خبرگزاری فارس: با وجودکمبود منابع و قطعی مرتب برق، روز‌های جمعه هم بیمارستان‌های غزه با سیل زخمی‌هایی روبرو هستند که نیازمند درمانند؛ بیمارستان‌ها ۲۴ ساعته فعالند و پزشکان بدون استراحت در حال مداوای مجروحان هستند.
انتظار بر اینست که جمعه‌ها روز نماز جمعه و استراحت باشند. اما از زمان خشونت‌ها در غزه، جمعه تبدیل به شلوغ‌ترین روز هفته برای کارکنان بیمارستان‌ها شده است.
پرستاری می‌گوید: «همه هفته منتظر جمعه هستیم و با خود فکر می‌کنیم، این جمعه چطور می‌گذرد». تحت هر شرایطی، جمعه‌ها همه پزشک‌ها و پرستار‌ها از صبح زود سر شیفت حاضر هستند.
نوار غزه- وسط عمل جراحی، اتاق عمل برای چند لحظه به طور کامل تاریک شد. فقط دو نمایشگر کوچک علایم حیاتی بیمار روشن بودند. وقتی برق آمد، کادر پزشکی به کار خود ادامه دادند.
چند هفته پیش و همزمان با افزایش خشونت‌ها در منطقه مرزی غزه، حدود ۲ هزار زخمی نیازمند درمان اورژانسی بودند.
به گفته پزشکان و پرستاران بحران اخیر زخم جنگ سال ۱۳۹۳ را برایشان تازه کرد. تعدادی از کارکنان بیمارستان از اینکه کار بیشتری از دستشان بر نمی‌آمد ناراضی بودند.
بخش خدمات درمانی غزه درنتیجه کمبود دارو و ملزومات درمانی، محدودیت‌های شدید جابجایی، بحران مزمن انرژی، و وضع بد اقتصادی این منطقه، برای تامین نیاز سیل مجروحان دچار چالش شدیدی شده است.
کارکنان بیمارستان دچار مشکل الویت بندی هم هستند. دکتر احمد، یکی از پزشکان بیمارستان اندونزیایی غزه، می‌گوید: «هر روز باید تصمیم بگیرم که کدام بیمار را مرخص کنم و کدام یک را نگه دارم؛ و می‌دانم که اگر بیماری را مرخص کنم خدمات درمانی مورد نیازش را در خانه دریافت نمی‌کند. اما اگر هم او را ترخیص نکنم، شاید به اندازه کافی تخت نداشته باشیم.»
کارکنان بیمارستان معنی مشکلات مالی را به خوبی می‌دانند، زیرا بعضی هاشان حتی کرایه آمدن به محل کار را ندارند.
ولی با همه این مشکلات، جمعه‌ها که شلوغ‌ترین روز کاری آنهاست، خونسرد و آماده سرکار هستند، به سرعت وضعیت هر بیمار را بررسی می‌کنند، بستگان، ولی را آرام می‌کنند و به کار مشغول می‌شوند.
فضای آرام و ساکت بیمارستان ناگهان تغییر می‌کند؛ آمبولانس‌ها می‌رسند و مجروحان به همراه دوستان و بستگانشان به سرعت به داخل بیمارستان منتقل می‌شوند و فضایی احساسی بر بیمارستان حاکم می‌شود.
هر کمکی به کار گرفته می‌شود؛ دانشجویان پزشکی هم داوطلبانه به کمک می‌آیند.
ریم، دانشجوی پزشکی، می‌گوید: «این اولین باری است که در شرایطی مثل این هستم. ابتدا ترسیده بودم. اما بعد شروع کردم به فکر کردن درباره این شرایط و به کار ادامه دادم.»
فضا پر از اضطرار است. با این حال همه می‌دانند که چه کار کنند، زیرا برنامه‌های اورژانسی از پیش آماده شده است.
پزشکان و پرستاران ساعت‌های زیادی برای پاسخگویی به نیاز مجروحین کار می‌کنند؛ اما هیچ اثر از خستگی و ضعف از خود نشان نمی‌دهند.
بیمارانی که مورد اصابت گلوله جنگی قرار گرفته‌اند احتیاج به درمان زیادی دارند. وقتی جسمشان درمان می‌شود، زخم روحی همچنان باقی می‌ماند.
کمیته بین المللی صلیب سرخ با فراهم کردن ملزومات پزشکی، تجهیزات جابجایی بیماران و خدمات تخصصی و آموزشی از بیمارستان‌های غزه پشتیبانی می‌کند.
بخش اورژانس سریعا تمیز می‌شود تا برای بیماران بعدی آماده باشد.
طی چند هفته اخیر پزشکان و پرستاران برای درمان سیل زخمی‌ها و در شرایط کمبود نیروی انسانی، به کار خود ادامه داده اند.
مدیریت سیل زخمی‌ها در شرایطی که خدمات درمانی غزه دچار کمبود دارو و ملزومات درمانی است کار دشواری است.
یکی از چالش‌های مهم تکاپوی بحران اخیر و ادامه جریان عادی خدمات درمانی به طور همزمان است. تمام جراحی‌هایی که حیات بخش نبودند کنسل شده‌اند.
بیمارستان‌ها فقط روزی ۴ ساعت برق دارند.
پزشکان و پرستاران بعد از یک روز پر اضطراب بیرون بیمارستان استراحت کوتاهی می‌کنند.
آمبولانس‌ها آماده پاسخ گویی به تماس اورژانسی بعدی هستند.
اینجا غزه؛ مردم بی‌گناه همچنان ایستاده می‌میرند...
