| |
تالاب‌ها آخرین اولویت تامین حقابه نباشند
تهران - ایرنا - مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب‌های ایران گفت: زمانی که تنش آبی در کشور رخ می‌دهد معمولا بخش کشاورزی، شرب و صنعت در اولویت تامین حقابه قرار می‌گیرند اما متاسفانه به رغم تأکید قانون، تالاب‌ها در این روند در آخرین رده اولویت هستند.
مهری اثنی عشری در گفت و گو با خبرنگار محیط زیست ایرنا افزود: تالاب‌ها اکوسیستم‌های حساسی هستند که اگر به صورت پایدار مدیریت و حفاظت نشوند، مشکلات زیادی برای طبیعت و انسان به وجود می آید که گرد و غبار و تهدید سلامت انسان، معضلات اقتصادی- اجتماعی و از بین رفتن زیستگاه پرندگان آبزی و کنار آبزی برخی از این مشکلات است.
وی تاکید کرد: در راستای حفاظت از تالاب ها، تامین حقابه نقش بسیار مهمی دارد در واقع تامین حقابه محیط زیستی تالاب ها یکی از مهمترین بخش های حفاظت از تالاب ها است که در این مسیر قانون تکلیف را روشن کرده و بر اساس قانون حفاظت، مدیریت و احیاء تالاب های کشور تعیین میزان نیاز محیط زیستی تالاب ها بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست و تامین آن بر عهده وزارت نیرو است.
وی اظهارداشت: در واقع یکی از اصلی ترین و اولین عنصر تاثیرگذار بر روی سلامت تالاب ها و حفظ کارکردهای این حوضه های آبی از جمله فراهم کردن زیستگاه مناسب برای پرندگان آبزی این است که آن تالاب دارای آب کافی و با کیفیت لازم باشد بنابراین اینکه سازمان حفاظت محیط زیست و به طور خاص طرح حفاظت از تالاب های ایران بتواند اقداماتی را در راستای تعیین حقابه تالاب ها مبنی بر اینکه میزان نیاز زیست محیطی هر تالابی چه مقدار آب است را انجام دهد و پیگیری های تخصیص آنرا از طریق وزارت نیرو داشته باشیم فعالیت هایی است که می تواند به حفاظت از تالاب کمک کند.
مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب های ایران ادامه داد: در سال های اخیر مطالعات نیاز آبی تعداد زیادی از تالاب های کشور در سازمان حفاظت محیط زیست انجام شده و این ارقام حقابه تالاب ها به وزارت نیرو ابلاغ شد چون این وزارتخانه باید طبق قانون حقابه ها را تامین کند.
وی درباره تاثیر خشکسالی، شروع فصل گرما و شدت تبخیر بر تالاب ها گفت: به طور کلی با توجه به کم بودن بارش در سال آبی گذشته طبیعی است که با شروع فصل گرما با مشکلات کم آبی در تالاب ها مواجه شویم و این می تواند باعث به خطر افتادن تنوع زیستی گیاهی و جانوری تالاب ها شود، همچنین موجب بروز مسائلی مانند تشدید گرد و غبارهای محلی و مسائلی از این دست که می تواند جوامع محلی اطراف تالاب را تحت تاثیر منفی قرار دهد، می شود.
اثناعشری تاکید کرد: نکته ای که وجود دارد این است که بحث نیاز آبی باید جدی گرفته شود، معمولا مطالعاتی که در این زمینه انجام می شود به ما سه گزینه می دهد مبنی بر اینکه در شرایط ترسالی، نرمال و خشکسالی برنامه ای که برای تامین نیاز زیستی تالابی باید داشته باشیم چقدر است؟ اگر بخواهیم حوضه آبریز را به سطل آبی تشبیه کنیم، مقدار مشخصی آب در هر سال در این سطل داریم که باید به صورت متناسب در بخش های مختلف شرب، محیط زیست، کشاورزی و صنعت تخصیص یابد، اما متاسفانه در کشور ما اتفاقی که می افتد این است که به محض اینکه ما با تنش های آبی مواجه می شویم اولین جایی که ضربه می خورد و حقابه آن قطع می شود محیط زیست است.
وی اظهار داشت: این در حالی است که وقتی تالابی خشک می شود و گرد و غبار از آن به هوا بلند می شود؛ ضرر آن دوباره به صنعت، کشاورزی و سلامت بر می گردد متاسفانه اثرات بلندمدت معمولا در کشور ما دیده نمی شود.
اثناعشری درباره اینکه در این زمینه قانون وجود دارد پس چرا آنطور که باید اجرا نمی شود گفت: این امر مستلزم همکاری بین بخشی است اینکه وقتی سیاست گذاری ها در بخش های مختلف انجام می شود باید به این مساله دقت شود و شاخص های توسعه و عملکرد در بخش های مخلتف با حفظ منافع بلندمدت محیط زیست و تالاب ها همخوانی داشته باشد، گاهی اوقات خسارات ناشی از توسعه های صورت گرفته در بخش صنعت و کشاورزی بر محیط زیست کشور بسیار زیاد و جبران ناپذیر است بنابراین برای حفاظت تالاب ها و بهره برداری بلندمدت از این زیست بوم های ارزشمند و تحویل این امانت به نسل های آتی، مشارکت همه دست اندرکاران و بهره برداران مورد تاکید است.
