منطقه ممنوعه اخلاقی در رقابت‌های انتخاباتی

امام خامنه‌ای، در دیدار اخیرشان با مردم آذربایجان چند توصیه مهم مربوط به انتخابات پیش رو داشتند که دو مورد آن را به رعایت اخلاق و نزاکت یا اجتناب از بداخلاقی اختصاص دادند.

به گزارش ایسنا، رسول سنائی‌راد در سرمقاله جوان نوشت: ایشان فرمودند: «کسانی که در میدان وارد می‌شوند، از بددهنی و توهین و سیاه‌نمایی اجتناب کنند.» و در ادامه نیز تأکید داشتند: «در فضای مجازی به یکدیگر تهمت نزنید و اهانت نکنید. این کارها انتخابات را بی‌برکت می‌کند.»

این توصیه‌های حکیمانه در آستانه شروع رقابت‌های انتخاباتی در پیوند با چند واقعیت قابل فهم بوده و اهمیت آن برای انتخابات و فراتر از آن منزلت و اعتبار فعالان سیاسی و حتی بالاتر از آن فرهنگ سیاسی کشور، روشن می‌شود. واقعیت‌هایی، چون؛

۱- درچند انتخابات گذشته متأسفانه برخی نامزدهای انتخاباتی و حامیان سیاسی و حزبی آن‌ها با الگوگیری از رقابت‌های سیاسی دموکراسی‌های غربی، یک شیوه سریع و آسان حذف رقیب را اهانت، تهمت و بدنام‌سازی دیده و با عبور از مرزها و خطوط قرمز اخلاقی از توهین و تهمت به‌جای نقد رقیب یا اثبات خود استفاده کرده‌اند که متأسفانه پیامدهای آن تا بعد از انتخابات ادامه داشته و فضای سیاسی را آلوده کرده است.

۲- اهانت‌ها و توهین‌هایی که در فضای رقابت سیاسی و با هدف حذف یا به‌چالش کشاندن رقیب انجام می‌شود و عموماً آمیخته با غلو و سیاه‌نمایی است در ساحت گسترده سیاسی و حتی اجتماعی و فرهنگی نیز بازتاب داشته و موجب بی‌اعتمادی به فعالان سیاسی و کارگزاران و مسئولان نظام شده و خروجی آن فرسایش سرمایه اجتماعی بوده که جبران آن بسیار سخت بوده و هزینه‌های سنگینی را بر نظام و کشور تحمیل کرده است.

۳- چنین فضایی می‌تواند موجب احتیاط و بی‌انگیزه شدن افراد فرهیخته برای ورود به عرصه فعالیت و رقابت سیاسی و محروم شدن این فضا از حضور این افراد و میدان‌داری عناصر هتاک و بداخلاق شده و همچنین رویه اهانت و تهمت را تداوم و گسترش دهد.

با توجه به همین واقعیت‌ها از یک‌سو و توصیه رهبر فرزانه انقلاب اسلامی انتظار می‌رود نامزدها و حامیان آن‌ها در رقابت‌های انتخاباتی، نزاکت و اخلاق را مراعات و از اهانت و تهمت‌زنی و سیاه‌نمایی علیه رقیب اجتناب نمایند.

اما ضمانت‌بخشی برای تحقق این توصیه‌ها و ایجاد بازدارندگی تضمینی در برابر این آفت و آلودگی خطرناک و پرهزینه، به جانمایی موضوع در قوانین و ضوابط نظارتی یا شاخص‌های تعیین شایستگی افراد و پاسخگو کردن آنان در برابر این بداخلاقی و بی‌نزاکتی گره خورده است.

همچنین دستگاه‌ها و مراکز متولی فرهنگ سیاسی و حتی فرهنگ عمومی جامعه نیز نباید نسبت به این آفت رفتاری در رقابت‌های سیاسی بی‌تفاوت نشسته و از کنار این مسئله ضدفرهنگی عبور کنند. طرح این مسئله توسط رسانه‌ها و تقبیح و بیان پیامدهای منفی و خسارتبار آن برای حفظ وجاهت و اعتبار کشور، یک گام مقدماتی است که درمان و بازدارندگی لازم، مستلزم پیگیری توسط دیگردستگاه‌ها و نهادها می‌باشد.

اما بی‌تردید، یک اقدام اساسی برای وا داشتن اشخاص آلوده به این آفت سیاسی-اخلاقی، اقناع‌سازی رأی‌دهندگان به لحاظ کردن آن در رفتار انتخاباتی و گزینش نامزدهاست. چنین افرادی چنانچه بدانند که هرگونه تهمت‌زنی و اهانت آنان در فضای رقابت سیاسی، موجب نفرت و واگرایی رأی‌دهندگان و کاهش رأی خواهد شد، احتمال اجتناب او از این شیوه رذیلانه و غیراخلاقی به مراتب بیشتر از اصرار به تداوم آن خواهد بود.

اهانت و توهین علیه رقیب در رقابت‌های انتخاباتی باید یک منطقه ممنوعه قطعی به حساب آمده و همگان ملزم به رعایت آن گردند.