تله قانونی کنگره آمریکا برای فسخ برجام

برای تایید این ادعا تنها کافی است به «طرح ایران» که خواسته‌های ترامپ درآن گنجانده شده است، نگاهی بیندازیم. این طرح از سوی پیتر رسکام و لیز چنی ارائه شده است و از حمایت حلقه مخالفان برجام در بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها نیز برخوردار است. این طرح چنان غیرواقع‌بینانه است که ارائه آن تنها در قالب طرحی کلی برای فسخ برجام منطقی خواهد بود. این حقیقت که ترامپ هدایت کاخ سفید را بر عهده دارد مجوزی برای چنین بی‌پروایی‌هایی به‌شمار نمی‌آید، خصوصا زمانی که سرنوشت جنگ و صلح و جلوگیری از گسترش نفوذ در خاورمیانه مطرح باشد. قانون‌گذاران و سیاست‌گذاران خردمند باید برای اعلام هشدار در این خصوص پیش‌قدم شوند و راهی را که ترامپ و پیروانش در کنگره در پیش گرفته‌اند آشکار کنند و در عین حال اقداماتی عاجل برای حفظ توافق انجام دهند. طرح رسکام-چنی منجر به تغییر برجام نخواهد شد، بلکه ایالات‌متحده را وادار خواهد کرد که این توافق را نقض کند. زیرا طبق این طرح به منظور پیشگیری از اعمال مجدد تحریم‌های هسته‌ای هر ۹۰ روز باید فعالیت‌هایی که در محدوده نفوذ برجام نیستند، تصدیق شوند. چنین حرکتی به مرگ برجام منتهی خواهد شد.


طرح رسکام-چنی نکات منفی بسیار دیگری هم دارد. در این طرح تاییداتی پیش‌بینی شده است که می‌تواند محدودیت کنونی غنی‌سازی ایران را به‌طور نامحدود تمدید کند. همچنین تحریم‌هایی با هدف خنثی ساختن منافع کنونی ایران در سایه برجام طراحی شده است. تحمیل هر یک از این تاییدات به منزله نقض برجام است. مدافعان این طرح توجه چندانی به پایبندی آمریکا به تعهدات برجامی‌اش نشان نمی‌دهند، اما باید به این نکته توجه کنند، چرا که با شکست این توافق احتمال تجهیز ایران به سلاح اتمی مورد ادعای ایشان و همچنین وقوع جنگ افزایش خواهد یافت. در چنین شرایطی آمریکا از حمایت هم‌پیمانان اروپایی، چینی و روسی‌اش نیز محروم خواهد شد. این هم‌پیمانی در اعمال تحریم‌ها علیه ایران یا در مذاکره با کره‌شمالی برای مهار زراد‌خانه هسته‌ای رو به گسترشش نقش کلیدی خواهد داشت.