آمار عجیب از رکودزنیِ دهه هشتادی‌ها

عصر ایران: بر اساس گزارش منتشر شده بهزیستی، ازدواج مجدد در ایران رشد چشمگیری پیدا کرده و دهه هفتادی‌ها و هشتادی‌ها بیشترین آمار طلاق و ازدواج مجدد را به نام خود ثبت کرده‌اند.

در بخشی از این گزارش می‌خوانیم:

* ازدواج مجدد در ایران رشد چشمگیری پیدا کرده و در 6سال، رشد 17درصدی داشته است. اطلاعات منتشر شده توسط سازمان ثبت احوال کشور نشان می‌دهد در سال1392، 5درصد از کل ازدواج‌های ثبت‌شده، برای بار دوم یا سوم بوده‌اند که این رقم در سال1398، 22درصد افزایش یافته است. در سال1398، 17.1درصد از ازدواج‌های مردان مربوط به آنانی بوده که دست‌کم برای بار دوم ازدواج کرده‌اند. این سهم درباره زنان هم برابر با 15.4درصد از ازدواج‌هاست.

* در آمار ثبت احوال نکته‌های جالب دیگری هم دیده می‌شود؛ مانند اینکه «سهم مردانی که قبلا هرگز ازدواج نکرده بودند و برای نخستین‌بار با یک زن مطلقه، ازدواج می‌کنند از یک‌درصد در سال92 به حدود 5درصد در سال98 رسیده است. استان‌های مختلف در این سهم الگوی متفاوتی دارند و بیشترین ازدواج مجدد مردان و زنان به این شکل مربوط به البرز و تهران است.

* همچنین طبق آمار ثبت احوال در سال98، حدود 8درصد طلاق‌ها برای ازدواج دوم و بیشتر است که در استان‌های بوشهر، هرمزگان پررنگ‌تر از سایر استان‌ها دیده می‌شود.

* ظاهرا طلاق‌های مکرر تبدیل به یک جریان فکری و فرهنگی شده که می‌تواند خطرناک باشد و باید متولیان فرهنگی برای آن فکری کنند. نکته دیگری که در آمارها می‌بینیم این است که هرچه زن در هنگام ازدواج جوان‌تر باشد، سرعت ازدواج مجدد او پس از طلاق بیشتر است؛ به‌عنوان مثال متولدین نیمه اول دهه80 در سال97 پس از حدود 5ماه از گذشت طلاق، ازدواج کرده‌اند؛ درحالی‌که برای زنان مسن‌تر این زمان بیش از یک‌سال بوده است.

* طبق آمار بهزیستی ازدواج مجدد در متولدین دهه70 بیشتر از متولدین دهه50 و 60 است؛ همانطور که طلاق در بین آنها بیشتر مشاهده می‌شود.

* در کل میانگین سن طلاق برای زنان حدود 33سال است، اما میانگین سن طلاق در متولدین دهه 50حدود 31سال و دهه 60 حدود 30سال و نیمه اول و دوم دهه 70 به‌ترتیب 22سال و 18سال و برای نیمه اول دهه80 حدود 15سال اتفاق افتاده است. جالب اینکه ازدواج مجدد در متولدین دهه 70 و 80 بیشتر است که رویکرد اجتماعی زنان و مردان مطلقه و خانواده‌های آنان را نشان می‌دهد.