی جان هاپکینز در تحقیق جدید با استفاده از موشها، سلولهای شبکیه انسانی پرورش یافته درآزمایشگاه و نمونههای بیماری شواهدی از یک مسیر تازه یافتند که ممکن است در تخریب بافت حساس به نور در پشت چشم دخالت داشته باشد.
به گزارش ساینس دیلی، محققان دریافتند که این یافته ها دانشمندان را یک گام به سمت توسعه داروهای جدید برای درمان عوارض اصلی مخرب بینایی در بیماری دیابت نزدیکتر میکند.
گروه تحقیقاتی جانس هاپکینز بر ورم ماکولای دیابتی تمرکز داشتند، ورم ماکولا نوعی تورم و التهاب است که در افراد مبتلا به دیابت زمانی رخ میدهد که رگهای خونی چشم، مایعات خود را به بخشی از شبکیه که دید دقیق راکنترل میکند، ترشح میکنند.
در درمان های رایج این بیماری، پروتئین VEGF را که در رشد غیر طبیعی رگهای خونی دخالت دارد را مسدود میکنند. با این حال، از آنجا که این درمان برای بیش از نیمی از بیماران مبتلا به ورم ماکولای دیابتی مناسب نیست، پژوهشگران مدتهاست گمان میکنند عوامل بیشتری باعث کاهش بینایی در این بیماران میشوند.
در تحقیق جدید، محققان جان هاپکینز اظهار کردند: شواهد قانع کننده ای یافتند که شبه پروتئین آنژیوپویتین 4 در ورم ماکولا تاثیر گذاراست. این پروتئین مشخص تا به حال به عنوان یک عامل رشد رگهای خونی به خوبی شناخته شده است. همچنین در بیماری های قلبی ، سرطان و بیماریهای متابولیک از جمله دیابت، مؤثر است.
کریت سوضی، متخصص چشم پزشکی و دانشیار دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز و انجمن چشم جانس هاپکینز ویلر، با همکاری دکترسیلویا مونتانردر دانشگاه مریلند این تیم تحقیقاتی را رهبری کردند. آنان پس از بررسی یافتههای مطالعات قبلی در مورد سطوح بالای این پروتئین در چشم افراد مبتلا به انواع بیماریهای مرتبط با بینایی، شبه پروتیین آنژیوپوویتین 4را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این تحقیق در مجله تحقیقات بالینی منتشر شده است.