| |
- کرملین: نتایج انتخابات آمریکا اهمیتی برای روسیه ندارد
- بدمصرفی عامل ناترازی برق در کشور است
- صدور احکام متناسبسازی بازنشستگان تامیناجتماعی تا پایان آبانماه
- مقصد بعدی جهانبخش مشخص شد
- نبرد ملیپوشان والیبال ساحلی با مدعیان قهرمانی آسیا
- آنچه در کنگره شهدای دانشآموز استان تهران گذشت
- رشد شاخص کل بورس در پایان معاملات امروز
- کاهش دمای هوای تهران
- بلانکو اولین جداشده استقلال در نیم‌فصل
- فرهنگ جامعه در مدرسه ساخته می‌شود
- چرا سفیر کره جنوبی در ایران قطعه «پرسون پرسون» را اجرا کرد؟
- سلتیک‌پارک مایه غرور اسکاتلندی‌ها در اروپا
- پسر ۳ ساله هندی اعجوبه شطرنج جهان
گرمای قابل حمل در یک مچ‌بند حرارتی!
پژوهشگران آمریکایی، نوعی نخ مبتنی بر یک پلیمر ویژه ابداع کرده‌اند و مچ‌بندی را با استفاده از آن ساخته‌اند که می‌تواند گرمای پایداری را برای کاربر خود فراهم کند.
ایسنا: پژوهشگران آمریکایی، نوعی نخ مبتنی بر یک پلیمر ویژه ابداع کرده‌اند و مچ‌بندی را با استفاده از آن ساخته‌اند که می‌تواند گرمای پایداری را برای کاربر خود فراهم کند.
به نقل از ساینس‌دیلی، با آغاز سرماخوردگی‌های پاییزی، مردم لباس‌ها و پتوهای گرم خود را بیرون می‌آورند اما لباس‌ها و پتوها حجم زیادی دارند. گروهی از پژوهشگران آمریکایی تلاش کرده‌اند تا یک ابزار پوشیدنی سبک ابداع کنند که قابل استفاده مجدد است و گرمای پایداری را فراهم می‌کند.
ابزارهای پوشیدنی سبک وزن که به عناصر گرمایشی مجهز هستند، می‌توانند به گرم نگه داشتن کاربر خود کمک کنند اما تلاش‌های پیشین، به ابداع سیم‌ها یا نخ‌های سفتی منجر شده‌اند که داغ می‌شوند و نمی‌توان شست و شوی آنها را به صورت ایمن انجام داد. پژوهشگران به تازگی، نوعی نخ را با استفاده از پلیمرهای ویژه‌ای ابداع کرده‌اند که چنین مشکلاتی را به همراه ندارد.
پوشش انعطاف‌پذیر ساخته شده با این نخ، مواد را گرم نگه می‌دارد و حالت خود را پس از شست و شو حفظ می‌کند. با وجود این، پلیمرها به اندازه کافی رسانای حرارت نیستند و برخی از ترکیبات اضافه شده برای رسانایی بیشتر می‌توانند به تحریک پوست منجر شوند. به همین دلیل، این گروه پژوهشی تلاش کردند که پوشش پلیمری روی نخ مورد استفاده را بهبود ببخشند تا بتواند گرما را به میزان مطمئن پخش کند.
پژوهشگران در نخستین گام، نخ پوشیده از پلیمر را با "اتیلن گلیکول" (Ethylene Glycol) آغشته کردند که برای پوست انسان، تحریک‌کننده نیست. سپس پژوهشگران، نخ را به طور مکرر با آب و یک بار نیز با مواد شوینده شست و شو دادند. آنها دریافتند که اگرچه رسانایی نخ در هر دو مورد، کمی از بین می‌رود اما این میزان به طور قابل توجهی کمتر از نمونه بدون اتیلن گلیکول است.
پژوهشگران نهایتا چند تکه نخ را روی پارچه‌ای دوختند تا یک مچ‌بند حرارتی ابداع کنند. هنگامی که این مچ‌بند با منبع تغذیه در ارتباط قرار گرفت و به مچ دست کاربر متصل شد، توزیع گرما در آن ثابت ماند.
به گفته پژوهشگران، این مچ‌بند را می‌توان به واسطه باتری و یک مدار خارجی تغذیه کرد تا امکان حمل گرما در آن افزایش یابد.
این پژوهش، در مجله "ACS Applied Materials & Interfaces" به چاپ رسید.
