| |
تأملی بر مرگ دردناک ۳ پژوهشگر فضایی
تابناک: همزمان با روز ملی فناوری فضایی در کشورمان، خبری مخابره شد که به غایت دردناک و به شدت ابهام آفرین بود؛ خبر جان باختن سه پژوهشگر فضایی در حادثه‌ای که ظاهرا برگزاری یک مراسم مانع از آن شد، کسی متوجه وقوعش شود!
این ماجرا به قدری عجیب است که شاید باورپذیر نباشد، اما نه زمانی که می‌دانیم از زبان وزیر ارتباطات بیان شده است. از زبان آذری جهرمی و در روز چهاردهم بهمن ماه یعنی روز ملی فناوری فضایی و با ذکر جزئیاتی که تأکید دارد، همزمانی وقوع حریق با برگزاری یک مراسم موجب شده کسی متوجه این رویداد مرگبار نشود!
رویدادی که در یکی از زیرمجموعه‌های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات یعنی در پژوهشگاه فضایی ایران و در پژوهشکده سامانه حمل و نقل فضایی آن به وقوع پیوسته و اگر قرار باشد، دقیق‌تر درباره آن سخن گفته و روایتگر سخنان وزیر جوان باشیم، متأسفانه سه تن از کارکنان این مجموعه بر اثر آن جان باخته‌اند؛ افرادی که مشغول فعالیت، احتمالا از نوع روزمره بوده‌اند.
خبری شوک آور که به تأکید وزیر، «گزارش کامل آن هنوز اعلام نشده است»؛ هرچند مشخص نیست، چه کسی مسئول اعلام آن است و چه فردی قرار است مخاطب این اعلام و احتمالا مرجع رسیدگی به آن باشد. نکات مبهمی که شاید در قیاس با ابهامات بزرگتر این رویداد قابل صرف نظر برسد!
ابهاماتی که می‌شود از جست‌وجو در سایت سازمان فضایی به آن‌ها رسید؛ جست‌وجویی که اگر به منظور یافتن اطلاعاتی دقیق‌تر پیرامون این حادثه صورت گیرد، نه تنها راه به جایی نخواهد برد بلکه متوجه خواهیم شد حتی اصل خبر در این سایت منتشر نشده است. در سایتی که پر است از اخبار مختلف و از قضا به روز رسانی خوبی هم دارد، اما نشانه‌ای از جان باختن سه تن از کارکنانش در آن نیست!
رویدادی که عینا در سایت وزارت ارتباطات نیز تکرار شده تا این پرسش پدید آید که چگونه چنین چیزی ممکن است؟ مگر نه آنکه می‌شود با انتشار تصاویر جان باختگان و پیام تسلیتی، یاد و خاطره ایشان را گرامی داشت و مایه تسلای خاطر بازماندگانشان شد؟ مگر نه اینکه این دست اقدامات حداقلی‌ترین وظیفه هر مسئول و نهادی است؟
ابهامی که اگر بدانیم این رویداد مرگبار نه روز گذشته، که چند روز پیشتر به وقوع پیوسته، بزرگتر هم می‌شود؛ رویدادی که ظاهرا هشتم بهمن ماه به وقوع پیوسته و از قضا مراسم تشییع و تدفین قربانیان آن نیز به انجام رسیده، اما نه وزیر و نه هیچ مقام مسئول دیگری مجاب نشده در خصوص آن اطلاع رسانی کند. واکنشی که حتی در قبال جان باختن سه تن از اعضای یک مجموعه در تصادف رانندگی نیز عجیب است، چه برسد به جان باختن بر اثر آتش سوزی آن هم در محیط کار.
محیط کاری که البته محیط کار معمولی هم نیست چراکه درباره پژوهشگاه فضایی سخن می‌گوییم. پژوهشگاهی که قطب فناوری فضایی کشورمان خوانده می‌شود و دورنمای فعالیت امثال آن، جهش بزرگ فناوری و اطلاعاتی و حتی اقتصادی کشورمان است، اما ظاهرا بدیهیات ایمنی هم در آن رعایت نشده است، که اگر شده بود، آتش نمی‌گرفت، اگر می‌گرفت، به کمک سامانه‌های خودکار خاموش می‌شد یا امکان اطفای دستی آن فراهم بود، اگر امکان اطفا نداشت، راه گریز برای محبوسان در حریق تعبیه و طراحی شده و حتی در مانور‌هایی بررسی شده بود.
اصول بدیهی و ابتدایی ایمنی که رعایت نشدن آن در پژوهشگاهی که در بالاترین سطوح فناوری فعالیت می‌کند، به غایت عجیب است، اما نه وقتی که بدانیم رویدادی مرگبار و احتمالا بی سابقه در این پژوهشگاه رخ می‌دهد و چندین روز بعد تنها در حد یکی دو خط درباره آن توضیح می‌دهند و حتی ضرورتی برای صدور پیام تسلیت یا نصب یک روبان مشکی گوشه سایت پژوهشگاه احساس نمی‌کنند!
