«برجام»، مساله پیچیده روابط ایران - اروپا - آمریکا
دیپلماسی ایرانی: پرزیدنت دونالد ترامپ اواسط ماه ژانویه اعلام کرد که
تعلیق تحریمهای ایران را «برای آخرینبار» تمدید خواهد کرد و خواستار
تغییرات گسترده در توافقنامه هستهای در چهار ماه آینده است. آیا
توافقنامه هستهای تا ماه مه باطل میشود؟ آیا مسیری برای آمریکا، اروپا و
ایران وجود دارد که به دلیل اعتراضات اخیر دچار تشنج شده است؟
امروز
در «مرکز منافع ملی»، توماس پیکرینگ، معاون رئیس هیاتمدیره هیلز و شرکا،
دارای رتبه شخصی سفیر حرفهای- که بالاترین مقام در امور خدمات خارجی
ایالاتمتحده است- و رئول مارک گرچ، از اعضای ارشد همکار بنیاد دفاع از
دموکراسیها، به این سوالات مهم اشاره کردند. آنها درباره توافقنامه
هستهای ایران، ریشههای اعتراضات در ایران و اینکه آمریکا باید پاسخ دهد،
به بحث و گفتوگو پرداختند. جیکوب هیلبرون، سردبیر «نشنال اینترست» این
مباحثه را اداره میکرد.
سفیر پیکرینگ با تمرکز بر محل تظاهرات بحث
را آغاز کرد. او تاکید کرد که نکته حائز اهمیت این است که این اعتراضات در
حومه شهرها آغاز شدهاند، اما در شهرهای بزرگتر کشش چندانی بهوجود
نیاوردند. او معتقد است که دلیل اصلی اعتراضات در اقتصاد ریشه دارد، به
گفته وی اقتصاد ایران تا حدی بهبود یافته است، اما این بهبود به میزانی که
توسط حاکمیت تهران وعده داده شده بود، نرسید. او خاطرنشان کرد که «این
مجموعه اعتراضات، در مقایسه با اعتراضات سال ۲۰۰۹ با سرعت بیشتری از نفس
افتاد» و بهشدت اعتراضات ۹ سال پیش نبود. سفیر پیکرینگ خاطرنشان کرد
مقامات ارشد ایرانی اظهاراتی را مطرح کردهاند که براساس آن ممکن است تهران
(وقت و هزینه) کمتری در سیاست خارجی خرج کند. اینکه این سیاستهای خارجی
شامل چه چیزهایی میشوند، نکتهای است که بعدا معلوم خواهد شد. وی افزود:
«من احساس خودم این است که حفظ برجام در راستای منافع ملی ایالاتمتحده
است.» پیکرینگ اظهار کرد که توافقنامه ناقص است، اما هرچه باشد بر نبود
توافقنامه ارجحیت دارد. آخرین مهلت ترامپ برای اوایل ماه مه، نکتهای جالب
برای او بود زیرا تعیین چارچوب زمانی ممکن است راهکاری باشد تا ایران
تسلیم خواستههای آمریکا شود و با فشار بر ایالاتمتحده و اروپاییها آنها
را ملزم به همکاری جامعتری کند.
گرچ با سفیر پیکرینگ موافقت کرد که
آمادگی ترامپ در مواجهه با ناآرامیها بهتر از اوباما نبود. گرچ در
اینباره که قصد دولت ترامپ هر نوع درگیری مستقیم و مسلحانه با ایران است،
ابراز تردید کرد. در عوض، او تصمیم قریبالوقوع ترامپ درباره موافقتنامه
هستهای را نماد یک حمله تمام عیار مانند حمله نیروهای متفقین به نرماندی
دانست. باورهای سفیر پیکرینگ و آقای گرچ درباره تاثیرات فشار بیشتر بر
ایران بهشدت متفاوت بود. سفیر پیکرینگ معتقد است که ایالاتمتحده باید با
احتیاط عمل کند، زیرا برجام بهترین کاری است که درحالحاضر میتواند انجام
شود. او از دامن زدن به اعمال تحریمهای ثانوی علیه ایران انتقاد و تاکید
کرد که این کار بهطور جدی موقعیت آمریکا را در برابر متحدان اروپایی خود
تضعیف میکند و ممکن است تهران را به سمت ملیگرا شدن سوق دهد. بهطور
خلاصه، سفیر پیکرینگ تصور میکند که آمریکا با تحریم تفاهم هستهای قدرتی
بهدست نخواهد آورد، بلکه به مقدار زیادی از قدرتش کاسته خواهد شد.
گرچ
در مقابل موضعی بسیار سخت داشت. وی حداقل از این موضوع اطمینان داشت که
بعید است اروپاییها مشتاق سرمایهگذاری در ایران باشند و معتقدند که آنها
با واشنگتن همراه خواهند شد. او خاطرنشان کرد که بانکهای اروپایی بهدلیل
بیثباتی مالی و رعایت تحریمهای بیشتر، همچنان تمایلی به سرمایهگذاری در
ایران ندارند. او اقرار کرد که ممکن است جنگی تجاری به دلیل تحریمهای
ثانویه رخ دهد، اما این سناریو را دور از واقعیت میدید، مگر اینکه ترامپ
از قدرتی که دارد به خوبی استفاده نکند. گرچ به این نتیجه رسید: «بدون
اعمال تحریمهای ثانوی در بانکهای اروپایی، هیچ اجبار اقتصادی به جمهوری
اسلامی تحمیل نخواهد شد.»